United States or Switzerland ? Vote for the TOP Country of the Week !


Άμα εισελθών εις το δωδέκατον έτος της ηλικίας του ο μικρός ρασοφόρος εξενιτεύθη, διά να μη εξαμβλύνη η πολλή σχέσις το σέβας του ποιμνίου προς τον επίδοξον ποιμένα του. Εις Άνδρον ιδιώτευε γέρων θείος της μητρός του, όστις, χρηματίσας επίσκοπος Σαλμαθούντος, παρητήθη του ιερού αξιώματος, αφού απεθησαύρισε τα αρκούντα όπως ζήση εν ανέσει το λοιπόν του βίου. Προς τούτον απεστάλη ο Νάρκισσος.

ΔΟΡΑΝΤ Ω! ησυχάσετε, παρακαλώ! ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Ξαίρω το σέβας που σας οφείλω, κύριε. ΔΟΡΑΝΤ Καλέ, ησυχάσετε, παρακαλώ· ας λείπουν τα κομπλιμέντα μεταξύ μας. ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Κύριε... ΔΟΡΑΝΤ Ησυχάσετε, σας είπα, κύριε Ζουρνταίν: είστε ο φίλος μου. ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Είμαι δούλος σας, κύριε. ΔΟΡΑΝΤ Δε θα φορέσω το καπέλλο μου αν δεν το φορέσετε και σεις. ΔΟΡΑΝΤ Είμαι οφειλέτης σας, όπως ξαίρετε.

Σταμάτησε, ω Βασιλεύ, εφώναξα τότε εγώ· φυλάξου από το να μεταχειρισθής με τέτοιον τρόπον μίαν θυγατέρα βασιλέως· ο ζηλότυπος θυμός σου ας φέρη σέβας εις το βασιλικόν αίμα, από του οποίου αυτή κατάγεται.

Ο Νίκος ήτο κατά δύο μόλις έτη πρεσβύτερός μου, ώστε δεν υπηγόρευσεν εις την μητέρα μου την εκλογήν το ώριμον της ηλικίας του. Είμεθα νέοι και οι δύο, βεβαίως δε σέβας δεν μου ενέπνεεν ο Νίκος. Το προτέρημά του ήτο ότι, συγγενής αφωσιωμένος, εθυσιάζετο κατά γράμμα χάριν όσων ηγάπα.

Τι άλλο, θαρρείς, να είνε, παρά τιμή και σέβας και δοξολογία και ό,τι εγώ ακριβώς ανωτέρω είπα, πράγμα θεάρεστον, με το οποίον επιζητούμεν να αποκτήσωμεν την εύνοιαν αυτών; Σωκράτης. Ώστε, ω Ευθύφρον, το ευσεβές είνε εν πράγμα θεάρεστον, με το οποίον αποκτά κανείς την εύνοιαν των θεών, δεν είνε δε ωφέλιμον εις τους θεούς ούτε προσφιλές εις αυτούς; Ευθύφρων.

ΑΜΛΕΤΟΣ Ναι, Κύριε· πλην «ζήσε, μαύρε μου» — η παροιμία εμούχλιασε κάπως. Εισέρχονται ΗΘΟΠΟΙΟΙ με αυλούς. ΑΜΛΕΤΟΣ Ω! οι αυλοί! δος μου έναν να ιδώ. — Διά να ελευ- θερωθώ από σαςτι με φέρνετε γύρα διά να μου πάρετε την μυρωδιά, ως να ηθέλετε να με πιάσετετην παγίδα; ΓΥΙΛΔΕΝΣΤΕΡΝΗΣ Ω! Κύριέ μου, όσο τολμηρόν είναι το σέβας μου, τόσο αδιάκριτη είναι η αγάπη μου.

Και το καλλίτερο που έχει να τάξη κι' αυτός κι' όλοι τους είνε να μην αφίνουν τα γίδια τους να 'μβαίνουν μέσα εις τα ξωκκλήσια και τα γεμίζουν βιρβιλιαίς. . . . Να είνε προσεκτικώτεροι και να έχουν περισσότερον σέβας . . . Να μην πατούν τα ξένα κτήματα με τα κοπάδια τους και τρώγουν της εληαίς και τα θηλιάσματα των Χριστιανών. Αυτά πρέπει να τάξη. — Τάζω, είπεν ο Στάθης.

Η όψις της ενέπνεε την συμπάθειαν και επέβαλε το σέβας. Το παν περί αυτήν ήτο ως αν έλεγε: Δεν είμαι του κόσμου τούτου! Η Κυρία Σοφία επανέλαβε την ομιλίαν, επιδεξίως και μετά πολλής ευχερείας μεταβαίνουσα από έν αντικείμενον εις άλλο, την υπεβοήθει δε και ο Κ. Μελέτης, ει και μετρών τας λέξεις κατά την συνήθειάν του.

Μεταξύ των αρχαίων προγόνων μας, εξηκολούθησε λέγων ο γέρων, οι Σπαρτιάται διεκρίνοντο διά το προς τους γονείς και εν γένει διά το προς τους γέροντας σέβας των· και διά τούτο οι Σπαρτιάται ήσαν και περισσότερον παντός άλλου λαού αφωσιωμένοι εις την πατρίδα των.

Και ούτω λέγοντας επρόσταξε τους ηγεμόνας της διά να πέσουν κατά γης, και να τον προσκυνήσουν με μεγάλον σέβας. Μετ' αυτήν την δεξίωσιν, η οποία δεν άρεσε καθόλου του γέροντος, η βασίλισσα έκαμε να τον φέρη ο πρώτος ευνούχος της εις τον ωραιότερον χοντζερέ του παλατιού της, ο οποίος ήτον στολισμένος με πολύτιμα πράγματα.