United States or Mozambique ? Vote for the TOP Country of the Week !
Εις το αναμεταξύ που αυτός ο φύλακας μας ωμιλούσε, βλέπομεν να φθάνη ένας μέγας αριθμός κόσμου από την χώραν με πολλές φύλαξες του Σουλτάνου, που έφεραν δύο νέους διά να τους βάλλουν εις τους πύργους. Βλέπετε, εφώναξεν, ετούτους τους νέους τρελλούς που τους φέρουν εδώ; βέβαια, λέγει ο φύλακας, η βασιλοπούλα Ρετζία κατά πως φαίνεται σήμερον παίζει το κοντάρι.
Αυτός που παίζει ταις σπαθιαίς θα κάμνη ό,τι θέλει! Εδώ, Τυβάλτη· κόπιασε· εδώ ποντικοπιάστη! ΤΥΒΑΛΤΗΣ Τι θέλεις απ' εμένα, συ; ΜΕΡΚΟΥΤΙΟΣ Αγριόγατε, θέλω μίαν από ταις επτά σου ζωαίς! Μου χρειάζεται τώρα η μία, και κατά το φέρσιμόν σου σου κοπανίζω κατόπιν και ταις επίλοιπαις. Τράβα το σπαθί σου από τ' αυτί, και δείξέ μου το, ειδεμή σου κό- πτω εγώ τ' αυτιά με το σπαθί μου!
— Θα την εκακομεταχειρίσθη, παππού· να ιδής πόσον καλά εννοεί, ότι εγώ αγαπώ και περιποιούμαι το παιδάκι της και έρχεται και παίζει και πηδά και αυτή μαζί μας. Είνε μια χαρά να την βλέπη κανείς! Θα εννοήση, ότι θα την φέρω πάλιν οπίσω εις το παιδί της και δεν θα με ρίψη εμένα.
Ηξεύρει εις τα δάκτυ- λά του τους νόμους της τιμής και την τέχνην της μο- νομαχίας. Το σπαθί του το παίζει, καθώς παίζεις τον ταμπουράν· προσέχει εις το μέτρημα, εις το λάλημα και εις το κτύπημα· θα σου μετρήση έν, δύο, τρία, και άρπα την εις το στήθος! Σου ετρύπησε το κουμβί ως που να γυρίσης να ιδής. Φοβερός εις ταις σπαθιαίς! Μονομάχος του πρώτου νερού! Ηξεύρει διατί και πώς να ξεσπαθώση.
ΠΕΤΡΟΣ Μουσικοί, ω μουσικοί μου, παίξετε μου χ α ί ρ ο υ κ α ρ- δ ι ά μ ο υ χ α ί ρ ο υ· αν θέλετε το καλόν μου, παιδιά μου, παίξετέ μου το. Α’ ΜΟΥΣΙΚΟΣ Και διατί να σου παίξωμεν το χ α ί ρ ου κ α ρ δ ι ά μ ο υ, χ α ί ρ ο υ; ΠΕΤΡΟΣ Διότι η ιδική μου καρδιά παίζει μέσα της το σ χ ί- σ ο υ κ α ρ δ ι ά μ ο υ σ χ ί σ ο υ. Παίξετε μου, μουσικοί, κανένα εύθυμον σκοπόν να με παρηγορήσετε.
Σκαλώνει λοιπόν κι ανεβαίνει με το φεγγάρι κατακεί που είτανε μαζεμένοι οι αλλόπιστοι και κάμνανε ζιαφέτι. Σημαδεύει από κάμποσο αλλάργα ένανε στεκάμενο παραόξω, του «παίζει» μια, και κάτου ο Χουσεήνης, πρι να ξημερωθή και αυτουνού το βόλι. Μια και δυο, πίσω στο Καπελιό, και τα λέει. Κατόπι στης κερά Φρόσως, και τους είπε και κει πως το βόλι του βρήκε το νοικοκύρη του.
Ο Κύριος Περδίκης παίζει μετά της κυρίας του σ κ ο υ π ι σ τ ή ν. Συνάπτων θυμοσόφως το τερπνόν τω ωφελίμω, προτιμά την εσπέραν μετά το δείπνον το παιγνίδιον αυτό παντός άλλου, διότι και ευχαρίστησιν αισθάνεται πολλήν, οσάκις σκουπίζει από της τραπέζης τα χαρτία, και γυμνάζεται οπωςδήποτε εις το έργον του. Το έργον του Περδίκη δεν είνε ακριβώς ωρισμένον, ή κάλλιον ειπείν δεν είνε έν και μόνον.
Ο άντρας έβγαλε το σκούφο. «Μπαρμπα-Έφις!», φώναξε το αγόρι και ξανάρχισε να παίζει, μιλώντας και γελώντας ταυτόχρονα. «Μα εσείς δεν πεθάνατε; Κάποιοι έλεγαν πως πήγατε στην Αμερική και γίνατε πλούσιος και πως στέλνατε πολλά λεφτά στις κυράδες σας. Τώρα ο φύλακας εδώ είμαι εγώ. Εάν θέλω να σας διώξω σαν κλέφτη, μπορώ να το κάνω. Δε θα το κάνω όμως. Θέλετε σταφύλια; Πάρτε.
Ο Τσουαναντόνι, καθισμένος κάτω από την πέργολα μπροστά στην καλύβα, έπαιζε το ακορντεόν και ολοτρόγυρα το μονότονο μοτίβο απλωνόταν σαν ένα πέπλο ύπνου πάνω από τον ερημωμένο τόπο. Βλέποντας τον άγνωστο άντρα να προχωράει σκυμμένος για να ρίξει μια ματι μέσα στο καλύβι, το αγόρι σταμάτησε να παίζει το ακορντεόν και το γλυκό βλέμμα του έγινε απειλητικό. «Τι θέλετε;»
Μας άφησε η Ελλάδα τον Παρθενώνα, μας άφησε την Αγια Σοφιά ο Ιουστινιανός, που είτανε Ρωμαίος — και για τούτο πρέπει νάχουμε σέβας για το Ρωμιό. Από το Ρωμιό βαστούμε και τη γλυκειά μας την κουβέντα, το ύφος μας αφτό που κουβεντιάζει και παίζει. Το ξέρω πως και στο ύφος μας απάνω, μας χτυπούνε.
Λέξη Της Ημέρας