United States or Algeria ? Vote for the TOP Country of the Week !
Και τότε εις αυτά αποτυπόνονται καθαρά τα γνωρίσματα και με αρκετόν βάθος και γίνονται μακροχρόνια, και όσοι είναι τοιούτοι πρώτον μεν μανθάνουν ευκόλως, έπειτα έχουν καλόν μνημονικόν, και τέλος δεν συγχέουν τα γνωρίσματα, αλλά κρίνουν ορθώς.
Αυτά όμως εις μεν τους εμπείρους φαίνεται ότι είναι ωφέλιμα, εις δε τους αμαθείς είναι άχρηστα. Ίσως λοιπόν και των νόμων και των πολιτευμάτων αι συλλογαί είναι χρήσιμοι εις τους δυναμένους να συλλογισθούν και να κρίνουν τι είναι καλόν ή τι δεν είναι, και ποία με ποία προσαρμόζονται.
Άμα της το πεις πως την κρίνουν έτσι για αλλοιώς, θα φανεί σα να ξυπνά εκείνη τη στιγμή. θα σκοτιστεί λιγάκι, θα συλλογιστεί και θα πει: «Και τι με νοιάζει εμένα;». Κ' ευτύς θα ξαναπιάσει τις ομιλίες, θα λέει, θα ρωτά, θα ξεχύνει τα σωτικά της στον καθένα. Λέει και είναι σα να μη συλλογίζεται ολότελα τι θα πει.
Δεν ηδύναντο να εννοήσουν διατί έκοψεν αίφνης να συντροφεύη εις την βοσκήν τα γαλιά και ήρχισαν να ψιθυρίζουν μεταξύ των τας παραδοξοτέρας δι' αυτήν εικασίας. Εκτός όμως των ξένων ήρχισαν και η μήτηρ και η αδελφή του Στάθη να κρίνουν αυστηρώς την θεληματικήν αυτήν κάθειρξιν της λυγερής.
Δηλαδή περισσότερον κρίνουν τα καθέκαστα και τα λεπτολογούν όσοι ενεργούν με ηδονήν λόγου χάριν γεωμετρικοί γίνονται όσοι ευχαριστούνται με την γεωμετρίαν, και αυτοί πάλιν καλλίτερον εννοούν τας λεπτομερείας της, ομοίως δε και οι φιλόμουσοι και οι φιλοικοδόμοι και από τους άλλους προοδεύουν εις το έργον των, όσοι ευρίσκουν ευχαρίστησιν εις αυτό.
Τι τάχατις; Δεν έχουμε και μεις τους δικούς μας; Στην Εβρώπη, και μάλιστα, στο Παρίσι — αλήθεια όμως! πού να συγκριθή το Παρίσι με την Αθήνα; — τόσο κακά δεν κρίνουν όσοι ξέρουν. Η τωρινή μας φιλολογία δεν τους φαίνεται για ρίξιμο. Λεν πως είναι σα λουλούδι που έχει δικιά του φρέσκα μυρουδιά και που τέτοιο δε φυτρώνει στου Παρισιού τους δρόμους. Έχει τη χάρη του, έχει την ομορφιά του.
Δηλαδή οι έμπειροι εις έκαστον πράγμα κρίνουν ορθώς τα έργα, και αντιλαμβάνονται τα μέσα και τον τρόπον της εκτελέσεώς των, και ποία με ποία συμφωνούν. Οι δε πρωτόπειροι είναι αρκετόν να μη απατώνται, αν έγινε καλώς ή κακώς το έργον, καθώς όταν πρόκειται περί ζωγραφικής. Οι δε νόμοι ομοιάζουν με τα πολιτικά έργα.
Όσοι μεν έχουν κλίσιν εις τα τοιαύτα ας συναντηθούν εις την συνέλευσιν, εάν δε δεν υπάγουν, ας τιμωρηθούν. Αυτό δε θα το κρίνουν οι νομοφύλακες. Οι άλλοι όμως, εάν δεν θέλουν, δεν είναι υποχρεωμένοι.
Διότι εις την θέσιν εκείνων τα οποία κρίνουν ως αγαθά προτιμούν τα ηδονικά, τα οποία είναι βλαβερά. Άλλοι δε πάλιν από δειλίαν ή οκνηρίαν παύουν να εκτελούν όσα θεωρούν ότι είναι τα καλλίτερα διά τον εαυτόν των. Όσοι δε πάλιν διέπραξαν πολλά και φρικτά, αυτοί μισούν τον εαυτόν των διά την κακίαν του, και αποφεύγουν την ζωήν και φονεύουν τον εαυτόν των.
&Αν η ακράτεια είναι παράβασις της κρίσεως ή της επιστήμης&. ― Αν λοιπόν της αληθούς κρίσεως και όχι της επιστήμης παράβασις είναι η ακράτεια ή όχι δεν έχει καμμίαν σημασίαν διά το ζήτημα μας ― διότι μερικοί ενώ κρίνουν δεν διστάζουν, αλλά νομίζουν ότι γνωρίζουν ακριβώς. ― Επομένως, εάν μάλλον από την ήπιαν πίστιν των οι κρίνοντες εκτελούν έξω από την γνώμην των παρά οι γνωρίζοντες, τότε δεν έχει πάλιν καμμίαν διαφοράν η επιστήμη από την κρίσιν.
Λέξη Της Ημέρας