United States or Pakistan ? Vote for the TOP Country of the Week !
Τοιουτοτρόπως ο πλέον ανήσυχος περιπλανώμενος άνθρωπος ποθεί τέλος πάλιν την πατρίδα του, και ευρίσκει εις την καλύβην του, εις την αγκάλην της συζύγου του, εις τον κύκλον των τέκνων του, εις τους κόπους προς συντήρησίν των την ηδονήν εκείνην που μάτην εζήτει μακράν εις τον ευρύχωρον κόσμον.
Να, και τα δύο φίλτατά σου τέκνα, αυτός μεν νήπιον ακόμη, εγώ δε νέα ήδη, σε ικετεύομεν απτόμενοι του γενείου σου. Α ! θα νικήσω, αν τούτο μόνον ακούσης το οποίον θα σοι ειπώ : Είναι τόσον γλυκύ, πατέρα μου, αυτό το φως της ζωής, και τόσον ψυχρά και σκοτεινά τα υπό την γην ! Παράφρων είναι όστις ποθεί τον θάνατον! Καλλίτερον να ζη τις δυστυχής παρά ν' αποθάνη ευτυχής.
Τότες του λέει τ' Ατρέα ο γιος, ο πρωταφέντης τ' Άργους «Γιε του Λαέρτη, με χαρά σ' αγρίκησα το λόγο, 185 γιατί όλα τα ξεφύλλισες και ξήγησες με τάξη. Αφτά ναι εγώ θαν τα ορκιστώ, μου το ποθεί η καρδιά μου, μήτ' όρκο παίρνω ψέφτικο προς τους θεούς.
Ή τη δική σου τάχα νια για νάχεις στην καλύβα, με θες να κάθουμαι έτσι εγώ μ' εδώ αδιανά τα χέρια κι' αφτή μού λες στον τόπο της ναν τήνε στείλω πίσω; Καλά, αν μου δώσουν τα παιδιά καμιά άλλη ομορφοπούλα, 135 τέτια όπως μου ποθεί η καρδιά, ισάξια αφτής που χάνω· αλλιώς, μονάχος τότε εγώ πηγαίνω και του Αία ή τη δική σου παίρνω νιά, ή του Δυσσέα ακόμα θα πάω να πάρω... κι' έπειτα ας χολοσκάει που πάθει!
Μα ότι κι αν είναι, η Μαρία στέκει αγνάντια του, μαζί μαρτυρημένη στοργή και ασάλευτη δικαιοσύνη. Όχι. Ο Κώστας Μεμιδώφ δεν πρέπει να συχωρεθή, δεν πρέπει να ξανασταθή σαν άντρας στο πλευρό της γυναίκας του• δεν πρέπει να του δοθή το παιδί του, όσο κι αν το ποθεί. Τίποτε δε μας πείθει πως δεν είναι κατά βάθος ο ίδιος ο άνθρωπος.
Και όταν εκείνος είναι παρών παύει η οδύνη του καθώς ομοίως παύει και εις εκείνον· όταν δε είναι μακράν του κατά τον αυτόν τρόπον πάλιν ποθεί και ποθείται, αποδίδων ως αντέρωτα την εντός της ψυχής του αντανάκλασιν της αγάπης του εραστού του· ονομάζει δε τον έρωτά του, και νομίζει αυτόν, φιλίαν και ουχί έρωτα· επιθυμεί δε σχεδόν ομοίως ως ο εραστής, αν και κάπως ασθενέστερον, να τον βλέπη, να τον εγγίζη, να τον ασπάζεται, να συγκοιμάται με αυτόν· και μάλιστα κατόπιν, ως είναι επόμενον, γρήγορα κάμνει ταύτα.
Και ούτε θέλω καν να αναφέρω, λέγει εις τον τόπον σας ο ποιητής, εάν λέγη βεβαίως ορθώς, ούτε να θεωρήσω αξιόλογον ένα άνδρα, όστις δεν εκτελεί και δεν αποκτά όλα όσα θεωρούνται καλά με δικαιοσύνην, και μάλιστα με αυτήν την ιδιότητά του δεν ποθεί να πλησιάση τους αντιπάλους, αλλά από την αδικίαν του ούτε τολμά να βλέπη αιματοχυσίαν φονικήν ούτε νικά εις το τρέξιμον τον Θρακικόν Βορράν, ούτε άλλο κανέν από τα νομιζόμενα αγαθά αποκτά ποτέ του.
Ζητεί εν πρώτοις την άδειαν ν' απευθύνη ολίγας ερωτήσεις εις τον Αγάθωνα, τον οποίον αναγκάζει να ομολογήση ότι ο Έρως δεν είνε ούτε ωραίος ούτε αγαθός, διά τον απλούστατον λόγον ότι ποθεί το ωραίον και μαζί με αυτό και τα αγαθά, τα οποία είνε επίσης ωραία· δεν ποθεί δε κανείς παρά εκείνο του οποίου στερείται. Επομένως ο Έρως στερείται και δεν έχει κάλλος.
Και προς αυτόν απάντησεν ο Αλκίνοος και είπε• «Τούτος ο λόγος στερεός θα μείν', αν είν' αλήθεια 'που ζωντανός των ναυτικών Φαιάκων βασιλεύω. και ο ξένος, όσο και αν ποθεί να φθάση 'ς την πατρίδα, 350 ως αύριον να' χη υπομονή, τα δώρα ως να συνάξω, και όλοι για το προβάδισμα θα λάβουν την φροντίδα, οι άνδραις, κ' εγώ μάλιστα, 'πώχω την εξουσία».
Μέγα τι αμυδρόν σύνολον υπάρχει προ της ψυχής μας το αίσθημά μας αφανίζεται καθώς μέσα σ' αυτό και ο οφθαλμός μας, και ποθούμεν, αλλοίμονον, να παραδώσωμεν όλην την ύπαρξίν μας διά να χορτάσωμεν την ηδονήν ενός μόνου, μεγάλου λαμπρού αισθήματος — και όταν σπεύδωμεν εκεί, όταν το εκεί γίνεται εδώ και τότε όλα είναι όπως και πριν, ξαναευρισκόμεθα εις την πτωχείαν μας, εις τα στενά μας όρια, και η ψυχή μας ποθεί μίαν ηδονήν που της εξέφυγε.
Λέξη Της Ημέρας