United States or Norfolk Island ? Vote for the TOP Country of the Week !


ΑΜΛΕΤΟΣ Με την καρδιά το στέργω, και ως αγών' αδελφών το στοίχημα θα παίξω. — Δώστε τα ξίφη. — Εμπρός. ΛΑΕΡΤΗΣ Εμπρός, δώστε μου ένα. ΑΜΛΕΤΟΣ Λαέρτη, ωσάν πετάλι θα σου χρησιμεύσω· προς την αμάθειάν μου τρομερά θ' αστράπτη η τέχνη σου, 'σάν άστροτο βαθύ σκοτάδι. ΛΑΕΡΤΗΣ Κύριε, με περιπαίζεις. ΑΜΛΕΤΟΣ Όχι, 'ς την τιμήν μου.

ΜΑΡΔΙΑΝΟΣ. Θα παίξω όσον ημπορέσω καλύτερα, κυρία. ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ. Όταν τις δεικνύη καλήν θέλησιν είναι άξιος συγγνώμης και αποτυγχάνων. Δεν θέλω να παίξω τώρα. — Δόσατέ μου την ορμιάν.

ΓΛΟΣΤ. Εις το καλό, παιδί μου! Με την απελπισίαν του ας παίξω, να τον σώσω. ΓΛΟΣΤ. Ω παντοδύναμοι θεοί! Τον κόσμον απαρνούμαι κ' εδώ, χωρίς παράπονον, ν' αποτινάξω θέλω ενώπιόν σας το βαρύ της συμφοράς φορτίον!

Αλλά και ο Ερμής επιστρέφει• ώστε πηγαίνετε να φροντίσετε διά τας δίκας, να κληρώσετε τους δικαστάς και να κρίνετε κατά τους νόμους σας, εγώ δε θα επιστρέψω εις τη σπηλιά μου να παίξω κάποιον σκοπόν ερωτικόν, με τον οποίον συνειθίζω να πειράζω την Ηχώ. Από λόγους ρητόρων και δικηγόρων έχω παραχορτάσει, διότι ακούω κάθε μέρα εκείνους που δικάζονται εις τον Άρειον Πάγον.

Αφίνω πως μας αρρώστησαν από την αϋπνία, κ' εμένα και τη γυναίκα μου . . . αφίνω πως τα καϋμένα τα παιδιά μου ούτε χορεύουν πεια ούτε τραγουδούν . . , γιατί δεν έχω κέφι να παίξω το μπουζούκι μου. Το λοιπόν, αφέντη, με το συμπάθειο . . . σας είμαι υπόχρεως, πολύ υπόχρεως, . . μα . . νά κρατήστε του λόγου σας τα χρήματα σας, κ' εγώ . . . τη φτώχια μου.

Τον Έδγαρ ο πατέρας μου γυρεύει να τον πιάση κ' εμένα κάτι δύσκολον μου μένει να του παίξω. Εμπρός, λοιπόν. Ας μην αργώ. Βοήθησέ με, Τύχη! — Δυο λόγια έχω να σου 'πω. Καταίβα, αδελφέ μου. Εισέρχεται ο ΕΔΓΑΡ. Ω Έδγαρ, ο πατέρας μου σε κυνηγά. Να φύγης| Πού κρύπτεσαι το έμαθε. Θα σ' εύρη.

ΛΕΑΙ. Είχαν τραπέζι αυτή και η Δημώνασσα η Κορινθία, άλλη πλουσία, η οποία κάνει την ίδια τέχνη με την Μέγιλλαν. Μ' εκάλεσαν λοιπόν να παίξω κιθάρα• αφού δε έπαιξα• και ήτο περασμένη η ώρα και αυτές είχαν μεθύση, η Μέγιλλα μου είπε: Είνε ώρα για ύπνο, Λέαινα, και επειδή είνε αργά μείνε να κοιμηθής μαζή μας• θα σε βάλλωμε στη μέση. ΚΛΩΝ. Έμεινες; Και έπειτα τι έγεινε;

Β’ ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ Είμ' άνθρωπος, αυθέντα μου, αγριωμένος τόσον από του κόσμου τ' άδικα κι' απ' την καταδρομήν του, ώστε τα πάντα τ' αψηφώτο πείσμα του! Α’ ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ Κ'εμένα η συμφορά μ' απέκαμε, μ' έδειρ' η Τύχη τόσον, που δεν το έχω τίποτε να παίξω την ζωήν μου, και ή την ξεφορτώνομαι ή την καλλιτερεύω. ΜΑΚΒΕΘ Κ' οι δύο το γνωρίζετε: εχθρός σας είν' ο Βάγκος!

Η καταδίωξις εκ μέρους της Ιεράς Εξετάσεως έβαινεν επιταχυνομένη, πεισμωθείσα διά την διπλήν αποτυχίαν. Το έβλεπα ότι δεν ηδυνάμην να παίξω με τον Βασιλέα της Φρίκης. Η φυλακή μου ήτο τετράγωνος. Αίφνης είδα ότι δύο από τας σιδηράς γωνίας έγειναν οξείαι, ενώ αι δύο άλλαι αμβλείαι. Η τρομερά μεταμόρφωσις ηύξανε ταχέως με ένα υπόκωφον ψίθυρον, με ένα μόλις ακουόμενον τριγμόν.

Είπα να του παίξω καμμιά δουλειά, ν' αφήσω μια το σκοινί, που να του φανή ο ουρανός σφοντύλι... να σου τον φτιάσω εγώ κοπανιστή... Μα ας έχη χάρι, λυπήθηκα το γάλα του κυρ- Αναγνώστη, ει δε μη, ένα τσομπανόπουλο ολιγώτερο, ένα περισσότερο, θελά χάση, κατάλαβες, η Πόλι...