United States or British Virgin Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !
Έπαρε τον πόνο που με φλογίζει και κάμε τον προσευκή στο κελλί σου, και πες του Μεγαλοδύναμου πως είνε άδικο τόσο βάσανο, πως δεν κλαίγω για τάγιο του θέλημα, κλαίγω που έφυγαν και μάφησαν τα παιδιά μου δίχως παρηγοριά, δίχως την Αρετούλα μου. Παρακάλεσε να την ακούσω τη γλυκειά της τη φωνή, να τα δω τα γλυκά της μάτια, κι ας βγη και μένα η ψυχή μου κατόπι.
Μαθαίνουμε π. χ. πως από πέντε χρονών ταγώρια πηγαίνανε στα «Δημοτικά» και διδάσκουνταν ανάγνωση και γραφή απάνω σε σανιδοκόμματα στο κερί βουτηγμένα. Τέλος πηγαίνανε στα Σκολειά της Ρητορικής, και σαν ξεσκολούσανε κ' έβγαιναν από το διπλό εκείνο καμίνι της αρχαϊκής σοφίας, άρχιζαν και μελετούσαν τα δόγματα της θρησκείας και δέχουνταν τάγιο βάφτισμα.
Κατακαθίζουν η φωτιαίς... τρέχουν σιμά με φόβο.. Άφαντο τάγιο λείψανο!.. Σκαλίζουνε τη στάχτη Μην εύρουν ένα κόκκαλο, μη ιδούν ένα σημάδι... Τίποτε!.. δεν πιστεύουνε... Σκάφτουνε, ξεδιαλέγουν Τα πεθαμένα κάρβουνα... Τίποτε!.. χτύπα, κέντα, Μια σπίθ' αστράφτει από τη γη... Σηκόνουνε τα μάτια Και βλέπουν ένα φτερωτό, χρυσό δαχτυλιδάκι Που ανέβαινε 'ς τον ουρανό... Πότε, Θανάση, πότε; Θα νάρθη πάλε να μας βρη και ποιος θα το φορέση Το φυλαχτό σου τακριβό;.. Πότε, Θανάση, πότε;...
Αλλά θα φυτρώση άραγες απάνω τους τάγιο το δέντρο; Γύρισε το πρόσωπό σου κατά τους τέσσερεις μιναρέδες που στέκουνται τριγύρω σε κείνον το θεόρατο τον τρούλλο, να σου πω ένα παραμυθάκι. Είτανε μια φορά ένας φρόνιμος βασιλιάς.
Δεν την έκλεψε κανένα ζεϊμπέκι, δεν καλογήρεψε, δεν αρρώστησε, δεν πέθανε, — και μήτε γράφει τώρα την ιστορία της! Είναι τάγιο το βήμα του καλυβιού μου αυτή η πέτρα. Θα δης εκεί κάποτε λουλούδια βαλμένα, ή και στοιβασμένα αυτά τα χαρτιά .... Ας πάρουμε τώρα μια από τις αξέχαστες εκείνες μέρες της εξοχής, κι ας την ιστορήσουμε, αν έχης υπομονή. Θαρρώ πως πρέπει.
Όνειρο γύρεψες, κι όνειρο σου φέρνω, εσένα που, αν τα πίστευε τα λόγια σου εκείνος που μ' έστειλε, θα σε γκρέμιζε ίσια στη Κόλαση, να ταγίζης δαιμόνους με τη χολή σου. Μην ταπλώνης τα χέρια σου. Να καθαριστούνε πρώτα αυτά τα χέρια με τάγιο μύρο του μαρτυρίου. Κοιτάζεις την όψη μου, κι ο νους σου λαφροπετάει στην καταφρονεμένη σου την αγάπη, που την έχεις ιερώτερη κι απόνα μαρτύριο.
Λέξη Της Ημέρας