Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 9 Ιουνίου 2025
Επήγα να παίξω με τον Μπραχάμη· αλλά κ εκείνος ετρύπωσεν ακόμη περισσότερο το μουσούδι στα πόδια του και βαριεστισμένος εγρίνιασε σαν να μου έλεγε: — Άφησέ με και δεν έχω την όρεξί σου! Τότε βαριεστισμένος κ' εγώ επήγα κ' εξαπλώθηκα προύμητα καταμεσίς κ' έκλεισα στη χούφτα τα μάτια μου, θέλοντας να μη βλέπω τίποτα περίγυρα, να μην αισθάνομαι πως ζω. Και λίγο — λίγο σχεδόν το εκατόρθωσα.
ΜΕΡΚΟΥΤΙΟΣ Και δεν ημπορείς να την πάρης μόνος σου την αφορ- μήν; Να σου την δώσουν πρέπει; ΤΥΒΑΛΤΗΣ Μερκούτιε, συχνολαλείς με τον Ρωμαίον! ΜΕΡΚΟΥΤΙΟΣ Συχνολαλώ! Παιγνιδιάτορα μ' έκαμες εμένα, να λα- λώ; Αν με κάμης παιγνιδιάτορα, κύτταξε καλά να μη σου ταις παίξω! Το βλέπεις το βιολί μου; Να μη σε κάμω μ' αυτό να χορεύσης, εσύ! Ακούς εκεί, συχνο- λαλώ!
Θα παίξω με την τέχνην μου την αγαθότητα του! Η γέννησίς μου μ' αδικεί — ας με πλουτίση ο νους μου. Τολμώ τα πάντα, μου αρκεί να κάμω τους σκοπούς μου. ΓΟΝΕΡ. Τον έδειρε ο πατέρας μου τον άνθρωπόν μου λέγεις διότι του εμάλλωνε τον γελωτοποιόν του; ΟΣΒΑΛ. Ναι! ΓΟΝΕΡ. Βάσανόν μου είν' αυτός και νύκτα και ημέραν! Νέον ξεσπάνει άτοπον κάθε στιγμήν και ώραν και όλους μας αιώνια μας έχει άνω κάτω!
Πώς ήθελα το πρόσωπον του Δον Ζουάν να παίξω, ωσάν πιστός Κισλάραγας χαρέμια να φρουρώ, εις παραδείσους έρωτος και ηδονής να τρέξω, και σαν τον Σαρδανάπαλο φουστάνια να φορώ.
Η νοννά της εζήτησε κατ' αρχάς να την κρατήση πλησίον της, αλλ' η μικρά εστενοχωρήθη και απήτησε να εξέλθη. — Να πάω κι' εγώ να παίξω, νοννά μου; — Τι να παίξης εσύ; — Το &κλεφτάκι&, νοννά μου! ετραύλισεν η μικρά. — Δεν παίζουν τα κορίτσια το κρυφτάκι, είπεν αυστηρώς η νοννά. Η μικρά δεν εμεμψιμοίρησε μεν, αλλ' εσκυθρώπασεν.
Τα γλυκά της τα μάτια φεγγοβολούσανε σιμά μου σα μ' έτρωγαν τα βάσανα του Σκολειού, μεγαλήτερα βάσανα τώρα. Πήγαινα να ποτίσω το περιβόλι το βράδυ, και σα Νεράιδα την έβλεπα κ' έτρεχε ανάμεσα στα λουλούδια. Να παίξω πήγαινα με παιδιά, και παραφύλαγε να με τραβήξη, να με πάρη μαζί της. Κοιμούμουν, και στον ύπνο μου ήρχουνταν. Ξυπνούσα, και πάλι σιμά μου την ένοιωθα.
Εγώ όπου δεν ημπορώ να παίξω τίποτε χωρίς τετράδιον, μίαν φοράν το ήκουσα και το ενθυμούμαι ολόκληρον. Ταύτα λέγουσα ήρχισε να κυμβαλίζη το τρισκατάρατον γαλόπ του χθεσινού χορού, του οποίου οι ήχοι μου ενθύμιζαν τα βάσανά μου. — Είμαι, απήντησα αποτόμως, ολίγον ζαλισμένος και η μουσική με πειράζει. Άφησε το, σε παρακαλώ, δι' άλλην φοράν.
Η σκόνη δίνεται στον ένα και η στάχτη στον άλλο, μα την ψυχή δεν μπορούν να την φτάσουν. Και τώρα τι θέλεις να σου παίξω; Chopin ή Dvorak; Θέλεις να σου παίξω μια φαντασία Dvorak; Συνθέτει παθητικά, παράξενα, χρωματισμένα πράγματα. ΕΡΝΕΣΤΟΣ. — Όχι· δεν θέλω μουσική τώρ' αυτή τη στιγμή. Είναι κάτι πολύ αόριστο πράγμα.
Ωσάν να μου παρέλυσε τας φλέβας κρύος φόβος, και μου παγόνει της ζωής την ζέστην. — Θα τας κράξω· αν τας ιδώ αναψυχήν θα λάβω. — Παραμάνα! — Πλην τι την θέλω; Μόνη μου εγώ να παίξω έχω την αποτρόπαιον σκηνήν! Έλα εδώ, φιάλη! — Κι αν δεν ναρκόνη το πιοτόν; Θα με 'πανδρεύσουν τότε αύριον; Ω! ποτέ, ποτέ! Ιδού τι θα με σώση! Εδώ κοντά μου μείνε συ.
ΠΑΡΘ. Από ζηλοτυπία και υπερβολικόν έρωτα. Η Κροκάλη νομίζω ότι του είχε ζητήση δύο τάλαντα, αν ήθελε να την έχη μόνον αυτός• επειδή δε ο Δεινόμαχος δεν τα έδωκε, του έκλεισε κατάμουτρα την πόρτα, καθώς ήκουσα, και εκάλεσε τον Γόργον από την Οινόην, γεωργόν πλούσιον και καλόν άνθρωπον ο οποίος προ πολλού την αγαπούσε. Μ' εκάλεσε κι' εμένα για να παίξω και διεσκέδαζαν.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν