Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Ενημερώθηκε: 12 Ιουνίου 2025


Το ανθρωπάκι όμως, που μαγείρευε σκυμμένο μακαρόνια, σήκωσε τα θλιμμένα του μάτια και ο Τζατσίντο γέλασε και κοίταξε τα δοκάρια της στέγης. «Ξέρεις Έφις, τις πρώτες μέρες που ήρθα εδώ, ενοικιαστής αυτού εδώ του καλού άνθρωπο του Θεού, προσπάθησα στ’ αλήθεια να κρεμαστώ.

ΒΛΕΠΥΡΟΣ Ξέρεις. . . σαν γίνεται με βια, περσότερο κουράζει. ΧΡΕΜΗΣ Χεμ! δίκηο έχεις• μ' αν κι' αυτό η πόλις το εγκρίνη, οι άνδρες θα το κάνουνε και έτσι, τι να γίνη! Έλεγαν οι πατέρες μας μια σοφωτάτη γνώμη: πως και η σκέψεις η κουτές, κ' η πειό ζουρλές ακόμη όπου θα κόψη το μυαλό, μπορούν κι' αυτές κάμμιά φορά να βγουν και σε καλό.

Είσαι του λόγου σου μέσα στην καρδιά του κοριτσιού; Πού το ξέρεις κι' αν τον αγαπούσε; Κι' αν δεν τον αγαπούσε ήθελες να τονέ κλαίη τώρα; — Συχώρα με, ματάκια μου, είπε πάλι ο Γιαννιός χαμογελώντας κάτω απ' το μουστάκι του. Σαν είνε έτσι το πράμμα παίρνω πίσω το λόγο μου. Ο Θεός μονάχα να σου χαρίζη ζωή, να μη σε κλάψη του λόγου σου.

Η παπαδιά δεν τον πολυχώνευε κι' όταν τον άκουγε νανεβαίνη τις σκάλες, μουρμούριζε πάντα, μπροστά του και πίσω του. Δεν της άρεσαν πολύ αυτά τα ξενύχτια του παπά. — Ξέρεις τι άνθρωπος είν' αυτός; της έλεγε ο παπάς. Αγιορείτης, άγιος άνθρωπος. Είκοσι χρόνια πάνε, που τον γνώρισα στη μονή του Βατοπεδίου, σαν πέρασα αποκεί με το μπάρκο. Του Θεού άνθρωπος.

ΚΡΕΩΝ Ξέρεις τι θα ’τανε καλό να κάμης; άκου ίσα προς όσα μου είπες τώρα λόγια, Οιδίπου, κ’ έπειτα μόνος σου μπορείς και κρίνεις. ΟΙΔΙΠΟΥΣ Εύγλωττος είσαι. Δύσκολα όμως σ’ ακούω γιατί πως είσαι άπιστος, βρέθηκες, φίλος. ΚΡΕΩΝ Θα σου εξηγήσω τούτο. Δέξου να μ’ ακούσης. ΟΙΔΙΠΟΥΣ Μη μου αρνηθής το ότι κακός εστάθης, Κρέων.

Ξέρεις πως εμείς οι Συριανοί δεν αγαπούμε να έχωμε πολλά ανακατώματα με τους αποθαμμένους και το βράδυ αλλογυρίζομε, για να μη περάσωμεν απ' εμπρός από νεκροταφείο. Τες σαβανώστρες και τους νεκροθάπτες τους φέρνουμε όλους απ' έξω, από τη Μύκονο ή τη Σαντορίνη, γιατί παρά να μαλάζη νεκροκρέββατα και κουφάρια θα προτιμούσε κι' ο πιό ξεπεσμένος Συριανός να μαζεύη καβαλίνα.

Τι παρακάλια στους ζωντανούς εδώ κάτω, να τον γκρεμίσουνε, να μην τ' αφήσουν ανωφέλητο το μολύβι του, ίσως κ' έτσι συχωρεθούν τα μεγάλα τα κρίματα που τις έφεραν τις μεγάλες τις συφορές. — Μολύβι! τι λόγο ξεστόμισες, θα μου πης. ... Όχι, δε θα μου το πης εσύ αυτό! Το ξέρεις εσύ το κρύφιο το βοτάνι που δυναμώνει νου και καρδιά, και μπόδια μπρος του δε βλέπει.

Την είδες; ΦΛΕΡΗΣΉρθε και με βρήκε εχθές, ότι έφυγες. Μου είπε μάλιστα πως αν με ξανασυναντήση θα κάνη πως δε με γνωρίζει. Καταλαβαίνει τη θέση μου. Είναι γυναίκα μ' αισθήματα, γιατρέ. Πίστεψέ με. Δεν ξέρεις πόσο με συγκίνησε.... Από χθες έχω ένα βάρος στην καρδιά μου. Καταλαβαίνω πως της φέρθηκα άσχημα. ΜΙΣΤΡΑΣΠάει να πη την αγαπάς ακόμα. ΦΛΕΡΗΣΔεν στο κρύβω γιατρέ.

Αυτή δε συγχώρεσε τη μητέρα μου, πώς μπορεί να συγχωρέσει εμένα; Εγώ όμως, εγώ όμως…Χαμήλωσε το κεφάλι και έβγαλε από την τσέπη ένα γράμμα. «Βλέπεις, Έφις; Τα ξέρω όλα. Εάν η θεία Νοέμι δεν συγχώρεσε τη μητέρα μου ύστερα απ’ αυτό το γράμμα, πώς μπορεί να έχει καλή ψυχή; Ξέρεις τι γράφει αυτό το γράμμα, εσύ το έφερες στη θεία Νοέμι. Κι εγώ της το πήρα: ήταν πάνω στο κρεβάτι την μέρα που έφτασα.

Μιαν ώρ' αρχύτερα. Είσαι φρόνιμη γυναίκα· γιατί ξέρεις ο κόσμος είναι κακός και λέει πολλά... Και ποιος έχει να πη τίποτις για το κορίτσι; οι παλιοπατσαβούρες; Αρωτάς ;! Τα τι σέρνει μονάχα εκείνη η Ευρυδίκη, η αντροχωρίστρα, η μουντζουρωμένη!. . και που 'σαι ακόμα ! Κάλλιο λέει να σου βγη το μάτι, παρά τόνομα ! Δε βάσταξε η θεια Ελέγκω απ’ την τόση υποκρισία : Του λόγου σου, Κερά μου, που ξέρεις να μιλάς για τους άλλους να κυττάξης να μη βγη τώ δικώνε σου των κοριτσιών τόνομα που θα πης για τη Λιόλια μου. Των κοριτσιών μου ; ! Και ποιά είσαι εσύ που θα πιάσης τις κόρες μου στο στόμα σου αυτάδισα ! Εγώ τις κόρες σου στο στόμα μου !; φτου σας ! σουρλουλούδες! Σ' εμένα καλέ λες τέτοια λόγια ; ξεφώνισε σαν παγώνι η γριά Χαρζανοπουλίνα, πούχε κιτρινίσει απ’ το κακό της σαν τη ζαφουρά κ’ η ελιά της είχε ξεπεταχτή ολόρθη σουρλουλούδες εμείς!

Λέξη Της Ημέρας

αρματώση

Άλλοι Ψάχνουν