United States or New Caledonia ? Vote for the TOP Country of the Week !
Και ο συνετός Τηλέμαχος εκείνης αποκρίθη· «Τούτος ο ξένος· ότι αργός δεν συγχωρώ να μένη 'ς το σπίτι μ' όποιος τρέφεται και από τα ξέν' αν ήλθε».
Κ' η Πηνελόπ' η φρόνιμη 'ς εκείνον αποκρίθη· «Ακριβέ ξένε —ότι κανείς των ξένων από πέρα 350 συνετός τόσο και ακριβός 'ς το δώμα μου δεν ήλθε, τόσ' είναι σύνεσις πολλή και σκέψις 'ς ό,τι λέγεις,— τώρ' έχω εγώ γερόντισσαν, γνώσιν και νουν γεμάτην, αυτήν, 'που γλυκανάστησε τον άμοιρον εκείνον, και απ' της μητρός του την κοιλιά τα χέρια της τον πιάσαν· 355 αυτή, και ας είναι αδύναμη, τα πόδια θα σου νίψη.
Εγώ ακούοντας τέτοια λόγια από τον ζευγίτην έτρεξα ευθύς να ιδώ τον υιόν μου· τον αγκαλιάζω, τον φιλώ, όμως αυτός δεν ηδύνατο να μου αποκριθή· κράζω ευθύς την θυγατέρα του ζευγίτου, την παρακαλώ και της τάζω όλα μου τα υπάρχοντα, αν ημπορή να μεταμορφώση τον υιόν μου εις την πρώτην του μορφήν.
Να μ' ελεήσης, φίλε, μ' ολίγο μερτικό Από την εισοδιά σου προς ώρας δανεικό. Κι' ερχάμενος ο θέρος, χωρίς να ζημιοθής, Σου δίνω και κεφάλι και κάματον ευθύς. 140 Πολύ καλά, αποκρίθη· μον δεν παρανογώ, Γιατί να μη φροντίσης, ως έκαμα κι' εγώ. Γιατί, κυρ Μύρμηγκά μου, δεν άδιασα στιμή Από το λάλημά μου, κι' αυτή είναι η αφορμή.
Κ' η Πηνελόπ' η φρόνιμη 'ς εκείνον αποκρίθη· «Παιδί μ', εις τόσην έπεσε το πνεύμα μου απορίαν, 105 ώστε ομιλία προς αυτόν ή ερώτησι να κάμω δεν δύναμ', ή το πρόσωπον εκείνου ν' αντικρύσω. και αν ο Οδυσσέας είναι και 'ς το σπίτι του έχει φθάσει, να γνωρισθούμ' είν' άσφαλτος ο τρόπος μεταξύ μας· κρυμμένα εις άλλους έχουμε 'ς εμάς γνωστά σημεία». 110
Αυτός ως τόσον εβάλθη να διαλογίζεται χωρίς να μου αποκριθή· στοχαζόμενός τον πως ακόμη αμφέβαλλεν, έβγαλα και του έδωσα και μερικά διαμάντια, διά να τον παρακινήσω περισσότερον να κλίνη εις την ζήτησίν μου, τα οποία, ωσάν τα είδε, τον εξύπνησαν από το βάθος των στοχασμών του.
Και τόσο ορέγουνται πολύ την τζίκνα οχ της θυσίας, Που σου προσφέρουν στους βωμούς του κόσμου η λατρείαις; Στα λόγια τότε του Διός η Αθηνά αποκρίθη· 375 Ανοίγοντας το στόμα της παρόμια απηλογήθη. Να μη βρεθή, πατέρα μου, το βοηθό μου χέρι Ν' απλόσω εγώ στους Ποντικούς σε ό,τι τους συμφέρει· Γιατί πολλά είναι τα κακά που ολημερής μου κάνουν.
Κ' η Πηνελόπ' η φρόνιμη 'ς εκείνον αποκρίθη· 285 «Αφού καλήτερο οι θεοί το γήρας σου ετοιμάζουν, έχεις ελπίδ' αργότερα τα πάθη σου να παύσουν».
Κ' η Πηνελόπ' η φρόνιμη 'ς εκείνον αποκρίθη· «Την κλίνη θα 'χης πάντοτε την ώρα 'που η καρδιά σου θελήση, αφού τώρ' οι θεοί σ' αξίωσαν να φθάσης 'ς το σπίτι το καλόκτιστο, 'ς την γη την πατρική σου. και αφού θεός σου θύμισεν εκείνον τον αγώνα 260 ειπέ μου τον, και, αν ως θαρρώ, κατόπι θα τον μάθω, κακό δεν είναι τώρα ευθύς να μου τον φανερώσης».
Λέξη Της Ημέρας