United States or Seychelles ? Vote for the TOP Country of the Week !


Τότε ο Κάλχας είπε μετά χαράς προφανούς: Ω αρχηγοί του πανελληνίου τούτου στρατού, ίδετε ποίον θύμα η θεά έφερεν εδώ εις τον ίδιον αυτής βωμόν: μίαν έλαφον, θρέμμα των ορέων. Αυτήν μάλλον επροτίμησε της κόρης, ίνα μη δι’ αίματος ευγενούς μιάνη τον βωμόν της.

Εις την δεινήν αυτήν αμηχανίαν μας, ερωτηθείς εχρησμοδότησεν ο μάντις Κάλχας ότι τότε μόνον εξ Αυλίδος θ' αποπλεύσωμεν και θα καταστρέψωμεν την πόλιν των Φρυγών, όταν θυσιασθή η Ιφιγένεια, η κόρη μου, εις την Αρτέμιδα, προστάτιδα θεάν της χώρας ταύτης. Άλλως ουδέν εκ τούτων θα κατορθωθή.

Όταν δ' αι φλόγες του Ηφαίστου απηνθράκωσαν πλέον το θύμα, ο Κάλχας ποοσηυχήθη υπέρ της επανόδου του στρατού εις την Ελλάδα. Μ' έστειλε λοιπόν ο Αγαμέμνωννα σοι εκθέσω ταύτα πάντα ως και την ευμενή τύχην, την οποίαν η εύνοια των θεών τω απένειμε, περιποιούσαν εις αυτόν αθάνατον δόξαν καθ' όλην την Ελλάδα.

ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ Όχι, έχει σώας τας φρένας, ουχί όμως και ως προς ταφορώντα εις σε και την κόρην σου. Μόνον ως προς αυτά παραφρονεί. ΚΛΥΤΑΙΜΝΗΣΤΡΑ Διατί; Ποίος δαίμων μοχθηρός τον ωθεί εις έγκλημα τοιούτο; ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ Θείος χρησμός, ως λέγει τουλάχιστον ο Κάλχας, διά να δυνηθή ν' αποπλεύση ο στρατός. ΚΛΥΤΑΙΜΝΗΣΤΡΑ Πού; Ω ! ταλαίπωρος εγώ, ταλαίπωρος κ’ εκείνη την οποίαν μέλλει να φονεύση ο πατήρ της !

Διότι υπέρτατον καθήκον μοι επιβάλλει να το πράξω. Ίδετε περί ημάς πόσος είναι ο εδώ συνηθροισμένος στόλος και στρατός, πόσοι βασιλείς των Ελλήνων κατάφρακτοι εξ όπλων και χαλκών ασπίδων, και όμως μη δυνάμενοι ν’ απέλθωσι, κατά των τειχών του Ιλίου ουδέ να κυριεύσωσι την περίφημον ακρόπολιν της Τροίας, εάν εγώ δεν θυσιάσω σέ, κόρη μου, ως λέγει ο μάντις Κάλχας.

Αλλά προ πάντων προσπαθεί να έχη υπέρ αυτής την Μνημοσύνην και την θυγατέρα αυτής Πολύμνιαν και φροντίζει να μιμήται τας Μούσας όλας• διότι, όπως λέγει ο Κάλχας εις τον Όμηρον, ο χορευτής πρέπει να γνωρίζη τα παρελθόντα, τα μέλλοντα και τα παρόντα, ώστε να μη του διαφεύγη τίποτε, αλλά να τα έχη όλα πρόχειρα εις την μνήμην του.

Τούτο εθεωρήθη ως ένδειξις δυσμενείας των θεών, ο δε μάντις Κάλχας, εμπνευσθείς εχρησμοδότησεν ότι τότε μόνον θα ηδύνατο να πλεύση ο στόλος και θα εκυριεύετο το Ίλιον, εάν ο Αγαμέμνωνεθυσίαζε την θυγατέρα του Ιφιγένειαν εις τον βωμόν της Αρτέμιδος, προστάτιδος θεάς της Αυλίδος.

Άλλως, η μεν Σίπυλος, εξ ης οι δύο στρατηλάται κατάγονται θα γίνη εις το μέλλον πόλις ένδοξος και ισχυρός κατά των βαρβάρων προμαχών, το δε όνομα της Φθίας, τής πατρίδος μου, σιγή και αδοξία θα καλύψη. Α ! όχι. Πικρά δι’ αυτόν θα εύρη ο Κάλχας της θυσίας τα εφόδια.

Κ' εις τούτους εσηκώθη Ο Κάλχας Θεστορόπουλος, μέγας ορνιθομάντις· 'Πού ήξευρε τα όσα είν', και ήταν, και θα είναι· Κ' εις την Τρωάδ' ωδήγησε των Αχαιών τον στόλον Με την μαντείαν του, οπού τον έδωσ' ο Απόλλων. Αυτός εκείνους φρόνιμα ωμίλησε, και είπε·

Τοιούτος ψευδής λόγος μου περί γάμου δήθεν της θυγατρός μας θα έπειθε την Κλυταιμνήστραν να την φέρη εδώ. Το μυστικόν όμως τούτο γινώσκουσι μετ' εμού μόνος ο Κάλχας, ο Οδυσσεύς και ο Μενέλαος. Αλλά μετεμελήθην, γέρον, δι' όσα τότε κακώς πράξας έγραψα, και τα μεταβάλλω τώρα δι’ αυτού του γράμματος, το οποίον εις την σκιάν της νυκτός με είδες ν' αποσφραγίζω και πάλιν να σφραγίζω.