United States or Tonga ? Vote for the TOP Country of the Week !


Μου φαίνεται, προκειμένου περί γάμου, ότι πρέπει να λογαριάζη κανείς και τη συμπάθεια της κόρης, αφού θα είνε για όλη τη ζωή της και αφού από τη συμπάθεια αυτή εξαρτάται όλη η ευτυχία του γάμου. κ. ΑΡΓΓΑΝ Θα μου επιτρέψης μια στιγμή, αδελφέ μου. ΒΕΡΑΛΔΟΣ Πώς; τι θέλεις να κάνης; ΑΡΓΓΑΝ Ένα κλυσματάκι· θα τελειώση γρήγορα. ΒΕΡΑΛΔΟΣ Αστειεύεσαι.

Πώς! για μια νύχτα είταν όλη η ευτυχία του γάμου της κόρης της; Να την δη νυφούλα, όσο βλέπει κανείς την αστραπή; Όλα βιαστικά, όλα γρήγορα, όλα παράξενα.

Ο αμαξηλάτης κάθησε στη θέση του, πήρε τα λουριά και το καμουτσίκι στα χέρια του και φώναξε καμαρωτός και δυνατά: «Ντε!, ντε!» Τ' άλογα τράβηξαν αγάλι' αγάλια, η σούστα κουνήθηκε, τ' αντρόγυνο απόμεινε εκεί, ο ένας στο πλάι του άλλου, γελαστοί, ευχαριστημένοι κατάκαρδα με κάποια λάμψη περηφάνειας στα μάτια τους, για τη μεγάλη εκείνη τιμή της κόρης τους.

Και μες από τα μάβρα σύγνεφα της σκοτεινής της βαρυχειμωνιάς, που άπονα την πλακώνει, βαθιά ξανοίγει να αργολάμπη, σαν ασπερίτης ξάστερο το φέγγος του, πάνω στον καπνισμένον ουρανό της φτωχικής της στεγωσιάς, σα δάκρυ υγρό και αναλυτό σαν το μαργαριτάρι, της πολυχαδεμένης κόρης της ταστέρι.

Να ακούω από τα βουνά, εις την βοήν του χειμάρρου, τον υπόκωφον στεναγμόν των πνευμάτων από τα σπήλαιά των, και τους θανασίμους αλολυγμούς της κόρης που θρηνολογεί κοντά στις τέσσαρες πέτρες που σκεπάζουν τον αγαπητικό της, σκεπασμένες με βρύον και ανθηρή χλόη.

Είσαι τωόντι άξιος των προγόνων σου, Ατρείδη. ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Εύγε, Μενέλαε, ότι παρά τας προσδοκίας μου και επαξίως σου αυτού ωμίλησας ορθώς. Των αδελφών τας έριδας διεγείρει πάντοτε ο έρως και η οικογενειακή πλεονεξία. Αλλ' εγώ αποστρέφομαι τοιαύτην συγγένειαν πικράν εις αμφοτέρους. Εν τούτοις αμείλικτος τύχη απαιτεί της κόρης μου τον φόνον.

Πλην της αναμνήσεως, ήτις έλαμπεν ως λύχνος ανημμένος εν τη συνειδήσει, υπήρχον και άλλαι ενδόμυχοι νύξεις, υπήρχε φωνή τις ήτις εψιθύριζε λίαν ηρέμα, ώστε να μη ανατέλλη μηδεμία κακή εντύπωσις επί του προσώπου της κόρης, αλλ' αρκούντως μεγαλοφώνως ώστε ν' ακούηται υπό της καρδίας αυτής, υπήρχε φωνή ψελλίζουσα ότι δεν ήτο η Αϊμά γνησία κόρη της οικογενείας εκείνης.

Βάν' ασημένιον αργαλειό κ' υφάδια μεταξένια, Βάν' σαΐταις μάλαμμα και φιλτισένια χτένια, Κι' αγάλια-αγάλια ύφαινε και ψιλοτραγουδούσε. Από το βρόντο τ' αργαλειού κι' απ' τον ηχό της κόρης Ο ήλιος εσταμάτησε, δεν πάει να βασιλέψη.

Μα έχουν τη μεγαλήτερη της ομορφιάς την αντίπαλη, τη ρωμαίικη τη χάρη και τη νοστιμάδα. Είναι και ντυμένες κατά τη μόδα. Η Κυρία μας πρέπει να την ξέρη τη μόδα νερό. Με τα πρωινά της είναι ακόμα. Τα κατάμαυρά της μαλλιά τάχει στρεφογυρισμένα με μιαν αταξία, που χρειάζεται χρόνια σπουδή να τη μάθης. Τα χερουλάκια της γλυκοπαίζουν απάνω στον ώμο της κόρης της. Φεύγει το κορίτσι, ακολουθάει ο δούλος.

ΚΑΠΟΥΛΕΤΟΣ Τα όσα θα εγίνοντο ς' την τελετήν του γάμου, ‘ς το λείψανον της Κόρης μου ας χρησιμεύσουν τώρα. Αντί λαλούμενα χαράς, καμπάναις ας σημάνουν αντί τραγούδια εύθυμα, ας ψάλουν μοιρολόγια· του γάμου το συμπόσιον ας γίνη κόλλυβά της, και τ’ άνθη της τα νυμφικά νεκρήν ας την ραντίσουν, και κάθε τι αντίστροφον να γίνη και ν' αλλάξη! ΛΑΥΡΕΝΤΙΟΣ Πήγαινε μέσα. Πήγαινε μαζή του, ω Κυρία.