United States or Uruguay ? Vote for the TOP Country of the Week !
Προβάλλει οι Τρώες οι λοιποί κι' όλοι οι Αργίτες τώρα τα μυριοπλούμιστα άρματα ναν τ' απιθώσουν χάμου, κι' ατός του με το μαχητή Μενέλα μες στη μέση 90 για τη Λενιό κι' όλο το βιος να χτυπηθούν μονάχοι· κι' όπιος νικήσει και φανεί πιο άξιος, τη γυναίκα κι' όλο ας το πάρει λέει το βιος κι' ας πάει στο σπιτικό του· κι' οι άλλοι εμείς ν' αμώσουμε όρκους πιστούς αγάπης.»
Κι' ακόμα αφτό με πρόσταξε να πω· να πάψτε, αν θέτε, τον κακοκράχτη πόλεμο ως που τους σκοτωμένους 395 να κάψουμε· έπειτα ξανά χτυπιούμαστε, ώστε ο Δίας να μας διαλύνει κι' ένας μας τη νίκη να κερδίσει.» Είπε, κι' εκείνοι σώπασαν δίχως να βγάζουν λέξη. Μα με καιρό τους λάλησε ο θαρρετός Διομήδης «Τώρα όχι! α μη δεχτεί κανείς του Πάρη μήτε βιος του 400 μήτε Λενιό.
Έτσι θρηνούσε, κι' άναψε αχόρταστο 'να κλάμα. 760 Τρίτη η πεντάμορφη αρχινάει Λενιό τα μοιρολόγια «Έχτορα, ο πιο λαχταριστός κουνιάδος της καρδιάς μου, άντρας μου ναι ο θεόμορφος ο Πάρης που στην Τροία μ' έφερε εδώ ... που έτσι ο γιαλός να μ' είχε πνίξει πρώτα!
Τότε οι Αργίτες θάφεβγαν κι' ας είταν άγραφτό τους, 155 ανίσως και της Αθήνας δεν της λαλούσε η Ήρα «Ωχού μου, αμάλαγη θεά, του Δία θυγατέρα, έτσι λοιπόν οι Δαναοί θα φύγουν στου πελάγου τα στήθια απάνου τα πλατιά, να πάνε πίσω στ' Άργος, και την Αργίτισσα Λενιό των Τρώωνε θ' αφίσουν 160 και του Πριάμου παίνεμα, που τόσοι απ' αφορμή της στην Τροία Αργίτες χάθηκαν αλάργα απ' την πατρίδα; Μα σύρε τώρα ως στο στρατό των Αχαιών, και τήρα μην τους αφήσεις στο γιαλό να σέρνουν τα καράβια.» 165
Και πήρε τότε ένα σκαμνί η χρυσωπή Αφροδίτη και πήγε και τ' απίθωσε καταντικρύ του Πάρη. 425 Εκεί τότε έκατσε η Λενιό, του Δία η θυγατέρα, με μάτια προς τη γης σκυφτά, και τάψαλε τ' αντρός της «Ξανάρθες απ' τον πόλεμο... που έτσι να σ' είχε σφάξει ατον πόλεμο ο παλικαράς π' άντρα μου εγώ τον είχα!
Μονάχα η Αφροδίτη 380 τον άρπαξε έφκολα έφκολα, σα θέαινα, απ' τη μέση, τον σκέπασε μ' ένα πυκνό σκοτάδι, και τον πήγε και μες το μοσκομύριστο τον κάθισε γιατάκι. Έπειτα πήγε τη Λενιό να κράξει.
Αφτοί σαν είδαν τη Λενιό π' ανέβαινε τον πύργο, μίλησε ο ένας τ' αλλουνού αγάλια αγάλια κι' είπε 155 «Όχι! για πλάσμα σαν κι' αφτή δεν είναι κατηγόρια τόσον καιρό που σφάζονται οι Δαναοί κι' οι Τρώες! Αλήθια αθάνατη θεά λες είναι σαν τη βλέπεις.
Ελάτε, αδρέφια, στους οχτρούς Λενιό μαζί και πράμα 350 δώστε κι' ας φέβγουν, τι ρητούς τώρα αθετώντας όρκους τους πολεμάμε· συφορές για αφτό μας απαντέχουν.» 352 Είπε και κάθησε.
Τότ' όχι! δεν τον βλέπαμε με τόση καταφρόνια.» Τρίτο τον Αία βλέποντας ρωτάει ο γέρος πάλι 225 «Κι' αφτός πιος είναι ο Δαναός, ο αψηλός κι' ασίκης, που στο κεφάλι ξεπερνάει τους άλλους και στους ώμους;» Τότες τ' απάντησε η Λενιό με το συρτό φουστάνι «Ο γίγας Αίας είναι αφτός, των Αχαιώνε πύργος.
Κι' οι κράχτες σαν τις μοίρασαν στους πρώτους καπετάνιους των Τρώων και των Αχαιών, στη μέση ο Αγαμέμνος αψά παράκληση άρχισε με σηκωμένα χέρια 275 «Δία πατέρα π' αψηλά ορίζεις απ' την Ίδα, μεγάλε μυριοδόξαστε! κι' εσύ Ήλιε που τα πάντα βλέπεις κι' ακούς! και Ποταμοί και Γης! κι' εσείς στον Άδη που σαν πεθάνει ο ψέφτορκος θνητός τον τιμωράτε, μαρτύροι νάστε και πιστούς φυλάτε εσείς τους όρκους! 280 Αν λάχει ο Πάρης σήμερα και σφάξει το Μενέλα, αφτός ας έχει τη Λενιό μ' όλο το βιός, και πίσω να πάμε εμείς στα σπίτια μας με τα θαλάσσια πλοία.
Λέξη Της Ημέρας