United States or India ? Vote for the TOP Country of the Week !


Και ο συνετός Τηλέμαχος εκείνης αποκρίθη· «Τούτος ο ξένος· ότι αργός δεν συγχωρώ να μένητο σπίτι μ' όποιος τρέφεται και από τα ξέν' αν ήλθε».

Κατόπι τράβηξε κατά τα Μέγαρα, δίχως να φέρη βλάβη στην Αττική, μόνο που έκαψε το ναό της Δήμητρας και της Περσεφόνης στην Ελεψίνα. Από τα Μέγαρα έπιασε τις πολιτείες με την αράδα και τις κούρσευε. Κόρινθο, Άργος, Σπάρτη, όλες τις πέρασε. Εδώ και κει απαντούσε κάποια αντίσταση, μα από χωρικούς, ασήμαντα πράματα.

Το οποίον ευθύς έγινεν. Φθάνοντας ο σεντουκάς και ο σκλάβος, ο ξένος επρόσταξε τον σεντουκάν διά να φτειάση μίαν κασσέλαν έξη ποδάρια μακρυάν, και τέσσαρα πλατείαν· ο τεχνίτης εις ολίγην ώραν την ετελείωσε· και ο ξένος από το μέρος του δεν έστεκεν αργός, αλλ' εκατασκεύασε πολλά μηχανικά πράγματα, διά να βάλλη εις την κασσέλαν· δηλαδή τροχούς, σφαίρες και άλλα παρόμοια, Και ωσάν απέρασεν εκείνη η ημέρα, απέστειλε τον σεντουκάν και ο ξένος έμεινε μοναχός, και επαιδεύθη όλην την άλλην ημέρα, διά να βάλλη εις τάξιν τες μηχανικές, σφαίρες και τροχούς, διά να κάμη τέλειον το έργον του.

ΜΕΝΕΑΑΟΣ Τι λέγεις ; Και ποίος θα σε αναγκάση ποτέ να θανατώσης την κόρην σου; ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Ολόκληρον το στράτευμα των Ελλήνων. ΜΕΝΕΛΑΟΣ Όχι, ποσώς. Αρκεί να την στείλης οπίσω εις το Άργος ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ θα ηδυνάμην να το πράξω χωρίς να παρατηρηθή. Δεν θα κατορθώσω όμως ν' αποφύγω άλλο τι. ΜΕΝΕΛΑΟΣ Ποίον; Δεν πρέπει να φοβήσαι τόσον τα πλήθη. ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Ο Κάλχας θ' ανακοινώση τον χρησμόν εις το στράτευμα.

Τότε ο Περσεύς λύσας τα δεσμά της παρθένου την εβοήθησε να κατέλθη σιγά-σιγά εκ του βράχου, ο οποίος ήτο ολισθηρός• και τώρα την νυμφεύεται εις την οικίαν του Κηφέως, μεθό θέλει την οδηγήση εις το Άργος. Ούτω δε αντί θανάτου εύρεν εκείνη γάμον όχι τυχαίον.

Οι όρκοι θα ανανεούνται υπό των Αθηναίων μεταβαινόντων εις την Ήλιδα, εις την Μαντίνειαν και εις το Άργος, τριάκοντα ημέρας προ των Ολυμπιακών αγώνων, και υπό των Αργείων, των Ηλείων και των Μαντινέων μεταβαινόντων εις τας Αθήνας δέκα ημέρας προ των μεγάλων Παναθηναίων.

Δίχως καν αίμα κι' ήσυχοι ας μη μπαρκαριστούνε, μόνε ας αρπάξουν κι' ένα διο πληγέςκι' ας τις γλεντάνε στ' Άργος εκείαπό μυτερό κοντάρι ή από σαΐτα, ενώ πηδάν στα πλοία τους, που να μη βιάζεται άλλος 515 να καταπιάνεται άχαρους πολέμους με τους Τρώες

Και προς αυτόν απάντησε τότε η ψυχή του Ατρείδη· 35 «Πηλείδη ω μακάριε, θεόμορφε Αχιλλέα, 'ς την Τροίαν έπεσες μακράν απ' τ' Άργος, κ' εσφαζόνταν ήρωες Τρώαις και Αχαιοί, με πείσμα να σε πάρουν, και συ, 'ς το μέσο απέραντος νεκρός, 'ς την πυκνή σκόνη, κειτάμενος, τους ιππικούς αγώναις σου ελησμόνεις. 40 εμείς επολεμούσαμεν ολημέρα, και η μάχη δεν έπαυ', αν ανεμικήν δεν είχε στείλει ο Δίας.

Τουλάχιστον είναι δίκαιον καθώς λέγεις, όστις είναι αργός εις τα τοιαύτα, ή ανίκανος να δίδη απάντησιν, να απέχη πολύ από τα καλά. Άραγε λοιπόν γνωρίζομεν ότι δύο πράγματα οδηγούν εις την πίστιν περί υπάρξεως θεών, τα οποία εξετάσαμεν προηγουμένως. Ποία;

Ήτανε σιγανός αυτός που εμιλούσε πριν περισσότερο κι από τα τζιτζίκια· αργός αυτός που εκινιόταν περισσότερο κι από τα γίδια· παραμελήθηκε και το κοπάδι· επετάχτηκε και το σουραύλι· το πρόσωπό του γινότανε κιτρινότερο κι από το χορτάρι του καλοκαιριού. Μονάχα στη Χλόη μιλούσε. Κι αν καμιά φορά εβρισκότανε χώρια της, τέτοια έλεγε μόνος του.