United States or Taiwan ? Vote for the TOP Country of the Week !
Πλην δυστυχώς η γραία, πριν αποθάνη, συνέβη να βωβαθή και να κωφαθή και να μείνη αναίσθητη «σαν πράμμα», όπως περιέγραφε την κατάστασιν ταύτην η κόρη της, κ' έτσι δεν εδόθη ευκαιρία να της ομολογήση το πταίσμα της. Ακόμη ολιγώτερον δεν το είπε ποτέ εις τον πατέρα της, ούτε εις τον σύζυγόν της. Ιδού ποίον ήτο το μυστικόν τούτο.
Την αγάπη μου για μένα, Από τόξα φλογισμένα, Με την πρώτη σαϊτιά Πλήγοσέ τη πέρα πέρα, Να τη νιόθει νύχτα ημέρα Αναμμένη σα φωτιά. Με τη δεύτερη να σώσης Στην καρδιά της ν' αποδώσης Σαϊτιάς την αρετή, Που χωρίς αμφιβολία Να 'χη τέλια αδιαφορία, Για το παν ν' αναισθητή. Πες μου, Έρωτα, να ζήσης, Άδιον τάχα θα μ' αφήσης; Ένας δούλος σου κι' εγώ·
Ο Πρόσπερος παιδεύει τον βασιλέα της Νεάπολης με την βεβαιότητα ότι έχασε τον μονάκριβόν του κληρονόμο· εις τους άλλους δύο κακούργους δίνει αφορμή να φανερώσουν τες πλέον κρυφές βδελυρές επιθυμίες της ψυχής των, και έρχεται ώρα, που με τούτο το φρικτό μυστικό αυτός θα πληγώση θανάσιμα την αναίσθητη συνείδησή τους· η τιμωρία λοιπόν είναι όλη ηθική, και παρμένη από την ίδια φύση των υποκειμένων, που την υποφέρουν.
ΛΕΛΑ — Δεν ήτον ανάγκη να το πήτε. Είσθε τόσο ταραγμένος, τόσο χλωμός, η φωνή σας τρέμει, με βλέπετε με φρίκη. Θα ήμουν αναίσθητη να παρατείνω το μαρτύριο σας αυτό. Μη με παρεξηγής, Λέλα. Είμαι νευρικός. Ξέρεις πως έχω μαζή μου τη Δώρα. Είμαι πατέρας. Από στιγμή σε στιγμή μπορεί νάρθη, να σ' εύρη εδώ μαζή μου ... ΛΕΛΑ — Μη φοβάσαι, Τάσσο. Δε θα μείνω πολύ. Δεν ήρθα για να μείνω.
Εις την κατάστασιν αυτήν ενός πλαστού θανάτου θα κείτεσαι αναίσθητη σαράντα δύο ώραις, και μ' ένα 'ξύπνημα γλυκόν κατόπιν θα συνέλθης. Αλλά την πέμπτην το πρωί, την ώραν οπού έλθη να σ' εξυπνήση ο γαμβρός, θα σ' εύρη ‘πέθαμμένην.
ΑΓΓΕΛΙΚΗ Θα ήθελες να έμενα αναίσθητη στης τρυφερές διαμαρτυρίες του φλογερού πάθους που δείχνει για μένα; ΤΟΥΑΝΕΤΤΑ Θεός φυλάξοι! ΑΓΓΕΛΙΚΗ Πες μου, καϋμένη. Δε βρίσκεις και συ όπως εγώ, ότι κάτι θείο, κάποια επίδρασις της μοίρας μ' έκανε να τον γνωρίσω, χωρίς να το περιμένω; ΤΟΥΑΝΕΤΤΑ Ναι. ΑΓΓΕΛΙΚΗ Δε βρίσκεις ότι είνε έντιμος άνθρωπος, αφού ανέλαβε την υπεράσπισί μου χωρίς να με γνωρίζη;
Ναρκωμένη, αναίσθητη, στέκεται προ αβύσσου· το παν είναι σκότος γύρω της, καμμία ελπίς, καμμία παρηγορία, καμμία προσδοκία! γιατί την άφησεν εκείνος εις τον οποίον μόνον αισθανότουν την ύπαρξίν της.
Μα δύναμη πια δεν έχεις τέτοιες ψώρες να ξετινάζης από τα στήθια σου· και μήτε σε πειράζουν πια τώρα, αναίσθητη ρωμιωσύνη! Τίποτε, τίποτε πια δε νοιώθεις, μήτε την ομορφιά σου δεν τηνε νοιώθεις! Άψυχο μάρμαρο έγεινες, άγαλμα κουτσουρεμένο, δίχως ψυχή! Πάμε παρέκει. Να τηνε η Ακρόπολη· όχι η Γενοβέζικη. Εκείνη είναι από την άλλη τη μεριά, κατά την τούρκικη τη γειτονιά.
Έπειτα από λίγο είμουνα στην κρεβατοκάμαρα κ' είδα πως η γυναίκα μου είταν αναίσθητη. Ακροάστηκα την αναπνοή της, έπιασα το χέρι της και δοκίμασα να της μιλήσω. Ένοιωσα πως όλα είτανε μάταια και κατέβηκα να μιλήσω ο ίδιος με το γιατρό στο τηλέφωνο, όχι γιατί πίστευα πως είταν αναγκαίο, μα γιατί νόμιζα πως έπρεπε να το κάμω.
Αν είναι τον πατέρα μου και μόνον να λατρεύω, εγώ δεν υπανδρεύομαι ποτέ. ΛΗΡ Αυτά τα λέγεις με την καρδιάν σου; ΚΟΡΔ. Μάλιστα, αυθέντα σεβαστέ μου. ΛΗΡ Τι νέα και αναίσθητη! ΚΟΡΔ. Κ' ειλικρινής, αυθέντα. ΛΗΡ Λοιπόν, να έχης προίκα σου την ειλικρίνειάν σου!
Λέξη Της Ημέρας