United States or Finland ? Vote for the TOP Country of the Week !


Αναφέρεται μεταξύ άλλων ότι ο Αλέξανδρος είπε μίαν ημέραν τα εξής : Ήθελα, Ονησίκριτε , αφού αποθάνω, ναναζήσω επ' ολίγον, διά να ίδω πώς οι άνθρωποι θα κρίνουν όσα θα ιστορούνται περί εμού. Εάν τώρα επαινούν και εγκωμιάζουν, τούτο δεν είνε παράδοξον, διότι έκαστος με αυτό το δόλωμα προσπαθεί να συλλάβη την εύνοιάν μου.

Είναι λαμπρός άνθρωπος, καλέ Τερψίων, αφού και αυτήν την φοράν ήκουσα να τον εγκωμιάζουν μερικοί διά την μάχην. Τερψίων. Αυτό δεν είναι διόλου παράδοξον, αλλά θα ήτο πλέον παράδοξον, αν δεν ήτο τοιούτος. Πώς όμως δεν κατέλυσε εδώ εις τα Μέγαρα; Ευκλείδης. Εβιάζετο διά την πατρίδα. Άλλως τε και εγώ πολύ τον παρεκάλεσα και τον συνεβούλευσα, αλλά αυτός δεν ήθελε.

ΕΡΜ. Δεν έχω καιρόν, Μένιππε• αλλά κύτταξε εκεί προς τα δεξιά• εκεί είνε ο Υάκινθος και ο Νάρκισσος και ο Νιρεύς, ο Αχιλλεύς, η Τυρώ και η Ελένη και η Λήδα και όλα εν γένει τα αρχαία κάλλη. ΜΕΝ. Δεν βλέπω παρά μόνον κόκκαλα και κρανία άσαρκα, όμοια μεταξύ των. ΕΡΜ. Και όμως αυτά τα κόκκαλα είνε τα οποία εγκωμιάζουν όλοι οι ποιηταί και συ τώρα φαίνεσαι ότι τα περιφρονείς.

Αλλ' εκείνοι διά τους οποίους η πατρίς είνε αληθής μήτηρ, αγαπούν την γην όπου εγεννήθησαν και ανετράφησαν, αδιάφορον αν είνε μικρά και τραχεία και άγονος• και όταν δεν δύνανται να επαινέσουν την γονιμότητα και την ωραιότητα της γης, πάλιν δεν δυσκολεύονται να εύρουν λόγους διά να εγκωμιάζουν την πατρίδα των.

Επειδή μικρό πράμα δεν είναι νακούμε ξένους να μας εγκωμιάζουν τον άντρα που εμάς χρέος μας είναι, και κοινός θνητός να τύχαινε, και σατραπικός, και σαρδανάπαλλος, κι όσα άλλα του φόρτωσαν οι προτερινοί, πάλε χρέος μας είναι να τον τιμούμε, και μα την αλήθεια κάτι παραπάνω από κοινό άγιο να τον έχουμε, αφού σ' αυτόν και μόνο χρωστούμε δόξα, σωτηρία, ύπαρξη. ΕΧΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ Βιογραφικά συμπληρώματα

Μένων Βεβαιότατα. Σωκράτης Και αι γυναίκες βεβαίως, Μένων, τους αγαθούς άνδρας καλούν θείους, και οι Λακεδαιμόνιοι, όταν εγκωμιάζουν ένα αγαθόν άνδρα λέγουν, ότι θείος ανήρ είναι ούτος. Μένων Και βεβαίως είναι φανερόν, Σωκράτη, αν και αυτός ο Άνυτος θυμώνει μαζί σου όταν ομιλής έτσι. Σωκράτης Δεν με μέλει διόλου. Και περί τούτου μεν πάλιν θα συνομιλήσωμεν.