Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 28 Μαΐου 2025
Μα το μεγαλήτερο ίσως καλό του Βυζαντίου είναι η εμπορική του τοποθεσία. Όλο το εμπόριο της Μαύρης Θάλασσας στα χέρια του είταν από τότες, αφού κάθε πλεούμενο που πηγαινοερχότανε με πραμάτεια, από το Βόσπορο έπρεπε να περάση, και στο Βυζάντιο κόνεβε. Μα και δικό του εμπόριο είχε με τους ντόπιους της Θράκης, και μάλιστ' από τη ψαρική του.
ΛΑΕΡΤΗΣ Νορμανδός δεν ήταν; ΒΑΣΙΛΕΑΣ Ναι, Νορμανδός. ΛΑΕΡΤΗΣ Είναι ο Λαμόνδος, 'ς την ζωήν μου! ΒΑΣΙΛΕΑΣ Μάλιστ', αυτός. ΛΑΕΡΤΗΣ Καλά τον ξεύρω, και τωόντι εις το γένος του λάμπει ως πρώτος μαργαρίτης.
Και καθώς δηγώντας την ιστορία του Κωσταντίνου δεν μπορούσαμε να μη ρίξουμε ματιά στα κατατόπια της νιόχτιστης Πόλης, έτσι και του Χρυσόστομου την εποχή καλλίτερα τη νοιώθουμε παραθέτοντας όσα έθιμα κι άλλα του καιρού εκείνου σημάδια και γνωρίσματα βρίσκουνται μαζεμένα, και μάλιστ' από τους λόγους του.
Πώς τάχασε τα 'μάτια του; — Τέχνη κακή που είναι να κάμνη τις τον παλαβόν ενώπιον της λύπης! Κ' εις άλλους βάρος γίνεται και εις τον εαυτόν του. Να σ' ευλογήσουν οι θεοί! ΓΛΟΣΤ. Είν' ο γυμνός εκείνος; ΓΕΡΩΝ Μάλιστ', αυθέντα μου. ΓΛΟΣΤ. Λοιπόν φύγε και άφησέ με. Μιας ώρας δρόμον απ' εδώ ή δύο πρόφθασέ μας 'ς του Δούβρου την διεύθυνσιν.
ΑΜΛΕΤΟΣ Ναι, μάλιστ', αλλ' εγώ νομίζω, αν κ' είμαι γέννα του τόπου και με τούτ' αναθρεμμένος, ότι τέτοιαν συνήθειαν να κρατούν φέρνει ατιμίαν, κ' έπαινον έχει εκείνος 'πού την αθετήση. Δι' αυτήν την χοντροκέφαλην κραιπάλην τ' άλλα έθνη μάς θεατρίζουν και μας κατακρίνουν 'ς τα πέρατα της γης, μας λέγουν μεθοκόπους, και μ' επίθετο αισχρό ρυπαίνουν τ' όνομά μας.
Κ' εσύ, νομίζω, πως αυτού ατιμασμένος όντας, Πλούτον και εισοδήματα δεν θα παραρρουφήξεις. Τον αποκρίθ' ο βασιλεύς κατόπ' ο Αγαμέμνων. Φεύγα τ' ογλιγωρότερον, αν λαχταρ' η καρδιά σου. Εγώ δεν σε παρακαλώ να μένης για τ' εμένα. 'Σ εμένα κι' άλλ' ευρίσκονται οπού θα με τιμήσουν. Μάλιστ' ο Δίας ο σοφός. Εσύ δε μ' είσ' απ' όλους Τους διοθρέπτους βασιλείς ο καταμισημένος.
Στην αρχή τα χρώματα της χλαμύδας των αρματηλάτηδων είταν άσπρο και κόκκινο. Σα γένηκαν τέσσερα τάρματα, πήραν και το πράσινο και το κυανό. Κατόπι έγιναν έξη στη Ρώμη τα χρώματα. Στο Βυζάντιο όμως περάσανε δυο μονάχα, το πράσινο και το κυανό, και μάλιστ' από τον καιρό του Σεπτήμιου Σεβήρου, που δεν είταν ακόμα πρωτεύουσα.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν