United States or Ecuador ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ο δε μεθυσμένος και ο ίδιος σύρεται παντού και σύρει λυσσαλέως και με το σώμα και με την ψυχήν, επομένως είναι ακατάλληλος διά να σπείρη ο μεθυσμένος και συγχρόνως κακός, ώστε θα γεννήση ακανόνιστον και άπιστον και όχι ορθόφρον ήθος ούτε σώμα καλόν καθ' όλα τα φαινόμενα.
Πάρ' ένα κουρέλλι από τα παλιόρρουχά τους, και κράτα το φυλαχτό, γιατί είναι από φυλή που άρχισε να φουσκώνη η καρδιά της. Να ξεσκάση γυρεύει· τα κόκκαλά του τοιμάζεται να σπείρη στα έρμα του τα βουνά, τα κόκκαλα, που αυτά μονάχα βγάζουν και θρέφουν τάγιο το δέντρο. &ΣΗΜ. Αυτές οι φυλλάδες πρέπει να γράφηκαν κατά τα 1889/90. Έξη χρόνια κατόπι σπάρθηκαν τα κόκκαλα που λέει ο Γεροδήμος.
Αμέσως το κατάλαβε πως ο Άρειος μήτ' άλλαξε μήτε μπορούσε ναλλάξη, και πως αν ερχότανε στην Αλεξάντρεια, θάσπαιρνε ζιζάνια και διχόνοιες εκεί που ο ίδιος ζητούσε να σπείρη ειρήνη κι ορθοδοξία. Στέλνει λοιπόν απάντηση του Ευσεβίου πως αδύνατο τέτοιο πράμα. Πηγαίνει τότες ο Ευσέβιος και καταπείθει τον Κωνσταντίνο, ο ίδιος να γράψη του Αθανασίου, και τούγραψε ο Αυτοκράτορας.
Σωκράτης Το πράγμα τοιουτοτρόπως βέβαια έχει, φίλε Φαίδρε· αλλά κατά πολύ, νομίζω, καλυτέρα σπουδή τούτων γίνεται, όταν κανείς μεταχειριζόμενος την διαλεκτικήν τέχνην παραλάβη ψυχήν γόνιμον και φυτεύη και σπείρη εις αυτήν επιστημονικούς λόγους, οι οποίοι είναι ικανοί και τον εαυτόν των και τον φυτεύσαντα να βοηθώσι, αλλ' έχοντες σπέρμα, εξ ου άλλοι λόγοι εις άλλας καρδίας φυτρώνουν, συντελούν ώστε αιωνίως ν' απαθανατίζεται τούτο το πρώτον σπέρμα, και τον έχοντα αυτό κάμνουσιν ευδαίμονα εις τον ανώτατον βαθμόν τον δυνατόν εις άνθρωπον.
Λες πως έχει μέσα του φωτιά και θέλει να ξεσπάση, σαν το πυρωμένο το βουνό, που το τρώει και το δαιμονίζει μια φλόγα, ώςπου η φλόγα να βγη όξω, να χυθή, γιατί πρέπει να ξεθυμάνη, γιατί κι ο απελπισμένος άλλη ελπίδα δεν έχει να γλυτώση, παρά να σπείρη όλεθρο και χαμό, αφού στο βόθρο της ψυχής του θρέφει την κόλαση που θα τον πνίξη.
— Ας κάμη η Πομπωνία ό,τι θελήση, απεκρίθη η Λίγεια επί μάλλον ερυθριώσα, μόλις εσκέπτετο την παράνυμφον. Αλλ' η Μαριάμ εφάνη εις την θύραν και τους προσεκάλεσε να έλθωσι να συγγευματίσωσιν. Εκείνοι εκάθησαν μεταξύ των αποστόλων, οίτινες τους παρετήρουν μετά θαυμασμού, βλέποντες εν αυτοίς την νέαν γενεάν, ήτις μετά τον θάνατον εκείνων θα εξηκολούθει να σπείρη τον σπόρον της διδασκαλίας των.
Δεν μου 'μιλείτ' εμένα; Ανίσως και προβλέπετε ο Χρόνος τι θα σπείρη, εάν να 'πήτε δύνασθε ποιος σπόρος θα φυτρώση και ποίος όχι, 'πήτε μου κ' εμέ, που δεν γυρεύω την χάριν ή την έχθραν σας, αλλ' ούτε την φοβούμαι! Α’ ΜΑΓΙΣΣΑ Χαίρε και συ! Β’ ΜΑΓΙΣΣΑ Χαίρε και συ! Γ’ ΜΑΓΙΣΣΑ Χαίρε και συ, ω Βάγκε! Α’ ΜΑΓΙΣΣΑ Του Μάκβεθ ταπεινότερε και μεγαλείτερέ του!
Του Αγγελοκάστρου ο Βασιλιάς διαλάλησε μια 'μέρα: Ποιος ημπορεί την λίμνη μου να σπείρη πέρα ως πέρα, Και ποιος 'ς τα σύγνεφα ψηλά κοπάδια να βοσκήση; 'Σ το ρέμμα του Ασπροπόταμου ποιος ημπορεί να στήση 'Σ το χρόνο απάνω πέτρινο γεφύρι; Ας έρθη ομπρός μου Διαμάντια, ασήμι, μάλαμα, κι' όλο το βιο του κόσμου Να του χαρίσω αμέτρητο. Δεν άνοιξ' ένα στόμα, Κι' ουδ' ένας δεν ωμίλησε.
Το χωράφι ήτον του γεωργού μόνον εις τας ημέρας που ήρχετο να οργώση ή να σπείρη, κ' έκαμνε τρις το σημείον του Σταυρού, κ' έλεγεν· «Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, σπέρνω αυτό το χωράφι, για να φάνε όλ' οι ξένοι κ' οι διαβάτες, και τα πετεινά τουρανού, και να πάρω κ' εγώ τον κόπο μου!» Εγώ, χωρίς ποτέ να οργώσω ή να σπείρω το εθέριζα εν μέρει.
Οι τοίχοι θα κρημνισθώσι, αι πόλεις σας θα πυρποληθούν αλλ' η οργή του Κυρίου δεν θα σταματήση. Τα μέλη σας θα χωθούν εις το αίμα ως το μαλλίον εις τον κάδον του βαφέως. Η οργή του θα σας κατασυντρίψει ως καινουργής λίσγος. Θα σπείρη επί των βουνών όλα τα τεμάχια της σαρκός σας!
Λέξη Της Ημέρας