United States or China ? Vote for the TOP Country of the Week !


Ω του Διός γλυκύλαλε χρησμέ, που απ’ το μαντείον το πλούσιον εδιάβηκες στας Θήβας, υπομονή δεν έχω εγώ και ο φόβος με κατέχει, ευσπλαχνικέ θεέ της Δήλου. Γιατί φοβούμαι την θεϊκή αξέχαστην οργή σου° ποιος ξέρει η προσταγή σου ποιο παλαιό να κάμωμε λησμονημένο χρέος ξανά θα μας προστάξη; Πε μου αθάνατη θεά, της Ελπίδος τέκνον, Φήμη. Αντιστροφή α΄

Γι’ αυτό δεν θενά φρόντιζα για τις μαντείες, ούτε σ’ αυτούς πιστεύοντας τους λόγους, ούτε σ’ αυτούς που εχρησμοδότησεν ο Φοίβος τάχα. ΟΙΔΙΠΟΥΣ Ορθά όσα λες, βασίλισσα, αλλ’ όμως στείλε νά ’λθη ο βοσκός να τον ιδώ. Και μη αμελήσης. ΙΟΚΑΣΤΗ Θα στείλω όσο πιο γλίγωρα μπορώ. Μα ωστόσο εις το παλάτι ας έμπωμε, γιατί κανένα πράγμα δυσάρεστο σε σέ δεν θενά πράξω. Στροφή α΄

Καλά στοχάσου μπαίνοντας στο παλάτι σου αυτά που λέγω° κι αν εύρης ότι ψέματα σου λέγω, τότε να μην πιστεύης στη δική μου την μαντείαν. Στροφή α΄ Ποιος είν’ αυτός, που ο Δελφικός μαντικός είπε βράχος πως έκαμε με φονικά τα χέρια κακά τόσα; Είναι καιρός, πιο γλίγωρα από τ’ ανεμόποδ’ άτια το πόδι του γοργό να πάρη να πάη μακριά.

Όσο πιο γλίγωρα μπορείτε σηκωθήτε της ικεσίας πέρνοντας μαζί τις δάφνες. Κι άλλος εδώ τον λαόν του Κάδμου ας συμμαζέψη. Εγώ ό, τι δυνατόν θα επιτελέσω, κ’ έτσι ή ευτυχισμένοι ή δυστυχείς θενά γενούμε. ΙΕΡΕΥΣ Ω τέκνα, ας εγερθούμε, γιατί πλέον εκείνα που να ζητήσωμε ήλθαμε μας υπεσχέθη και ο Φοίβος που μας έστειλε τους θείους χρησμούς του βοηθός ας έλθη και σωτήρ στην πόλι ετούτη. Στροφή α΄

Αλλοί σας γενεές θνητών, πως η ζωή σας τίποτε, τίποτε δεν αξίζει! Ποιος τάχα, ποιος θε να ’ν’ αυτός ο ζηλεμένος ο θνητός,που πιότερη ευτυχία φέρει παρ’ όσηνε χρειάζεται ευτυχισμένος να φανή, κι έπειτα στην κακομοιριά να πέση; Τη δική σου πέρνοντας εγώ παράδειγμα την τύχην, δυστυχισμένε Οιδίπου, κανέναν δεν καλοτυχίζω. Αντιστροφή α΄

Είθε σ’ εμέ να είναι γραφτό οι λόγοι μου και τα έργα μου αγνά, σεμνά να είναι ότι, για τούτα, υπάρχουνε νόμοι υψηλοί και υπέρτατοι, που στον αιθέρα εγέννησε πατέρας τους ο Όλυμπος. Απ’ τους θνητούς δεν έγειναν, δεν τους αποκοιμά η Λήθη Μεγάλη όσο και αγέραστη μέσα τους κατοικεί θεότης. Αντιστροφή α΄

Ο Απόλλων με τις αστραπές και τη φωτιά και το δοξάρι κινιέται κατ’ επάνω του, και φοβερές τον ακολουθούν οι αλάθευτες Εριννύες. Αντιστροφή α΄

Γιατί, αν γίνεται συ να ’σαι κείνος που τούτος λέγει, βέβαια δύστυχος είσαι. ΟΙΔΙΠΟΥΣ Αλλοίμονον! Αλλοίμονον! Αλλοίμονό μου! Διάφανα πλέον όλα! Τελευταία, ω φως, θα σ’ ατενίσω τώρα πιά, που εφανερώθη πως εγεννήθηκ’ απ’ αυτούς που να με κάμουν δεν άξιζε° κοιμήθηκα με τη μητέρα μου και τον πατέρα σκότωσα, που μ’ έχει σπείρει. Στροφή α΄