Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 1 Μαΐου 2025
ΜΕΡΚΟΥΤΙΟΣ Ναι· δεν είναι βαθειά 'σαν πηγάδι, ούτε πλατειά 'σαν εκκλησίας πύλη, αλλά είναι αρκετή, και θα κάμη την δουλειάν της. Αν με γυρεύης αύριον, θα μ' εύρης πα- ραχωμένον. Μ' εδιόρθωσε περίφημα, σου λέγω· 'ς τ' α- ανάθεμα και τα δύο τα σπιτικά σας! Να πάρη η ζάλη! Ένας σκύλος, ένας παληόγατος, ένας ποντικός να με σκοτώση εμένα με μίαν τσουγγρανιάν!
Εκρύφθηκεν ανάμεσα 'ς τα δένδρα· θέλει να έχη συντροφιάν την νοτισμένην νύκτα. Είν' η αγάπη του τυφλή και αγαπά το σκότος. ΜΕΡΚΟΥΤΙΟΣ Αν η αγάπ' ήναι τυφλή δεν βλέπει πού πηγαίνει. Τώρ' από κάτω από εληάν θα ήναι 'ξαπλωμένος, να λογαριάζη ταις εληαίς της αγαπητικής του . Ρωμαίε, καλήν νύκτα σου! — 'ς το στρώμα μου πηγαίνω· δεν μου αρέσει να στρωθώ εις λίθινον κρεββάτι. Έλα πηγαίνομεν.
Ένας καυχη- σιάρης, ένας αχρείος, ένα κνώδαλον, που παίζει το σπαθί του με την αριθμητικήν! — Τι ήθελες να χωθής μεταξύ μας; Μου έδωκε την σπαθιάν κάτω από το χέ- ρι σου. ΡΩΜΑΙΟΣ Διά καλόν το έκαμα. ΜΕΡΚΟΥΤΙΟΣ Ωχ! εις κανένα σπίτι βοήθησέ με να χωθώ, πριν να λιγοθυμήσω, Μπεμβόλιε· — ’ς τ' ανάθεμα τα δύο σπιτικά σας! Μ' επρόκοψε περίφημα!...τα δύο σπιτικά σας...
ΤΥΒΑΛΤΗΣ, σύρων το ξίφος. Εδώ είμαι εγώ, να σου δείξω εσένα. ΡΩΜΑΙΟΣ Μερκούτιέ μου, κρύψε το σπαθί σου. ΜΕΡΚΟΥΤΙΟΣ Έλα, Κύριε· να ιδώ την τέχνην σου. ΡΩΜΑΙΟΣ Ξεσπάθωσε, Μπεμβόλιε, και κτύπα τα σπαθιά των είν' εντροπή σας, άρχοντες· είν' εντροπή· σταθήτε· Τυβάλτη! ω Μερκούτιε! Επρόσταξεν ο Πρίγκηψ να παύσουν τα μαλώματα 'ς τους δρόμους της Βερώνας· Τυβάλτη, κάτω το σπαθί! Μερκούτιε καλέ μου!
«Ο σιορ Μαρτίνος και η γυναίκα του και η κόρη του, ο κόντε Ανσέλμης και αι ωραίαι αδελφαί του, η αρχόντισσα η χήρα Βιτρουβίου, ο σιορ Πλακέντιος και αι νόστιμαι ανεψιαί του, ο Μερκούτιος και ο αδελφός του ο Βαλεντίνος, ο θειος μου Καπουλέτος, η γυναίκα του και αι θυγατέρες του, η ωραία ανεψιά μου Ροζαλίνα, η Λιβία, ο σιορ Βαλέντιος και ο εξά- δελφός του Τυβάλτης, ο Λούκιος και η ζωηρά Ελένη».
ΤΥΒΑΛΤΗΣ Εκείνο που μου έκαμες, δεν μου το διορθόνεις μ' αυτά τα λόγια. Γύρισε, και σύρε το σπαθί σου. ΡΩΜΑΙΟΣ Να σε πειράξω τίποτε δεν έκαμα ποτέ μου, και σ' αγαπώ πλειότερον απ' ότι συ νομίζεις. Θα έλθη ώρα και καιρός τον λόγον να τον μάθης. Λοιπόν, ω Καπουλέτε μου, ησύχασε, διότι το όνομά σου τ' αγαπώ ωσάν το ιδικόν μου. ΜΕΡΚΟΥΤΙΟΣ Τι ταπεινή υποταγή! Τι εντροπή! Χαράς το!
ΜΕΡΚΟΥΤΙΟΣ Πώς θα θυμώση; Δίκαιον θα είχε να θυμώση, εάν με τον εξορκισμόν της αγαπητικής του του έστηνα δαιμόνιον τεράστιον εμπρός του, και τ' άφηνα να στέκεται, ως που να καταφέρη εκείνη με τα μάγια της να το κατακαθίση. Αυτό θα τον επείραζεν ενώ τα όσα είπα είναι καλά κι’ απείρακτα- διότι στ' όνομά της εξώρκισα τον ίδιον εμπρός μας να φυτρώση. ΜΠΕΜΒΟΛΙΟΣ Πηγαίνομεν.
ΜΠΕΜΒΟΛΙΟΣ Μα την κεφαλήν μου, επλάκωσαν οι Καπουλέτοι! ΜΕΡΚΟΥΤΙΟΣ Μα το παπούτσι μου, δεν με μέλει. ΤΥΒΑΛΤΗΣ Ελάτε, φίλοι μου, κοντά, και θα πιασθώ μαζή των. — Καλή εσπέρα. Μ' ένα σας, παρακαλώ, δυο λόγια. ΜΕΡΚΟΥΤΙΟΣ Και μόνον δύο λόγια μ' ένα μας; Ζευγάρωσέ τα με τίποτε άλλο· δεν προτιμάς λόγια με σπαθιαίς; ΤΥΒΑΛΤΗΣ Θα μ' εύρης και εις αυτό πρόθυμον, φθάνει να μου δώσης αφορμήν.
ΜΕΡΚΟΥΤΙΟΣ Και δεν ημπορείς να την πάρης μόνος σου την αφορ- μήν; Να σου την δώσουν πρέπει; ΤΥΒΑΛΤΗΣ Μερκούτιε, συχνολαλείς με τον Ρωμαίον! ΜΕΡΚΟΥΤΙΟΣ Συχνολαλώ! Παιγνιδιάτορα μ' έκαμες εμένα, να λα- λώ; Αν με κάμης παιγνιδιάτορα, κύτταξε καλά να μη σου ταις παίξω! Το βλέπεις το βιολί μου; Να μη σε κάμω μ' αυτό να χορεύσης, εσύ! Ακούς εκεί, συχνο- λαλώ!
ΜΠΕΜΒΟΛΙΟΣ, επανερχόμενος. Ρωμαίε! Ο Μερκούτιος απέθανε, Ρωμαίε! Την γην την εβαρέθηκε πριν έλθη ο καιρός του, και η γενναία του ψυχή ανέβηκε 'ς τα νέφη. ΡΩΜΑΙΟΣ Είναι αρχή της συμφοράς η μαύρη τούτη 'μέρα· εδώ αρχίζει ο καϋμός κι’ αλλού θα τελειώση. ΜΠΕΜΒΟΛΙΟΣ Να! λυσιασμένος έρχεται και πάλιν ο ΤΥΒΑΛΤΗΣ. ΡΩΜΑΙΟΣ Α! ο Μερκούτιος νεκρός, και τούτος θριαμβεύει!
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν