United States or North Macedonia ? Vote for the TOP Country of the Week !
Και δεν τους άφησε μήτε από χτίρια απαρηγόρητους, μήτε από μνημεία· παρά και την Αθήνα στόλισε, και τη Νεάπολη έχτισε σιμά στ' Άχτιο, και την Πάτρα μεγάλωσε, τέλος και στα «συσσίτια» της Σπάρτης κάθισε κ' έφαγε.
Για εμέ τον ίδιον αγαπώ να ζω, και άφησέ με• ευτυχισμένος είν κι' αυτός που για μεγάλα χαίρεται, ευτυχισμένος είν' κι' αυτός που τα μικρά του φθάνουν. ΧΟΡΟΣ Καλά τα είπες, αν μ' αυτά εκείνοι που αγαπώ εγώ θα τύχη από τα λόγια σου να βγουν ευτυχισμένοι•
Ο Αγάλλος δεν άφησε τον ελαφρόν ίσκιον να ενεργήση διά την γραίαν Συνοδιάν. Την εκάλεσεν έξω του ναού και της είπε ποίοι τινες ήσαν οι μοναχοί εκείνοι.
ΒΛΕΠΥΡΟΣ Όχι, για όνομα θεού! αυτό να μη το κάνετε, γιατί με δίχως ψέματα της πείνας θα πεθάνετε. ΧΟΡΟΣ Άφησε τη γυναίκα σου, ώ άνδρα, να μιλήση. ΠΡΑΞΑΓΟΡΑ Ούτε κανείς το γείτονα στο μέλλον θα φθονήση, κι' ο ένας δεν Θάνε γυμνός, κι' ο άλλος δεν θα κλέβη, ούτε φτωχός θα βρίσκεται, ούτε θα κοροϊδεύη κανένας, κι' ούτ' ενέχυρα θα βάζουνε συνάμα. ΒΛΕΠΥΡΟΣ Εάν δεν είνε ψέμματα, είνε μεγάλο πράμα.
Αυτός πήρε από τις πολιτείες την πολιτική τους ανεξαρτησία, αλλά τους άφησε την αυτονομία, δηλαδή τοπική αυτοδιοίκηση.
ΑΝΗΡ Συ, φαίνεται, το χέσιμο σχοινί-λουρί το πήρες. Εγώ, είν' ώρα στη Βουλή να πάω δίχως άλλο, και τρέχω το μανδύα μου τουλάχιστον να βάλω. ΒΛΕΠΥΡΟΣ Θαρθώ κ'εγώ, αλλά θα χέσω πριν καλά• γιατί μου τα 'χει σφίξη εκεί κάποια αχλάδα στιφτική. ΑΝΗΡ Σαν κείνη, που δεν άφησε εις τον παληόν τον χρόνον, να δώση ο Θρασύβουλος στους πρέσβεις των Λακώνων απάντησιν. ΒΛΕΠΥΡΟΣ Μα το θεό είν' ένοχος και πάλι.
ΑΝΗΡ Ώ Ποσειδών! μα έπαθες λοιπόν και συ τα ίδια; γιατί κ' εμένα μ' άφησε κρυφά το θηλυκό μου, κ' εχάθη με το φόρεμα το ίδιο το δικό μου. Κ' αν ην' αυτό δεν με λυπεί• αλλά και της δικές μου αρβύλες δεν της εύρηκα.
Εκείνος τράβηξε λοιπόν το κομπόδεμα με τα νομίσματα που είχαν συγκεντρωθεί εκείνη την ημέρα και αφού το κούνησε λίγο μπροστά τους, κοιτάζοντάς τους και χαμογελώντας, το άφησε να πέσει στο χέρι του πραγματικού τυφλού και έφυγε. Ελεύθερος! Είχε όμως ακόμη την εντύπωση ότι σέρνει από πίσω τους συντρόφους του και ανησυχούσε γι’ αυτούς.
Σε καταλαμβάνω αρκετά, της είπα· μοναχά ότι εγώ θα σε στεφανωθώ, διά να σε δώσω εις τον αγαπητικόν σου· ας είνε το λοιπόν ω κυρά μου, θα γίνη καθώς επιθυμάς μα τι θέλει μου ειπεί ο πατέρας σου, διά το χώρισμα που θέλω σου κάμει; Εις αυτό μη σε μέλη τίποτε, απεκρίθη εκείνη· άφησε να κάμω εγώ, και θέλεις μένει αναπαυμένος.
Άφησε λοιπόν, ω δαιμόνιε, και μη φθονήσης τον νέον διά τον έπαινον που θα του κάμω· διότι πολύ επιθυμώ να τον εγκωμιάσω. — Ιού, ιού! εφώναξεν ο Αγάθων, Αλκιβιάδη, δεν είνε δυνατόν να μείνω εδώ, διότι εννοώ προ παντός να επαινεθώ από τον Σωκράτη, και δι' αυτό θ' αλλάξω θέσιν.
Λέξη Της Ημέρας