United States or Iraq ? Vote for the TOP Country of the Week !
Τόν είδεν η καλόφτερνη Ινώ, του Κάδμου κόρη, η Λευκοθέα, πριν θνητή με γλώσσαν ανθρωπίνην• τώρα δοξάζεται ως θεά 'ς τα βάθη της θαλάσσης• 335 τον Οδυσσηά, 'που εδέρνονταν 'ς τα κύματα, ελεήθη, και εις ώφυιας σχήμα επέταξε και από τα βάθη εβγήκε, και 'ς την πολύδεσμη πλωτήν εκάθισε και του 'πε•
ΚΗΡΥΞ Πρέπει ό, τι αποφάσισαν κι αποφασίζουν οι προύχοντες αυτής της πολιτείας του Κάδμου, να πω να μάθετε. -Αυτόν, τον Ετεοκλέα, που απ’ αγάπη της πατρίδας του έχει πέση εκεί όπου αξίζει στα καλά τα παλικάρια, να θάψουν με τιμές στη χώρ’ αποφασίζουν· τέτοια έχω λάβη προσταγή να λέω για τούτον.
Την μεν αρμονίαν την Θηβαϊκήν, καθώς φαίνεται, την εκάμαμεν κάπως αρκετά να μας λυπηθή· αλλά τας απαιτήσεις του Κάδμου, Κέβη, πώς και με ποίον λόγον θα κατορθώσωμεν να τας εξιλεώσωμεν;
Κατόπιν το επεισόδιον του Κιθαιρώνος και τα δυστυχήματα των Θηβαίων και των Λαβδακιδών, η άφιξις του Κάδμου, η ανάπαυσις του βοός, ο φόνος του όφεως και το φύτρωμα των σπαρτών ανθρώπων και πάλιν του Κάδμου η μεταμόρφωσις εις δράκοντα, η ανέγερσις του τείχους υπό τους ήχους της λύρας, η παραφροσύνη του τοιχοποιού, η καύχησις της Νιόβης και η εκ της λύπης σιγή της.
Κύμα γύρ’ απ’ την πόλη κυματολόφων αντρών κοχλάζει με το φύσημα τ’ Άρεως σηκωμένο, πατέρα Δία παντέλειε, μα βόηθα με κι απ’ των εχθρών διαγούμισμα διαφέντευέ με. Την πολιτεία περίζωσαν του Κάδμου, Αργίτες τ’ άρματα τα πολεμικά βροντούν βροντούνε κι απ’ τα σαγώνια των ατιών δετά τα γκέμια πώς φονικά θρηνολογούνε!
Όσο πιο γλίγωρα μπορείτε σηκωθήτε της ικεσίας πέρνοντας μαζί τις δάφνες. Κι άλλος εδώ τον λαόν του Κάδμου ας συμμαζέψη. Εγώ ό, τι δυνατόν θα επιτελέσω, κ’ έτσι ή ευτυχισμένοι ή δυστυχείς θενά γενούμε. ΙΕΡΕΥΣ Ω τέκνα, ας εγερθούμε, γιατί πλέον εκείνα που να ζητήσωμε ήλθαμε μας υπεσχέθη και ο Φοίβος που μας έστειλε τους θείους χρησμούς του βοηθός ας έλθη και σωτήρ στην πόλι ετούτη. Στροφή α΄
ΟΙΔΙΠΟΥΣ Τέκνα του Κάδμου του παλιού γενεά νέα, τι συναγμένοι κάθεσθε σ’ αυτούς τους τόπους, με τα κλαδιά της ικεσίας στεφανωμένοι; Και η πόλις είν’ από θυμιάματα γεμάτη, και αντιλαλεί από στεναγμούς κι από παιάνας; Αυτά εγώ απ’ το στόμα να μάθω θέλοντας, κι όχι απ’ το στόμα των μαντατοφόρων ο πολυφήμιστος ήλθα εδώ πέρα Οιδίπους.
Δεν θα μου φανή λοιπόν ποσώς παράξενον αν πάθη τα ίδια και ο λόγος του Κάδμου. Φίλε μου, είπεν ο Σωκράτης, μη μου λέγης μεγάλους επαίνους, μήπως καμμία βασκανία αναποδογυρίση τον λόγον μου, τον οποίον μέλλω να είπω. Αλλά δι' αυτά μεν ο θεός ας φροντίση. Ημείς, αφού πλησιάσωμεν κατά τον Ομηρικόν τρόπον, ας δοκιμάσωμεν μήπως λέγεις τίποτε σωστόν.
ΕΤΕΟΚΛΗΣ Ω Δία και Γη και θεοί μας πολιούχοι και του πατέρα Κατάρα τρανή Ερινύα, μη μου την πόλη συγκορμόκλαδ’ απ’ τη ρίζα ξεβγάλετε, απ’ τους εχθρούς μας κουρσεμένη, που μιλεί γλώσσα ελληνική -μήτε τα σπίτια που τις εστίες σας έχουνε° μ’ αυτή τη χώρα και του Κάδμου την πόλη ελεύτερη ποτέ της σκλαβιάς ζυγός μη σφίξη.
Χαίρε, Διόνυσε, που ο Ζευς σ' έβγαλ' απ' το μερί του και σέρριξε στο Δράκανο το χιονοσκεπασμένο· χαίρε, Σεμέλη, χαίρετε και σεις οι αδερφές της κόρες του Κάδμου ηρωικές που δίκαια τιμωρείτε· αυτό που εσείς εκάνατε τώχε προστάξει ο Βάκχος. Κανείς ας μην καταφρονή ό,τι οι θεοί προστάζουν.
Λέξη Της Ημέρας