Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 27 Μαΐου 2025
Η Θεοδώρα, σα Μονοφυσίτισσα που είταν η ίδια της, εννοούσε να παραχωρηθούνε μερικά στους ομόδοξούς της για να τους έχη κάπως πιο συβιβασμένους με την ορθοδοξία. Είχε εννοείται, κι ο Ιουστινιανός το κόμμα του στο παλάτι, κι αυτοί άλλο από κατατρεγμό δε θέλανε νακούσουν.
ΟΓΔΟΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ Θεοδόσιος κι Ορθοδοξία Πρωταγωνίστησε ο Θεοδόσιος και στη Δύση, και συχνά μάλιστα. Μα οι πράξες του σε κείνα τα μέρη, όσο και να τονέ δοξάζουνε, δεν είναι της δικής μας της ιστορίας. Θα τις περάσουμε ως τόσο κι αυτές με δυο λόγια σαν έρθη η ώρα τους.
Όταν όμως στα 350 σκοτώθηκε κι ο Κώστας από το Μαγνέντιο, κι ο Μαγνέντιος πάλι μετά τρία χρόνια από τον Κωστάντιο, κ' έμεινε ο Ανατολικός Αυτοκράτορας μόνος του, δίχως μήτε κρίση μήτε δική του απόφαση, και τον έσερναν από τη μύτη οι Αρειανοί, τι άλλο μπορούσε να προσμένη η Ορθοδοξία παρά συφορές κι από τις πρώτες πιο χερότερες!
Και μη θέλοντας να τους κακοκαρδίση ο Κωσταντίνος, θαρρώντας και πως ο Άρειος πριν αποθάνη είχε παραδεχτή την ορθοδοξία, δεν τον προσκαλούσε πίσω τον Αθανάσιο. Ως τόσο μήτε αυτό δεν τους έσωνε τους ραδιούργους της Αλεξάντρειας, παρά πολεμούσανε να ρίξουν κάτω της Νίκαιας τα δόγματα, και νανεβάσουν τα δικά τους, μόνο που απέθανε άξαφνα ο Κωσταντίνος.
Έτυχε τότες Επίσκοπος στην Κωσταντινούπολη ένας γέρος, ήμερος, άκακος, ίσως και λιγάκι ανίκανος, στην ορθοδοξία όμως απάνω γερός κι ασάλευτος. Αυτός λοιπόν ο Επίσκοπος — Αλέξαντρος τόνομά του — αρνιέται να δώση άδεια να κοινωνήση ένας αποκλεισμένος από της Νίκαιας τη Σύνοδο. Μήτε παρακάλια μήτε φοβέρες δεν τονέ γύριζαν· θεριό μονάχο ο γέρος απάνω στην πίστη.
Αμέσως το κατάλαβε πως ο Άρειος μήτ' άλλαξε μήτε μπορούσε ναλλάξη, και πως αν ερχότανε στην Αλεξάντρεια, θάσπαιρνε ζιζάνια και διχόνοιες εκεί που ο ίδιος ζητούσε να σπείρη ειρήνη κι ορθοδοξία. Στέλνει λοιπόν απάντηση του Ευσεβίου πως αδύνατο τέτοιο πράμα. Πηγαίνει τότες ο Ευσέβιος και καταπείθει τον Κωνσταντίνο, ο ίδιος να γράψη του Αθανασίου, και τούγραψε ο Αυτοκράτορας.
Κ' έτσι μας έρριχτε το σπόρο της θείας δυναμωσύνης που ρίζωσε μέσα στα φυλλοκάρδια μας, που μας την έκαμε χτήμα εθνικό την Ορθοδοξία, σα να το πρόβλεπε ο μεγάλος του νους πως έμελλε μια μέρα αυτή η πίστη να πιάση τον τόπο της αποθαμμένης φιλοπατρίας και να μας γλυτώσει από μεγάλους κιντύνους. ΔΕΥΤΕΡΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ Τα πρώτα χρόνια τον Ιουλιανού
Ανάλογο δρόμο πήραν και τάλλα τα ιερά πρόσωπα, της Παναγιάς, των Αποστόλων κ.λ., που δεκαπέντε τώρα αιώνες ιστορούνται καταπώς τα γνωρίζουμε. Θα μας πη ίσως ο κριτικός πως η ορθοδοξία κι ο συντηρητισμός αυτός των προπατόρω μας την έβλαψε την τέχνη, με τα να της έκοψε τα φτερά της. Τα μεγάλα καλά όμως δεν έρχουνται πάντα και δίχως μερικά κακά. Και το καλό του συντηρητισμού το δείξαμε παραπάνω.
Είναι κατόρθωμα περίφημο και που ο λογισμός του ιστοριογράφου απορεί, να το κατάφερε τέτοιο πράμα, δηλαδή να καταντήση το ρωμαίικο, που σήμαινε πρώτα το λατινικό — μην το ξεχνούμε — να σημαίνη σήμερις παντού ελληνισμό, και μάλιστα ελληνισμό κι ορθοδοξία συνάμα.
Σαράντα έξη χρόνους πολέμησε ο ήρωας εκείνος για την Ορθοδοξία, πάει να πη για το «Γένος». Α δεν έβγαινε στη μέση ο μεγάλος αυτός αντιπρόσωπος της φρόνιμης Ρωμιοσύνης, θα μας βύθιζε σε μύρια δεινά και βάσανα η ανοησία κ' η ασυνειδησία της σοφιστικής Ρωμιοσύνης.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν