United States or United Arab Emirates ? Vote for the TOP Country of the Week !
Προ παντός συνετέλεσαν εις το να δοθή το θανάσιμον κτύπημα εις την θρηνώδη καθαραλόγον εμμετρογραφίαν . . . Διότι ο σμιλευτής αυτός της καθαρευούσης υπήρξεν εχθρός της λογίας παραδόσεως, την οποίαν εμελέτησεν εις τας πολυκρότους μελέτας του «Το ταξίδι του κ.
Η επί του Σταυρού δε αγωνία, κατόπιν της άλλης φοβεράς αγωνίας την οποίαν είχεν υπομείνη, εβραχύνθη και διήρκεσε μόνον τρεις ώρας, πριν ή «παραδώ την ψυχήν Αυτού εις θάνατον». Όταν ο Σταυρός ωρθώθη και ενεπάγη, οι άρχοντες των Ιουδαίων διά πρώτην φοράν παρετήρησαν την θανάσιμον ύβριν δι' ης ο Πιλάτος εξέσπασε την αγανάκτησίν του.
Αν μ' εξορίζη απ' εδώ, μ' εξώρισ' απ' τον κόσμον, μ' εξώρισεν απ' την ζωήν. Τι λέγεις εξορίαν; Το πράγμα είναι θάνατος, κ' η λέξις δεν τ' αλλάζει. Εάν τον θάνατον εσύ τον λέγεις εξορίαν, μου κόπτεις το κεφάλι μου μ' ένα χρυσόν μαχαίρι, κ' ενώ με σφάζει η μαχαιριά, χαμογελάς και βλέπεις! ΛΑΥΡΕΝΤΙΟΣ Θανάσιμον αμάρτημα! Φρικτή αχαριστία!
Τι; ένας νέος θεριό σαν κι' αυτόν, θάφηνε το Σμυρνιό, μιαν πιθαμή άνθρωπο, να του πάρη την κοπελιά; Ούτω ο Μανώλης ήρχισε να σκέπτεται ότι το μόνον εμπόδιον εις τον πόθον του ήτο ο Γιαννάκος και το πείσμα του εστράφη κατ' αυτού, εντός ολίγου δε μετεβλήθη εις θανάσιμον μίσος.
Η χαριτόβρυτος εν τούτοις Σεμίρα είχε θανάσιμον εντός του Λυκείου εχθράν. Αύτη ήτο η από τινων μηνών εκτελούσα έργα οικονόμου. Προτιμών να σιωπήσω το όνομα της γυναικός ταύτης αρκούμαι να είπω ότι την είχον μεταβαπτίση Λ ά μ ι α ν οι μαθηταί. Πατρίδα είχε την Ύδραν και ηλικίαν φθινοπωρινήν. Αλβανή προφανώς το γένος, με ανάστημα δίπηχυ και ώμους αχθοφορικούς, ωμοίαζε Λιάπην γυναικοφορεμένον.
Κατήντησαν λοιπόν, αυτοί οι διδάσκαλοι του Ισραήλ εις την επωνείδιστον ανάγκην να είπωσιν «ουκ είδομεν». Υπάρχει εβραϊκή τις παροιμία λέγουσα «μάθε την γλώσσαν σου να λέγη δεν ξεύρω». Αλλά να είπωσι δεν ειξεύρομεν εις την περίπτωσιν ταύτην θα ήτο ταπεινωτικόν εις την αγερωχίαν των, θανάσιμον κτύπημα εις τας αξιώσεις των. Θα επρόδιδαν αμάθειαν εις σφαίραν όπου η αμάθεια ήτο δι' αυτούς ασύγγνωστος.
Εκείνος πάντα εστάθηκεν αόρατος κυβερνήτης του ξύλου, άγρυπνος φύλακας του θαλασσινού. Εκείνος εύρε πρώτος το τιμόνι κ' έσωσε το μυθικό πλεούμενο με το ανθρώπινο φορτίο του από του διαβόλου την επιβουλή. Και όμως εμείς τόρα τον εκάναμε θανάσιμον εχθρόν. Ποια η τύχη μας; Να τριγύρω τα σκότη και η άβυσσος! — Τίποτα! ετοιμάσθηκα να ρίξω πάλι κάτω τρανολάλητο.
Προς σωτηρίαν από βεβαίου ολέθρου των άλλων επί της γης εμψύχων ηυδόκησεν η Θεία Πρόνοια να καταστήση πάντα τα είδη των ποντικών ποντικοφάγα, αλλ’ ουδέν άλλο ήτο κάλλιον των Παρακασπείων ή Μοσχοβιτών ωπλισμένων προς τοιαύτην θανάσιμον πάλην.
Ο τρομερός Ούρσος, το βαρβαρικόν πρόσωπον, εξέφραζε θλίψιν την στιγμήν εκείνην, εκράτει επιδέσμους, ενώ ο γέρων έλεγεν εις τον άνθρωπον, όστις έτριβε τον βραχίονα του Βινικίου: — Γλαύκε, είσαι βέβαιος ότι το τραύμα τούτο της κεφαλής δεν είναι θανάσιμον; — Ναι, άξιε Κρίσπε.
Έμελλε να επέλθη και άλλη ημέρα εναντιότητος, πικροτέρας επικινδυνωτέρας, απηνεστέρας, ημέρα φανεράς και τελειωτικής ρήξεως μεταξύ του Ιησού και των Φαρισαίων κατασκόπων των από Ιερουσαλήμ, πριν ή υποχωρήση προς καιρόν εις το θανάσιμον μίσος των εχθρών Του, και αποσυρθή όπως εύρη εις χώρας ειδωλολατρών την αναψυχήν την οποίαν δεν ηδύνατο πλέον να εύρη εις τα πλούσια πεδία και τους χλοάζοντας λόφους της Γεννησαρέτ.
Λέξη Της Ημέρας