United States or Algeria ? Vote for the TOP Country of the Week !
Τι μπορούσε, άξιε Σεβαστιανέ; — Ω! τι μπορούσε! — φθάνει· — και όμως, θαρρώ, στο πρόσωπό σου βλέπω το τι έπρεπε νάσαι· η ευκαιρία σου μιλεί· η δυνατή φαντασία μου θωράει μία κορώνα, η οποία κατεβαίνει απάνου στην κεφαλή σου. ΣΕΒΑΣΤ. Τι; είσαι έξυπνος; ΑΝΤΩΝ. Δεν μ' ακούς που μιλώ; ΣΕΒΑΣΤ. Σ' ακούω· και βέβαια είναι μια αποκοιμημένη ομιλία, και συ μιλείς εις τον ύπνο σου.
Εις αυτά τα λόγια, που η Ρεστίνα τα ήκουσε με ανυπομονησίαν, αντίκοψε τον Καπετάνιον· τι μου μιλείς εσύ; ήθελα να ηξεύρω, εφώναξεν αυτή· εγώ δεν εστάθηκα ποτέ σκλάβα, είμαι ελεύθερη, και δεν είνε κανείς που να έχη εξουσίαν διά να με πουλήση.
Τόσον δε κατεγοητεύθη υπό του θεάματος ο Δημήτριος, ώστε απηύθυνε τον μέγιστον των επαίνων προς τον ορχηστήν και ενθουσιασμένος του είπε• Δεν βλέπω μόνον, έξοχε άνθρωπε, αλλά και ακούω τας κινήσεις σου και μου κάνεις την εντύπωσιν ότι και με τα χέρια σου μιλείς.
Β’ ΑΝΗΡ Και ο χοροδιδάσκαλος Καλλίμαχος θα φέρη απ' τον Καλλία πλειότερα νομίζεις να προσφέρη; Τι λες εκεί! ο άνθρωπος το βιος θα χάση τώρα! Α' ΑΝΗΡ Κακά μιλείς! Β' ΑΝΗΡ γιατί κακά; Δεν είδες ως την ώρα πως όλα τα ψηφίσματα τραβούν τον ίδιο δρόμο; εξέχασες τι έγινε στου αλατιού το νόμο; Α' ΑΝΗΡ Α, βέβαια. Β' ΑΝΗΡ Κ' εξέχασες και τάλλα τα ψηφίσματα, που βγήκαν για τα χάλκινα και κάλπικα νομίσματα;
— Γέρο Διαμάντη, δε μιλείς, δε μας καλημερίζεις; Όλος ο κόσμος χαίρεται για την ανάστασή μας Και στολισμένος μας θωρεί. Σε λίγο το σπαθί σου, Που εσκούριασε ’ς τη θήκη του θα πιη να ξεδιψάση, Και συ το ξυπνητήρι μας, συ του βουνού τ' ορνίθι Εκλείδωσες τα χείλη σου;.. Τί σ' έπιασε, Διαμάντη; — Σαράντα χρόνια πολεμώ.
ΟΙΔΙΠΟΥΣ Σωστά μιλείς. Μα ποιος μπορεί από τους ανθρώπους να εξαναγκάση εις κάτι τι τους Ολυμπίους; ΧΟΡΟΣ Μιάν άλλη συμβουλή μπορώ να δώσω. ΟΙΔΙΠΟΥΣ Και μίαν ακούω πρόθυμος, αν θες, και δύο. ΟΙΔΙΠΟΥΣ Και τούτο δεν τ’ αμέλησα. Ο Κρέων, ως μου ’πε, να τονε φέρουν έστειλε τον μάντι άγγέλους, και πως ακόμη αργοπορεί, απορώ, φίλε. ΧΟΡΟΣ Και τ’ άλλα αβέβαια φυσικά και κούφια λόγια.
»Όταν συλλογίζουμαι κάποτε πως είσαι συ μαζί μου, πως μιλείς για όλα και δεν αφίνεις κρυμένη ούτε μια δίπλα της καρδιάς σου, νομίζω τότε πως είμαι ηχώ δική σου και πως είμαι τόσο φτωχή, ώστε να μην μπορώ να σου ξαναδώσω τίποτε. Κι όταν μου είπες πως δεν είναι έτσι, αιστάνθηκα πως είμαι τόσο ευτυχισμένη και τόσο πλούσια. Και γνωρίζω πως σου τα έδωσα όλα όσα μπορούσα να δώσω κι όλα όσα έχω.
Ο Κουλούφ ετρόμαξεν εις τούτα τα λόγια· Κυρά ευθύς απεκρίθη, μου φαίνεται και εμένα, ότι ακούω εις του λόγους σου την φωνήν μιας κυράς που γνωρίζω. Α, δίκαιε ουρανέ αράγε είσαι συ εκείνη που στοχάζομαι; Α, Κουλούφ εφώναξεν εκείνη είσαι εσύ που μιλείς; Ναι, κυρά μου, απεκρίθη εκείνος· εγώ είμαι αυτός ο δυστυχής Κουλούφ· μα εγώ δεν ημπορώ να καταλάβω ακόμη πως είσαι εσύ η Δηλαρά.
Φαντάσματα είν' αυτοί; Ήρωες της καταχνιάς και του βουνού; Σκιές μέσα σε τραγούδι: Όχι! Είναι πραγματικοί. Δράσις! Τι είναι η δράσις; Πεθαίνει τη στιγμή που ενεργεί. Είναι μία ταπεινή παραχώρησις στην πράξη. Ο κόσμος πλάστηκε από τον τραγουδιστή και τον ονειροπόλο. ΕΡΝΕΣΤΟΣ. — Ενώ μιλείς μου φαίνεται πως είναι όπως τα λες. ΓΙΛΒΕΡΤΟΣ. — Έτσι είναι πραγματικά.
Βασιλέα, αυτή μου λέγει, τι δηλούν ετούτα που μιλείς; Εγώ τότε της εδιηγήθηκα τα όσα μου εσυνέβηκαν από αιτίαν του μιαρού Δερβύση, και επαρατήρησα, εκεί που της τα εδιηγούμην, εγέμισε το πρόσωπόν της από εντροπήν διά την απάτην που έλαβε, και μου έκαμεν άδικον, που δεν το ήξευρε. Και από την θλίψιν της ήτον όλη έξω από τον εαυτόν της, χωρίς να έχη παρηγοριάν.
Λέξη Της Ημέρας