Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 15 Σεπτεμβρίου 2025
Η γυναίκα σήκωσε το κεφάλι και με το χέρι της μέσα στο αλεύρι τράβηξε πίσω τη μαντίλα της. «Την άκουσες;», είπε χαμηλόφωνα υπονοώντας την Νοέμι. «Πάντα η ίδια! Η περηφάνια την κουμαντάρει......» «Δίκιο έχει!» είπε ο Έφις σκεφτικός. «Όταν είναι κανείς ευγενής είναι ευγενής, ντόνα Ρουθ. Βρίσκεις ένα νόμισμα χωμένο μέσα στη γη.
Γιατ' είνε, οπού λες, θαμαστή ιστορία ετούτη· κ' είν' αληθινή ξεστόρηση, που δεν τη βρίσκεις στα χαρτιά και δεν τη γράφουν τα βιβλία. Κ' είνε οπού τη λέμε μεις ιστορία, και τη λέει παραμύθι ο κοσμάκης. Μα είνε ένα πράμα που γυρίζει ο νους ναν τακούση, και στέκεται το μυαλό ταθρώπου. Κ' εγώ σου λέω πως δεν είνε παραμύθι και δεν είνε ξεστόρηση.
Η τρίχες όσο βρέχουνται το σώμα του βαραίνει, Και ήταν κοντά να νεκροθή, που αυτά τα λόγια κρένει. 200 » Μ' αυτό σου, Φουσκομάγουλε, το κάμομα, μη ελπίσης » Τον καρδιογνώστην Ουρανό ποτέ σου ν' απατήσης. » Με πονηριά και με ψευτιά φιλία πρώτα δείχνεις, » Κιαπέ στα βάθη του νερού μ' οχτροπαθιά με ρίχνεις. » Δεν ήσουν άξιος να βαλθής μ' εμένα να μαλόσης, 205 » Σε πάλεμα, σε τρέξιμο, και σε γροθιαίς να σώσης. » Μον σαν ανάξιος και άναντρος, με δόλο και με πλάνο, » Να με φονέψης, μ' έσυρες στη λίμνην αποπάνω. » Ωστόσο βλέπει ο Ουρανός. το άδικο δε στρέγει· » Και ξεπλερόνει σε καιρόν εκείνον που του φταίγει. 210 » Δε μένεις ατιμώρητος· απαίδευτος δε μνήσκεις, » Και οχ τους αντρείους Ποντικούς ογλήγορα το βρίσκεις.
Πήγες και διάλεξες το γαμπρό σαν τα μούτρα σου». Και καθώς την πιάνανε τα δαιμόνια άρπαζε κάτι κάδρα της Βενετιάς, που είχε φερμένα ο γέρος στα νιάτα του, και τα πέταε από το παράθυρο. Τι της έφταιγαν τα κάδρα; — Γυναικεία μυαλά! είπε ο Κυρ-Φώτης ο Πάρεδρος· δεν βρίσκεις άκρη. Έλεγε ο ένας το κοντό του κι' ο άλλος το μακρύ του. Αλλοίμονο σ' αυτήν που χάθηκε! Η θάλασσα όξω βούιζε.
Όμως αν έρθη, κόρη μου, κάποιος καραβοκύρης μαζί με το καράβι του, κολύμπι θε να μάθω να κολυμπήσω και ναρθώ στης θάλασσας τα βύθη να 'δώ τι βρίσκεις μέσα εκεί και τ' είνε που σ' ευφραίνει. Έβγα, Γαλάτεια, στη στεριά και μείνε και ξεχάσου όπως εδώ ξεχνάω κ' εγώ στο σπίτι να γυρίσω.
Εκεί παίρνεις το σκαλιστήρι, σκαλίζεις, και βρίσκεις τι λογής χώμα είναι αυτό που θρέφει το έθνος. Εδώ είναι άλλη η δουλειά μας. Εδώ να δούμε σαν τι καρπό μας βγάζει αυτό το δέντρο. Πόση θροφή έχει μέσα του, και πόση σαπίλλα. Ως την ώρα θαρρώ δεν την αξιωθήκαμε τη θροφή. Ο Θεός να μας φέρη και στα κλωνιά που καρποφορούν, και να μας γλυτώση από την πείνα.
Μοναχοί μας θάμαστε... Κανένας γραμματισμένος δεν είνε για να μας γελάση.... Η αγιωσύνη σ' βρίσκεις τον ήχο του μπάρμπα Φιλιππή, κ' εγώ του λέω τα λόγια όσα θυμούμαι. Νάξερα από μέσα απ' το χαρτί να διαβάσω, θαρρώ πώς δε θα ήτον αμαρτία να ψάλω και μοναχή μου. Ως τόσον επλησίαζε μεσονύκτιον, και δεν ήτον ελπίς να έλθη πλέον ο μπάρμπα-Κωνσταντός, ο τρίτος πάρεδρος.
ΑΓΓΕΛΙΚΗ Θα ήθελες να έμενα αναίσθητη στης τρυφερές διαμαρτυρίες του φλογερού πάθους που δείχνει για μένα; ΤΟΥΑΝΕΤΤΑ Θεός φυλάξοι! ΑΓΓΕΛΙΚΗ Πες μου, καϋμένη. Δε βρίσκεις και συ όπως εγώ, ότι κάτι θείο, κάποια επίδρασις της μοίρας μ' έκανε να τον γνωρίσω, χωρίς να το περιμένω; ΤΟΥΑΝΕΤΤΑ Ναι. ΑΓΓΕΛΙΚΗ Δε βρίσκεις ότι είνε έντιμος άνθρωπος, αφού ανέλαβε την υπεράσπισί μου χωρίς να με γνωρίζη;
Σ' εξορκίζω να μου την κατηγοράς όσο μπορείς περισσότερο. Να μου την ζωγραφίζης με τέτοιον τρόπο, που να με κάνης να την αποστρέφωμαι· και για να την αηδιάσω, παράστησέ μου όλα τα ελαττώματα που βρίσκεις απάνω της. ΚΟΒΙΕΛ Αυτή, κύριε; μια κερατσίτσα, μια υποκρίτρια! Αυτό δα της έλειπε, να την ερωτευθήτε κι' όλας! Δεν έχει τίποτα που να την ξεχωρίζη από τις άλλες.
ΤΟΥΑΝΕΤΤΑ Ναι. ΑΓΓΕΛΙΚΗ Και ότι είνε αδύνατο να φερθή κανείς γενναιότερα; ΤΟΥΑΝΕΤΤΑ Είμαι σύμφωνη. ΑΓΓΕΛΙΚΗ Κι' ότι τώκαν' αυτό με την μεγαλύτερα ευγένεια; ΤΟΥΑΝΕΤΤΑ Ω! ναι. ΑΓΓΕΛΙΚΗ Δε βρίσκεις, Τουανέττα, ότι είνε πολύ καλοκαμωμένος; ΤΟΥΑΝΕΤΤΑ Πάρα πολύ. ΑΓΓΕΛΙΚΗ Και πολύ ευπαρουσίαστος; ΤΟΥΑΝΕΤΤΑ Και βέβαια. ΑΓΓΕΛΙΚΗ Ότι τα λόγια του, όπως κ' οι πράξεις του, έχουν κάτι το ευγενικό;
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν