United States or Cameroon ? Vote for the TOP Country of the Week !


ΙΩΝ Εκείνος είνε καθαρός που τους εχθρούς σκοτώνει. ΠΥΘΙΑ Να μη το κάμης, κι' άκουσε εκείνο που σου λέγω. ΙΩΝ Λέγε! γιατί ό,τι ειπής εσύ θάνε καλά ειπωμένα. ΠΥΘΙΑ Βλέπεις αυτό το κάνιστρο που έχω στη μασχάλη; ΙΩΝ Βλέπω ένα κάνιστρο παληό με ρούχα τυλιγμένο. ΠΥΘΙΑ Σε τούτο σε παρέλαβα που ήσουν μωρό ακόμα. ΙΩΝ Τι λες; ο λόγος που άκουσα είνε για μένα νέος.

Να μας ζηλεύουν οι αετοί, να μας ξυπνούν τ' αηδόνια, Και μέσ' ςτά γάργαρα νερά και μέσ' 'ςταίς κρύαις βρύσες Νεράιδες να μας νύβουνε, φιλιά να μας χορταίνουν. Αράδ' αράδα τάρματα 'ςτά πεύκα θα κρεμάμε, Και θε να σταίνουμε χορό. Και κάθε μας τραγούδι Θάνε βροντή από σύγνεφο, φωτιά από αστροπελέκι. Θα μας τρομάζουν τα θηριά, θα προσκυνούν οι κάμποι.

ΙΩΝ Πηγαίνω• μ' απ' την τύχη μου ακόμα λείπει κάτι: εκείνην που μ' εγέννησεν, αν δεν ευρώ, πατέρα, θαν' η ζωή μου άχαρη• κι' αν πρέπει μια ευχή να κάνω, θάνε η μάννα μου να είνε απ' την Αθήνα, νάχω τουλάχιστο απ' αυτή το θάρρος του πολίτη• γιατί όποιος κι'αν βρεθή ποτέ σε ξένη πόλι ξένος, όσο κι'αν γίνη νόμιμος πολίτης, πάντα μένει δούλος στη γλώσσα και ποτέ δεν πρέπει να μιλή. ΣΚΗΝΗ ς'.

ΒΛΕΠΥΡΟΣ Πώς; θάνε κοινός ο βίος; ΠΡΑΞΑΓΟΡΑ Πρόφθασε να φας σκατά! ΒΛΕΠΥΡΟΣ Μπα, κοινά θάνε κι' αυτά; ΠΡΑΞΑΓΟΡΑ δυσανασχετούσα• Μας τον γάμησες τον λόγο! θα σου τώλεγα και τούτο. Πρώτα πρώτ' απ' όλα τάλλα θα μοιράσουμε τον πλούτο• κι' ό,τι ο καθένας έχει• θα χωρίσω και τη γη ισα μερδικά να βγη.

Μα τι κρύο που θάνε να ψυχομαχάς μέσ' στα μάρμαρα! Το συλλογιέμαι μονάχα κι ανατριχιάζω. ... — Ε συ αποκεί· του φώναξε ο Κουτρουμπής αυστηρά· πάψε πια τις γρουσουζές σου. Είνε τρόπος, λέω, και το σπίτι να ξεγονατίσης και τα μάρμαρα να φυλάξης. Κεφάλι χρειάζεται, κεφάλι και τίποτ' άλλο. — Μωρέ πώς φαίνεσαι πως δεν είσαι Μορφόπουλος! του φώναξε άλλος απέκει.

ΠΡΑΞΑΓΟΡΑ Δίκηο έχεις, ναι• αλλ' όμως τούτο εγινόταν πρώτα, πούταν ο παληός ο νόμος• αλλά τώρα που για όλους η ζωή θάνε κοινή, τι και αν δεν καταθέση; ΒΛΕΠΥΡΟΣ Δεν μου λες: και αν φανή μια μικρούλα, και θελήση ένας να την γαργαλίση, και να κοιμηθή μαζύ της για μια νύχτα λόγου χάρι, από το κοινό ταμείο να της δώση δεν θα πάρη;

Όποιος υποχωρεί και στον εχθρό μπροστά πετάει την ασπίδα, αυτός μου φαίνεται, Ορμίσδα, παλληκάρι ότι δεν μπορεί να πη πως είνε. Και η εκκλησία του Χριστού μας πολεμάει τώρα. Ο καθένας μας θυσία πρέπει να προσφέρη το κορμί του στην Ιδέα, ως που νάρθη εκείν' η ώρα, που μια νέα ζωή στο έρεβος του κόσμου τούτου θα ροδίση. Μαλακά σαν το κερί τα λόγια τότε θάνε των ανθρώπων και γλυκά καθώς το μέλι.

Όλοι μαζί χρυσό θρονί διαμαντοκολλημένο Θα να της στήσουμε τρανό-τρανό ως τα ουράνια Και σαν τον Ήλιο φωτερό, νέα κεντιστή πορφύρα Θα να την ντύσουμε λαμπρή, και το παληό της στέμμα Καινούργιο θα το χύσουμε. Θάνε βασίλισσα όλων, Θεά μας θάνε και κυρά, κ' ημείς πιστοί της λάτραις.

Φέρε τον, σουσουράδα μου, τον άντρα μου στο σπίτι. Τώρα θα κάψω πίτουρα κ' η Άρτεμι ας μαλάξη και το διαμάντι το σκληρό και κάθε στέρεο άλλο. Θέστυλι, άκου τα σκυλλιά στην πόλη πώς γαυγύζουν· θάνε στους δρόμους η θεά και θα περιδιαβαίνη. Κρούσε μιαν ώρ' αρχήτερα την χάλκινη τη λάμα. Φέρε τον, σουσουράδα μου, τον άντρα μου στο σπίτι.

Αν τα διακόψη, ξαίρετε, είνε φόβος να λησμονήση ό,τι έμαθε. ΑΡΓΓΑΝ Πολύ καλά. ΤΟΥΑΝΕΤΤΑ Νομίζω, κύριε, πως θάνε καλύτερα να πάω τον αφέντη στην κάμαρά της. ΑΡΓΓΑΝ Όχι. Πες της νάρθη εδώ. ΤΟΥΑΝΕΤΤΑ Δε θα μπορέση να της κάνη σωστό μάθημα, αν δεν είναι μόνοι. ΑΡΓΓΑΝ Πήγαινε, σου λέω, πήγαινε.