United States or Morocco ? Vote for the TOP Country of the Week !


ΛΑΕΡΤΗΣ Ας είναι· πάλιν, ΒΑΣΙΛΕΑΣ Στάσουφέρετέ μου κρασί. — Δικός σου ο μαργαρίτης τούτος είναι, Αμλέτε·την υγειά σου εδώ. Σεις, δώσετέ του το ποτήρι. ΛΑΕΡΤΗΣ Μία κτυπιά, τ' ομολογώ. ΒΑΣΙΛΕΑΣ Ο υιός μας θα κερδίση. ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ Είναι παχύς και δύσκολ' ανασαίνει. — Αμλέτε, με το μαντίλι μου το πρόσωπο σφογγίσου· η βασίλισσα ιδούτην τύχην σου προπίνει, Αμλέτε μου. ΑΜΛΕΤΟΣ Καλή μου δέσποινα.

Ο επαρχιακός ο κυβερνήτης, ή Αντέπαρχος , είτανε φυσικά υποταχτικός του διοικητικού του Υπάρχου ή Τοποτηρητή ή Βικάριου , καθώς πάλε τούτος είχε αρχηγό τον Έπαρχο του Πραιτωρίου , που όριζε όλο το Τμήμα εκείνο.

Τούτος ο νέος βασιλεύς άρχισε να κακοποιή τους πραγματευτάς και μάλιστα τους ξένους· ημείς δε βλέποντες τοιαύτην ακαταστασίαν και ευρόντες ευκαιρίαν διά νυκτός εβγήκαμεν από τον λιμένα χωρίς εμπόδιον, και αρμενίζοντας εις το πέλαγος μας έφθασεν ένας ενάντιος ισχυρός άνεμος που μας επαραστράτισεν από την ευθείαν μας οδοιπορίαν και χάνοντες τα μέτρα της ναυτικής δεν ηξεύραμεν πού ο άνεμος μας υπάγει.

Είναι συνδυασμός, είναι μορφή τωόντι, οπού θαρρείς πως ταις σφραγίδαις έχουν θέση όλ' οι θεοί, να δείξουν άνθρωποντον κόσμον. Ήταν αυτός ο σύζυγός σου. Τώρα βλέπε εδώ κατόπι· τούτος είναι ο σύζυγός σου, σάπιο στάχυ οπού φθείρει το γερό του αδέλφι.

Έν άλλο μέρος του νησιού. Μπαίνουν ο ΑΛΟΝΖΟΣ, ο ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΣ, ο ΑΝΤΩΝΙΟΣ, ο ΓΟΝΖΑΛΟΣ, ο ΑΔΡΙΑΝΟΣ, ο ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ και άλλοι. ΓΟΝΖ. Μα τον θεό, Κύριε, δεν ημπορώ να περπατήσω περισσότερο· μου πονούν τα παληά κόκκαλά μου· τούτος ο δρόμος αληθινά πλέκει γύραις σε λαβύρινθο δίχως άκρη! κάμε υπομονή, πρέπει εξ ανάγκης να ησυχάσω.

ΑΙ ΤΡΕΙΣ ΟΜΟΥ Μη ζητής πλειότερα να μάθης! ΜΑΚΒΕΘ Ειπήτε μου! Το απαιτώ! Αν μου το αρνηθήτε, ανάθεμα αιώνιον επάνω σας να πέση!... Βυθίζονται τα μάγια σας;... Τι κρότος είναι τούτος; Α’ ΜΑΓΙΣΣΑ Ελάτε! Β’ ΜΑΓΙΣΣΑ Ω! ελάτε! Γ’ ΜΑΓΙΣΣΑ Ω! Ελάτ' εδώ! ΑΙ ΤΡΕΙΣ ΟΜΟΥ Ελάτε να φανήτε εις τα 'μάτια του, ελάτε την καρδιά του να την καύσετε. Ωσάν σκιαί φανήτε, φύγετ' ως σκιαί!

ΠΡΙΓΚΗΨ Αυτόν εδώ που κείτεται τον 'σκότωσ' ο Ρωμαίος, και τούτος τον Μερκούτιον — κ' εμένα ποίος τώρα θα μου πληρώση την τιμήν του αίματος που κλαίω; ΜΠΕΜΒΟΛΙΟΣ Όχι εκείνος, ο πιστός του Μερκουτίου φίλος. Αν ο Ρωμαίος την ζωήν επήρε του Τυβάλτη και έπταισε, το πταίσμα του επρόλαβε τον νόμον. ΠΡΙΓΚΗΨ Τον εξορίζω απ' εδώ διά το πταίσμα τούτο.

Και προς αυτόν απάντησεν ο Αλκίνοος και είπε• «Τούτος ο λόγος στερεός θα μείν', αν είν' αλήθεια 'που ζωντανός των ναυτικών Φαιάκων βασιλεύω. και ο ξένος, όσο και αν ποθεί να φθάσητην πατρίδα, 350 ως αύριον να' χη υπομονή, τα δώρα ως να συνάξω, και όλοι για το προβάδισμα θα λάβουν την φροντίδα, οι άνδραις, κ' εγώ μάλιστα, 'πώχω την εξουσία».

Γιατί, αν γίνεται συ να ’σαι κείνος που τούτος λέγει, βέβαια δύστυχος είσαι. ΟΙΔΙΠΟΥΣ Αλλοίμονον! Αλλοίμονον! Αλλοίμονό μου! Διάφανα πλέον όλα! Τελευταία, ω φως, θα σ’ ατενίσω τώρα πιά, που εφανερώθη πως εγεννήθηκ’ απ’ αυτούς που να με κάμουν δεν άξιζε° κοιμήθηκα με τη μητέρα μου και τον πατέρα σκότωσα, που μ’ έχει σπείρει. Στροφή α΄

Κι' αυτή μου είπε κοκκινισμένη στο πρόσωπο: — Μ' είχε συνεπάρει . . . κάποια συλλογή ... η πρωινή νύστα, . . . το ξημέρωμα . . . ξέρω κ' εγώ . . . το τραγούδι σου . . . Δεν είπεν άλλο. Χαμήλωσε και τα μάτια. Ούτ' εγώ μπόρεσα να την τηράω περισσότερο κατά πρόσωπο γιατ' ο λόγος της τούτος άναψε θέρμη μες τα μελίγγια μου.