United States or Vatican City ? Vote for the TOP Country of the Week !
— Το σύνορο είνε μες τη μέση, ανάμεσα στον δεύτερο και στον τρίτο βράχο, εκεί που βαθουλαίνει ο τόπος, διετείνετο ο άλλος χωρικός· φαίνεται ακόμη που ήτον, τον παλαιόν καιρό, αποσκαφή.... — Κοδζάμ-βράχος, αντέκρουσεν ο πρώτος, κ' εγώ θα πάω να γυρέψω ναυρώ την αποσκαφή, για να την κάμω σύνορό μου;....
Ένα του καλό, που τίποτες δεν αποφάσιζε δίχως στοχασιά και μελέτη· άλλο που μερονυχτίς δούλευε, καταντώντας κ' ύπνο και καλοζωία να θυσιάζη στη δουλειά· τρίτο και μεγαλήτερό του καλό, η βαθιορίζωτή του εκείνη λαχτάρα ναφήση μεγάλα έργα πολεμικά, νομικά, αρχιτεχτονικά, καθώς κ' η μεγάλη του τέχνη να διαλέγη τους ανθρώπους που ήθελαν τέτοια έργα, Βελισάριο, Τριβωνιανό, Ανθέμιο.
Η Ζωή προχωρεί πιο γρήγορ' από το Ρεαλισμό, όπως ο Ρομαντισμός πηγαίνει πάντα πιο μπροστά απ' τη Ζωή. Το τρίτο δόγμα είναι ότι η Ζωή μιμείται την Τέχνη πολύ περισσότερο παρά η Τέχνη τη Ζωή.
Κέντα, Χρυσάιδω μου καλή, κέντα χρυσό μου ταίρι, Κέντα στες τέσσερες γωνιές της σκλάβας Εκκλησιάς μας, Τέσσαρα κάτασπρα τζαμιά, θεώρατα, μεγάλα, Γυρμένα ξάπλα καταγής, συθέμελα πεσμένα, Σα να είταν ξεθεμέλειωτοι, σεισμοδαρμένοι πύργοι... Κάθε τζαμί κατάκοιτο να δείχνη κι’ έναν τόπο : Τώνα να δείχνη τη Φραγκιά και τ’ άλλο τη Ρωσσία, Το τρίτο την Ανατολή, το τέταρτο τη Μέκκα... Κάθε τζαμί από κάτω του νάχη κι’ απώνα Χότζα Με πασουμάκια κίτρινα και πράσινο σαρίκι.
Στον δεύτερο ερευνάται αν η αντίληψη του δικαίου είναι έμφυτη η επίκτητη, και στον τρίτο αν μπορή να διδαχτή ή όχι η αρετή, για να κατάληξη στο συμπέρασμα, ότι η αρετή είναι θείο δώρο. Μετάφραση του Σ. Λιμπεροπούλου. Φίληβος : Στην ερώτηση, που βασίζεται το αγαθό, ο Φίληβος άπαντα προβάλλοντας την ηδονή κι ο Σωκράτη αντιπαραβάλλει τη φρόνηση.
ΠΡΟΣΠ. Κύριε, προσκαλώ την Υψηλότητά σου και τη συνοδία σου εις το φτωχό μου σπήλαιο· όπου θ' αναπαυθήτε τούτη τη νύκτα μοναχά, μέρος της οποίας θα περάσουμε μ' ένα διήγημα που, είμαι βέβαιος, θα κάμη να φεύγουν η ώρες· την ιστορία της ζωής μου, και τα μερικά περιστατικά, που μου 'λαχαν, αφού έφθασα εις τούτο το νησί· και άμα ξημερώση, θα σας φέρω στο καράβι σας, και μ' αυτό στη Νεάπολη, που ελπίζω να ιδώ να τελεσθή των δύο μας ακριβαγαπημένων ο γάμος· και εκείθε ν' αποτραβηχθώ στο Μιλάνο, όπου των φροντίδων μου το ένα τρίτο θα το αφιερώσω του τάφου μου.
Αλλά ο Έφις βγήκε από το μαγαζί με το κεφάλι ψηλά, με το σκούφο στη μασχάλη, και απομακρυνόταν δίχως να απαντήσει. Κεφάλαιο τρίτο Άδικα όμως τις μέρες που ακολούθησαν και για εβδομάδες οι αδελφές Πιντόρ περίμεναν τον ανιψιό.
Λοιπόν, έλληνες, πηδώντες ας πετάξωμεν ρουκέτας Κι' ας ειπούμε όλοι «Ζήτω ο περίδοξος Γαμβέτας! Ζήτω, Ζήτω ο καλός μας Δεληγιάννης! Ζήτω, Ζήτω Της ωραίας Θεσσαλίας και Ηπείρου τόνα τρίτο! Ζήτω και ο Κουμουνδούρος, το Συνέδριον, κι' εμείς, Που εγίναμεν μεγάλοι και εντός μιας στιγμής. ΤΕΤΑΡΤΟΣ ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ Κ. ΔΕΛΗΓΙΑΝΝΗ ενώπιον τον Συνεδρίου.
— Αν δεν το εννοούσες. — Εμπήκα μέσα. Δεύτερο; — Δεύτερος — Ναι. Δεν έχει και άλλο; — Έχει. — Λέγε. — Η γυναίκαις αυταίς είνε... — Τι; — Είνε όλαις σπαναίς. — Μπα! αυτό; — Ναι. — Τόσον καλλίτερα. — Διατί; — Διατί δεν χρειάζονται και ξυράφισμα. — Α, έτσι; — Βέβαια. Και ύστερα; — Και τι άλλο ακόμα; — Τι άλλο; — Ναι. Τρίτο; — Τρίτο, είνε όλαις μακρυμαλλούσαις.
Ο λαός έκαμε καινούριο τύπο κι αντίς tu aimes, έβγαλε δέφτερο πρόσωπο taimes, γιατί το u, που βρίσκεται ανάμεσα στην προσωπική αντωνυμία και στο ρήμα, δεν έχει πια το λόγο του, αφού το πρώτο και τρίτο πρόσωπο δεν έχουν κανένα φωνήεντο σ' αφτή τη θέση, και φαίνουνται σα να είναι με το ρήμα μια και μόνη λέξη.
Λέξη Της Ημέρας