Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 15 Μαΐου 2025
Μα αυτή καθώς βλέπω ηθέλησε να κάμη αυτό διά κενοδοξίαν, και να την τιμήσουν ωσάν θεάν· ετούτο είνε εκείνο χωρίς άλλο, που την επαρακίνησε διά να ζητήση τον θάνατον.
Αλλά συ, Ζευ Ολύμπιε, σοφέ, τίμησε μέ τον· Και έως τότε δύναμιν τους Τρωαδίτας δίδε, Έως οπού οι Αχαιοί τιμήσουν τον υιόν μου, Και έως ότου με τιμήν τον υπερμεγαλώσουν. Έτσ' είπ' αυτή· όμως ο Ζευς ο συννεφοσυνάχτης Τίποτε δεν την λάλησε, κι' ολό' 'στεκε σιωπώντας. Η Θέτη δε σαν έπιασε τα γόνατα, κρατηούνταν Σφιγμένη· και το δεύτερον τον ερώτησε πάλε. Αληθινά υποσχέσου με, και δέξου, ή αρνήσου.
Κ' εσύ, νομίζω, πως αυτού ατιμασμένος όντας, Πλούτον και εισοδήματα δεν θα παραρρουφήξεις. Τον αποκρίθ' ο βασιλεύς κατόπ' ο Αγαμέμνων. Φεύγα τ' ογλιγωρότερον, αν λαχταρ' η καρδιά σου. Εγώ δεν σε παρακαλώ να μένης για τ' εμένα. 'Σ εμένα κι' άλλ' ευρίσκονται οπού θα με τιμήσουν. Μάλιστ' ο Δίας ο σοφός. Εσύ δε μ' είσ' απ' όλους Τους διοθρέπτους βασιλείς ο καταμισημένος.
Όπου εφώλευεν ο Λέων Απεδιώχθη με την βία Κη έλαμψε η Ελευθερία Με πανήγυρες πολλαίς. Εις εσένα, ω Γεντίλλη, Τα Νησιά κρατούν και χαίρουν Και σου τάζουν ν' αναφέρουν Πανταχού ταις αρεταίς. Τσ' αρεταίς σου, ω Γεντίλλη, Τα Νησία θα υμνήσουν, Πανταχού θέλει τιμήσουν Με περίφημαις ωδαίς. Την ανάστασιν του Γένους Σταθερά να μας αφήσης Και να μην εγκαταλείψης Τους λαούς εδώ ποτέ·
Είπε, κ' εστράφη 'ς τον Ερμήν αμέσως, τον υιό του• «Ερμή, 'που σ' έχω μηνυτήν εις όλα, ειπέ της νύμφης, εκεί της καλοπλέξουδης, την καθαρή βουλή μας, 30 ο Οδυσσηάς ο αδάμαστος 'ς την γη του να επανέλθη, χωρίς θεόν ή άνθρωπον θνητόν να 'χη σιμά του• αλλ' αφού 'ς την πολύδεσμη πλωτή κακοπαθήση, θα φθάση αυτός την εικοστήν ημέρα εις την Σχερία, γη των Φαιάκων κάρπιμη, και αυτοί θεογέννητοί 'ναι, 35 και ωσάν θεόν ολόψυχα αυτόν θέλει τιμήσουν, και με καράβι 'ς την γλυκειά πατρίδα θα τον στείλουν, με άπειρα δώρα, χάλκωμα, φορέματα, χρυσάφι, 'που τόσα δεν θα ελάμβανε λαχνόν από την Τροία, άβλαπτος αν εγύριζε, με μέρος των λαφύρων. 40 ότ' είναι η μοίρα του να ιδή τους ποθητούς, να φθάση 'ς το σπίτι το υψηλόσκεπο, 'ς την γη την πατρική του».
«Εδώ εις το καντόνιον Βαλαί δεν είναι και τόσον άσχημα, έλεγεν ο θείος· «και έχομεν και αιγάγρους, που δεν εκλείπουν γρήγορα, όπως τα πλατώνια· εδώ είναι πολύ καλύτερα τώρα από τα παλαιότερα χρόνια· όσα καλά κι' αν διηγούνται για να τιμήσουν της παληές ημέρας, οι δικές μας είναι καλύτερες· ο σάκκος είναι ανοικτός, φυσάει αεράκι μέσα 'στην κλεισμένη γύρω-γύρω κοιλάδα μας.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν