United States or Serbia ? Vote for the TOP Country of the Week !


Εις τοιαύτην μόνον πυράν, αν ευρεθή ποτε Ηρόστρατος στέργων να την ανάψη, δυνάμεθα να ρίψωμεν μετά των ποιημάτων του Βίκτωρος Ουγώ, του Ίμμερμαν, και του Θεοφίλου Γωτιέ και τους στίχους του Βαλαωρίτου. Και τότε όμως ουχί άπαντας, διότι πολλαχού η έμφυτος τω Έλληνι πλαστικότης υπερισχύει της επιρροής του Ουγώ, και αντί ορμαθού μεταφορών μεταχειρίζεται ως ο Όμηρος και ο Δάντης μίαν μόνην.

Τω όντι, πώς και πόθεν θα εύρωμεν άλλους, αν απορ- ρίψωμεν τούτον; Είναι αδύνατον αλλά με καλήν ώραν πρέπει 27. | υμείς να λέγητε, εγώ δε εις αμοιβήν των χθεσινών λόγων μου να ακούω σιωπών. Κριτίας Πρόσεχε όμως εις την τάξιν των προς σε, ω Σώκρατες, φιλο- ξενημάτων μας, τίνι τρόπω τα έχομεν διαθέσει.

Καλοί μου φίλοι, κατά την παροιμίαν ας μείνουν επί του τάπητος κοινά δι' όλους, και εάν θελήσωμεν να ριψοκινδυνεύσωμεν το όλον πολίτευμα και να ρίψωμεν, καθώς λέγουν, ή τρία έξ ή τρεις ομοίους κύβους, αυτό πρέπει να κάμωμεν, εγώ δε μαζί σας θα ριψοκινδυνεύσω εξ ίσου με την έκθεσιν και εξήγησιν των γνωμών μου περί παιδείας και ανατροφής, την οποίαν τόρα πάλιν εθίξαμεν εις την συζήτησιν.

Θα πέμψω αυτόν κατά των Πάρθων. — Είτε εκ τύχης, είτε εκ τέχνης, ο άνθρωπος ούτος είπε την αλήθειαν. Και αυτοί οι κύβοι τον υπακούουν, εις όλα δε τα παιγνίδια ημών η δεξιότης μου ναυαγεί απέναντι της τύχης του. Αν ρίψωμεν λαχνούς κερδίζει· παρά πάσαν προσδοκίαν οι αλέκτορές του καταβάλλουν τους ιδικούς μου, αι δε όρτυγές του εκδιώκουν πάντοτε τας ιδικάς μου.

ΘΕΤ. Όχι, διότι εξακολουθεί να πλέη η κιβωτός παρά την Σέριφον και να τους διατηρή εις την ζωήν. ΔΩΡ. Δεν τους σώζομεν λοιπόν; Ας τους ρίψωμεν εις τα δίκτυα αυτών των Σεριφίων αλιέων• αυτοί δε όταν τους ανασύρουν θα τους σώσουν. ΘΕΤ. Καλά λέγεις και ούτω ας πράξωμεν• δεν πρέπει να χαθή και αυτή και το παιδί το οποίον είνε τόσον ωραίον. 13. &Ενιπέως και Ποσειδώνος.&

Πώς θα μοιρασθήτε τας κλίνας; είπε μειδιών ο γέρων, ενώ η αδελφή του έρριπτε περί εαυτήν το βλέμμα διά να ίδη μη λείπη ή μη ελησμονήθη τι. — Θα ρίψωμεν κλήρον, απεκρίθην γελών. Άλλως δε και αι δύο φαίνονται εξαίρετοι και δεν θα μαλλώσωμεν με τον Νίκον. Άμα επρόφερα το όνομα του εξαδέλφου μου, η Κυρία Σοφία εστράφη διά μιας προς αυτόν.

Τότε όμως ήτο εις την εξουσίαν του να μη ασθενήση, αφού όμως παρημέλησε, δεν ήτο πλέον εις την εξουσίαν του. Καθώς, αφού ρίψωμεν λίθον, δεν μας είναι δυνατόν να τον πάρωμεν πίσω. Ήτο όμως εις την εξουσίαν μας να τον ρίψωμεν. Δηλαδή η αρχή ήτο εντός μας. Το ίδιον δε συμβαίνει και με τον άδικον και τον ακόλαστον, διότι ημπορούσαν εξ αρχής να μη γίνουν τοιούτοι, επομένως εκουσίως είναι τοιούτοι.

Διότι ποίον εκ των τέκνων σου θα σε ατενίση τότε μετά στοργής, αφού θα φοβήται μήπως το φονεύσης και αυτό, προτιμών αυτό των άλλων ; Ειπέ μοι, εύλογος τις άραγε ανάγκη να διηγόρευσε τοιαύτην απόφασίν ή μήπως η φιλοδοξία σου, διά να επαίρεσαι ως τάχα βασιλεύς και αρχιστράτηγος; Εάν ήσο δίκαιος, θα έλεγες προς τους Έλληνας: «θέλετε να εκπλεύσωμεν κατά της Τροίας ; Ας ρίψωμεν κλήρον τίνος εξ ημών η θυγάτηρ πρέπει ν' αποθάνη». Αυτό απήτει η ισότης, και όχι να προσφέρης μόνος συ την κόρην σου εις τους Έλληνας θύμα προς σφαγήν.

Ημείς δε ας ρίψωμεν το βάρος εις τα έργα των νέων σοφών ότι είναι αίτια των κακών. Και λοιπόν το εξής κατορθώνουν οι λόγοι των τοιούτων.

Τότε λοιπόν ας ρίψωμεν έν βλέμμα εις όλας ανεξαιρέτως τας επιστήμας τας οποίας είπομεν, και θα παρατηρήσωμεν ότι καμμία από αυτάς δεν εθεωρήθη ως πολιτική.