United States or Norway ? Vote for the TOP Country of the Week !


Συγκινηθείς τότε ο Ζευς εμηχανεύθη να μεταθέση τα γεννητικά αυτών όργανα εμπρός· διότι έως τότε ήσαν προς τα εκτός, η δε σύλληψις και η γέννησις εγίνοντο όχι μέσα εις τα σώματα, αλλά εις την γην, όπως των τετίγων.

Αιτία δε και τούτου η γέννησις αυτού· διότι ο μεν πατήρ αυτού σοφός και εύπορος, η δε μήτηρ αυτού μη σοφή και άπορος. Και τοιαύτη μεν, φίλτατε Σωκράτη, η φύσις του δαίμονος· ως προς δε την ιδέαν που είχες συ περί του Έρωτος, το πάθημά σου δεν είνε άξιον απορίας. Υπέθεσες, όπως εγώ νομίζω, συμπεραίνουσα εκ των λεγομένων σου, ότι Έρως είνε το ερώμενον, όχι το ερών.

Διότι η γέννησις αποτελεί το αειγενές και αθάνατον εις την θνητήν αυτού φύσιν. Ο πόθος δε του αγαθού αναγκαίως συνυπάρχει μετά του πόθου της αθανασίας, όπως συνάγεται εξ όσων είπαμεν, αφού έρως είνε η επιθυμία του έχειν το αγαθόν διά παντός. Εκ τούτου έπεται κατ' ανάγκην ότι ο Έρως είνε και της αθανασίας έρως.

Περί δε των οστών και των σαρκών και περί όλου εκείνου, Β. | το οποίον είναι ομοίας φύσεως, λέγομεν ότι ταύτα έχουσιν ως εξής: Εις όλα ταύτα αρχή υπήρξεν η γέννησις του μυελού. Διότι οι δεσμοί της ζωής, διά των οποίων η ψυχή είναι συνδεδε- μένη με το σώμα, επειδή είναι δεδεμένοι εις τον μυελόν, είναι ως αι ρίζαι του ανθρωπίνου γένους. Αυτός δε ο μυελός έγεινεν εξ άλλων πραγμάτων.

Είναι προφανές, καλέ Σωκράτη, ότι δεν υπήρχε γέννησις εις εκείνην την φυσικήν κατάστασιν, και αυτό που λέγεται γηγενές γένος, αυτό και μόνον επέστρεφε πάλιν από την γην, και τούτο το ενθυμούντο οι αρχαιότατοι προγονοί μας, όσοι ήσαν γείτονες μεν με τα τελευταία έτη της προηγουμένης περιστροφής, εγεννήθησαν όμως πρώτοι κατά την σημερινήν περιστροφήν.

Όλοι οι άνθρωποι, ω Σώκρατες, εγκυμονούν και κατά το σώμα και κατά την ψυχήν, και όταν φθάση ο κατάλληλος καιρός, η φύσις ημών επιθυμεί να γεννήση. Γέννησις όμως μέσα εις το άσχημον δεν είνε δυνατή, αλλά μόνον εις το ωραίον. Και η συνουσία ανδρός και γυναικός γέννησις είνε. Είνε δε τούτο θείον το πράγμα, και αυτό είνε που υπάρχει αθάνατον μέσα εις το θνητόν ζώον, η κύησις και η γέννησις.

Αυτό θα γίνη. Ξένος. Δεν είναι έτσι; Θεαίτητος. Μάλιστα. Ξένος. Και ότι με το σώμα μας διά μέσου των αισθητηρίων αντιλαμβανόμεθα την γέννησιν, με την ψυχήν δε διά μέσου της σκέψεως αντιλαμβανόμεθα την αληθινήν ουσίαν, η οποία λέγετε ότι πάντοτε είναι καθ' όλα ομοία, ενώ η γέννησις κατά καιρούς μεταβάλλεται. Θεαίτητος. Βεβαίως τα λέγομεν αυτά. Ξένος.

Και λοιπόν; νομίζεις ότι σκέπτεται διαφορετικά από τον Ηράκλειτον εκείνος ο οποίος προγόνους των άλλων θεών τους ωνόμασε Ρέαν και Κρόνον; Άραγε νομίζεις ότι κατά τύχην αυτός έδωκε και εις τους δύο ονόματα ρευμάτων; Καθώς πάλιν και ο Όμηρος λέγει ότι ο Ωκεανός είναι των θεών η γέννησις και η μήτηρ Τηθύς. Νομίζω όμως και ο Ησίοδος.

Είπε μηχανικώς κι' άρχισε και το τροπάρι του Χριστού: «&Η γέννησις σου Χριστέ ο Θεός, ανέτειλε τω κόσμω το φως το της γνώσεως εν αυτή γαρ οι τοις άστροις λατρεύοντες υπό αστέρος εδιδάσκοντο σε προσκυνείν τον ήλιον της δικαιοσύνης και σε γιγνώσκειν εξ ύψους ανατολήν. Κύριε δόξα σοι.&»

Δηλαδή τότε η μουσική μας ήτο διηρημένη εις τα διάφορα είδη της και τα σχήματα, και κάποιον είδος άσματος ήσαν αι ευχαί προς τους θεούς, αι οποίαι ωνομάζοντο ύμνοι. Και εις αυτό δε υπήρχε έν αντίθετον είδος άσματος, και αυτό ημπορούσε κανείς κυρίως να το ονομάση θρήνους. Και άλλο είδος ήσαν οι παιάνες, και έν άλλο η γέννησις του Διονύσου, το οποίον, νομίζω, ελέγετο διθύραμβος.