Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 9 Ιουνίου 2025
Η φοβερή αγωνία αρχίζει να περνά κ' η γυναίκα μου αιστάνεται τον εαυτό της καλήτερα μέρα με την ημέρα. Έπειτα από τη σκοτεινιά του χειμώνα θα μακρύνουν οι μέρες κ' οι ώρες θα γίνουνε φωτεινότερες. 8 του Δεκέμβρη Είναι καιρός που δεν άγγιξα το ημερολόγιό μου. Μα ο λόγος είναι πως εργαζόμουνα. Έγραψα ένα θεατρικό έργο.
Κ' εγώ θα ξεχάσω όλη τη χαμένη ζωή που μεσολάβησε. ΜΙΣΤΡΑΣ — Meglio tardi que mai πάει να πη. Το σχέδιό σου είναι ώμορφο. Ωστόσο εγώ πάω να ιδώ την κόρη σου κ' έφτασα. Με ζητούνε και στο Ένδεκα! Ήρθατε απ' τους πρώτους βλέπω για την απαγγελία. ΦΛΕΡΗΣ — Δηλαδή είχα ανεβεί για μια άλλη δουλειά και βαρέθηκα να κατεβώ. Πότε αρχίζει η απαγγελία; Μήπως ξέρεις; ΑΝΘΥΠΟΛ. — Μα είνε ώρα υποθέτω.
Τα περικάλια τότε ο γιος αρχίζει του Πριάμου 73 «Σπλαχνιά, Αχιλέα μου, αν θεούς λατρέβεις, σε ξορκίζω· χάρη μου πρέπει, ισόθεε, που σαν προστάτη σ' έχω. 75 Τι εγώ απ' το χέρι σου ψωμί πρωτόφαγα στα ξένα, σα μ' έπιασες μες στ' όμορφο μετόχι και στη Λήμνο με πήγες και με πούλησες αλάργα απ' τους γονιούς μου, μακριά από φίλους, κι' εκατό βιος σούφερα βοδιώνε.
Καλά την ήξερε τη Χημεία ο Καθηγητής, και τους άρεσε πολύ των Πολίτιδων η Χημεία. Μιάμιση ώρα κάθουνταν εδώ και τον άκουγαν. Βλέπεις; από την ουρά έπιασε τη δουλειά κι ο Πολίτης. Αρχίζει την εθνική προκοπή από κει που την τελειώνουν οι άλλοι.
Πώς κι από πού μπορούμε αδιάκοπα κ' αιώνια να δημιουργούμε με τέτοιο τρόπο; Πού βρίσκουμε τη δύναμη να φτειάνουμε κάθε μέρα πλάσματα νέα; Γιατί αλλάζουμε μερικούς τύπους, και γιατί άλλοι πάλε χρόνια περνούν και δεν αλλάζουν; Πώς ξαπλώνεται λίγο λίγο, πώς από μέσα από τα χωριά βγαίνει μια γλώσσα και καταντά γλώσσα κοινή; Πώς χάνεται μια γλώσσα και πώς αρχίζει μια άλλη να διαδίδεται και να μιλιέται; Πώς κάθε κούνημα των οργάνων, πώς κάθε λογισμός του μυαλού μπορεί να φέρη μια καινούρια αλλαγή; Μελέτη κ' ιστορία μιας γλώσσας άλλο δεν είναι παρά σπουδή κ' ιστορία της αθρώπινης ψυχής.
ΜΠΕΜΒΟΛΙΟΣ, επανερχόμενος. Ρωμαίε! Ο Μερκούτιος απέθανε, Ρωμαίε! Την γην την εβαρέθηκε πριν έλθη ο καιρός του, και η γενναία του ψυχή ανέβηκε 'ς τα νέφη. ΡΩΜΑΙΟΣ Είναι αρχή της συμφοράς η μαύρη τούτη 'μέρα· εδώ αρχίζει ο καϋμός κι’ αλλού θα τελειώση. ΜΠΕΜΒΟΛΙΟΣ Να! λυσιασμένος έρχεται και πάλιν ο ΤΥΒΑΛΤΗΣ. ΡΩΜΑΙΟΣ Α! ο Μερκούτιος νεκρός, και τούτος θριαμβεύει!
Αρχίζει πάλ' ο γέροντας το πρώτο διάβασμά του, Και μέσ' απώνα σύγνεφο τους έκραξε να ιδούνε Όπου ξεφύτρωνε πουλί πούχε διπλό κεφάλι... Πλατειά φτερούγια ολάνοιχτα. Στη μια την απαλάμη Βαστούσε δίστομο σπαθί και με την άλλη σφίγγει Στεφανωμένονε Σταυρό. Ολόγυρά του αχτίδαις Και ξημερώματα γλυκά, και ξαστεριά και λάμψη...
Του μάθανε να βρίσκει και γυναίκες για μια βραδιά, με λιγοστά χρήματα. Αγάλι αγάλι η πολιτεία τον ποτίζει τα φαρμάκια της, αρχίζει και στενοχωριέται. Σαν άρρωστος είναι, και ξαναθυμάται το χωριό του. Εδώ, στην πολιτεία, είναι σαν το ξερριζωμένο πλατάνι της ρεματιάς, που αποζητάει το χώμα και τις πέτρες που το γέννησαν. Και μακρύτερα μπορεί να πάγει. Η θάλασσα κοντά. Καράβια περνούν κάθε μέρα.
Γιατί τώρα ζω κάτω από τη Μοίρα, που — ό,τι και να γίνη — καθώς το βλέπω τώρα δε θα φέρη τίποτε άσκημο στη ζωή της και στη δική μου. Αυτό είχα φοβηθεί. 19 του Φλεβάρη Δεν μπορώ να υποφέρω πια. Βλέπω μαύρα, μαύρα και μόνο μαύρα γύρω μου, τόσο που φρενιάζω όταν αντικρύζω σε κανέναν καθρέφτη μοναχόν τον εαυτό μου. Και το καλήτερο είναι πως η γυναίκα μου αρχίζει να αιστάνεται κάτι από όλα αυτά.
ΡΩΣ Ο βασιλεύς μας έλαβε με αγαλλίασίν του Την είδησιν της νίκης σου· κι' όταν ακούη, Μάκβεθ, πόσην ανδρείαν έδειξες 'ς τον πόλεμον, θαυμάζει και δεν ευρίσκει τι να 'πή διά να σ' επαινέση, κι' αρχίζει πάλιν να 'ρωτά της μάχης τα συμβάντα, κι' ακούει πώς 'ς των Νορβεγών τ' ανδρειωμένα στίφη αντίκρυζες ατρόμητος τα έργα των χειρών σου, φρικτά θεάματα σφαγής!
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν