United States or Azerbaijan ? Vote for the TOP Country of the Week !


Είπε, μα δεν της έκρινε ο συγνεφοσυνάχτης, Μον ώρα κάθουνταν πολλή δίχως να βγάζει λέξη. Κι' η Θέτη καθώς τούπιασε το γόνα, το βαστούσε πάντα σφιχτά, και ξαναρχής δεφτέρωσε το λόγο «Πες πια το ναι έτσι αληθινά και τάξ' το μου, ή κι' αρνήσουκαι τι σε μέλει αν αρνηθείς; — να μάθω θέλω εμένα 515 πόσο πιο λίγο απ' τους λοιπούς θεούς με λογαριάζεις

Έτσι έκλαιγε, κι' όλες μαζί θρηνούσαν οι γυναίκες. 515 Σαν έτσι αφτοί βογγούσανε στο κάστρο.

Τέλος όμως τονέ βόλεψε και τούτον ο Αναστάσιος, του πλέρωσε δηλαδή δεκαπέντε χιλιάδες λίτρες μάλαμα, τονέ διόρησε Μάγιστρο της Θράκης, συφώνησε να κηρύξη την ορθοδοξία, και μ' αυτούς τους όρους λευτέρωσε και τον ανιψιό του. Εδώ τελειώνουν του Αναστασίου τα θρησκευτικά τα βάσανα με τους Ακοίμητους. Όσο για το Βιταλιανό, φαίνεται πως ξαναβγήκε σε πόλεμο στα 515, και με στόλο μάλιστα τώρα.

Βογγούσης πάλι ο ακράτητος με τ' αγριομένο βλέμμα Τον Κομματά εφοβέρισε χουγιάζοντάς του· τρέμα. 510 Τρέμα ανάξιε, ουτιδανέ και πριν να τ' αποσώση, Απόκοτις δοκίμασε κοντά να τον τυφλώση, Με χούφτα λάσπης νερουλής που αδραχτηκά σηκόνει Του χρει τη μούρη ολάκαιρη, τα μάτια του θαμπόνει, Κακίζει τότε ο Κομματάς και στη στιμήν εκείνη 515 Χεριάζει πέτραν έβελη, και δίχως ν' αναμείνη, Προς τον οχτρό του απανωθιό πεισματικά απολνάει, Και το μηρί του το δεξί συντρίμματα σκορπάει· Μον ο Σκουζιάρης πάραυτα τον φίλο ξεδικέται·

Κι' ήρθε με τα' άτια δέφτερος του γέρου ο γιος Νεστόρου, με ζαβολιά, όχι αξία τους, περνώντας το Μενέλα. 515 Μα κι' έτσι εκείνος τούτρεχε σιμά σιμά του πάντα.

Και ο συνετός Τηλέμαχος απάντησέ του κ' είπε· 510 «Αν θέλης, τώρα θέλ' ιδής, γλυκέ πατέρ', αν μέλλει τούτ' η ψυχήτο γένος σου να φέρη καταισχύνη». Αυτά πε, και περίχαρος εφώναξ' ο Λαέρτης· «Ποιάν είδα ημέραν, ω καλοί θεοί μου! αναγαλλιάζω· υιός μου τώρα κ' εγγονός έχουν άγων' ανδρείας». 515

Τότε η γριά με καλοσύνη Τέτια συμβουλή του δίνει· Τέκνο, λέγει, αφηκράσου· Και τα λόγια μου στοχάσου Αν ορέγεσαι να ζήσης 515 Δίχως να κακοπαθήσης, Εις την κάθε απόλαψί σου, Να είναι μέτρο η δύναμί σου. Η υστέρησι πειράζει· Το πολύ αναγουλιάζει· 520 Ηδονή ζητάς να εύρης; Μες τη μέση να την ξεύρης. Μ Υ θ Ο Σ Ζ.