Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 9 Μαΐου 2025
Όλοι βέβαια οι άνθρωποι πιστεύουν ότι ο Ζευς είναι ο πλέον καλώτατος και πλέον δικαιότατος από όλους τους θεούς και όλοι ομολογούν ότι έβαλεν εις τα σίδηρα τον πατέρα του τον Κρόνον , διότι κατέπινε τα παιδιά του, χωρίς να έχη κανέν δίκαιον, και ότι εκείνος πάλιν ο Κρόνος ευνούχισε τον πατέρα του, τον Ουρανόν, εξ αιτίας άλλων τοιούτων εγκλημάτων, τα οποία είχε διαπράξει.
Και τον μεν πρώτον αυτού ορισμόν, ότι ευσεβές πράγμα είναι αυτό, οπού έπραττεν εκείνος, καταγγείλας τον πατέρα του εις το δικαστήριον ως φονέα, καθώς έπραξε και ο άριστος και δικαιότατος από τους θεούς Ζευς, οπού έδεσε τον πατέρα του Κρόνον διότι έτρωγε τα παιδιά του, απορρίπτει ο Σωκράτης ως κοινόν όλως διόλου, διότι με έν μόνον παράδειγμα και με μίαν μόνην πράξιν δεν δύναται να ορισθή ο χαρακτήρ της ευσεβείας.
Κι' από τον Κρόνον έπειτα πετώ 'στόν Γαλαξίαν, που είναι πρώτον σύστημα και με πολλήν αξίαν, με δισεκατομμύρια σμαράγδων και σαπφείρων, με τόσας νήσους του φωτός, ως έλεγε κι' ο Βύρων, με τόσα νεφελώματα μικρά τε και μεγάλα, με τόσους διαλάμποντας επάνω μου φωστήρας, κι' εσχηματίσθη άλλοτε από το θείον γάλα, το διαρρεύσαν άφθονον εκ των μαστών της Ήρας.
ΜΕΦΙΣΤΟΦΕΛΗΣ Τότε εις τάστρα ζήτησε μικράν παρηγορίαν. ΦΑΣΟΥΛΗΣ Πολλάκις προσητένισα των άστρων την σωρείαν, λακτίζων δε τους σκώληκας, τους νάνους και γελοίους, είδα τον Κρόνον, Μεφιστό, με τέσσαρας ηλίους, με πράσινον, με κόκκινον, λευκόν και κυανούν, κι' ησθάνθην κλονιζόμενον τον ισχυρόν μου νουν.
Η πολυμάθεια του ορχηστού πρέπει να περιλαμβάνη παρ' ημίν όλην αυτήν την ιστορικήν περίοδον και μάλιστα την μυθολογικήν, τον ακρωτηριασμόν του Ουρανού, την γέννησιν της Αφροδίτης, την Τιτανομαχίαν, την γέννησιν του Διός, την απάτην της Ρέας, την υποβολήν του λίθου εις τον Κρόνον αντί του γεννηθέντος Διός, την δέσμευσιν του Κρόνου και τον κλήρον τον οποίον έρριψαν οι τρεις αδελφοί.
Κατόπιν όμως της Εστίας είναι δίκαιον να εξετάσωμεν την Ρέαν και τον Κρόνον, αν και το όνομα του Κρόνου το εξετάσαμεν προηγουμένως. Ίσως όμως αυτά που είπα δεν είναι τίποτε. Ερμογένης Πώς έτσι, καλέ Σωκράτη; Σωκράτης. Αγαπητέ, μου ήλθε εις τον νουν μία πληθώρα σοφίας. Ερμογένης. Ποία είναι αυτή; Σωκράτης. Είναι πολύ κωμικόν να σου το ειπώ, όμως νομίζω ότι έχει κάποιαν πιθανότητα. Ερμογένης.
Ώστε, ω Ευθύφρον, αυτό που κάμνεις σήμερον συ και ζητείς να τιμωρήσης τον πατέρα σου ως φονέα διόλου δεν είναι παράξενον, εάν, ενώ προσπαθείς να το κατορθώσης, διά μεν τον Δία κάμνης πράξιν ευάρεστον, διά τον Κρόνον όμως και τον Ουρανόν κάμνης πράξιν εχθρικήν, και διά μεν τον Ήφαιστον , αγαπητήν πράξιν κάμνης, διά δε την Ήραν μισητήν απαράλλακτα δε και δι' οποιονδήποτε άλλον από τους θεούς, οι οποίοι, με το να έχουν διαφορετικά αισθήματα δι' έν πράγμα ο ένας με τον άλλον, φιλονικούν δι' αυτό μεταξύ των, και δι' εκείνους, δι' άλλον μεν φαίνεσαι ότι κάμνεις πράξιν αγαπητήν, δι' άλλον δε μισητήν.
Και λοιπόν; νομίζεις ότι σκέπτεται διαφορετικά από τον Ηράκλειτον εκείνος ο οποίος προγόνους των άλλων θεών τους ωνόμασε Ρέαν και Κρόνον; Άραγε νομίζεις ότι κατά τύχην αυτός έδωκε και εις τους δύο ονόματα ρευμάτων; Καθώς πάλιν και ο Όμηρος λέγει ότι ο Ωκεανός είναι των θεών η γέννησις και η μήτηρ Τηθύς. Νομίζω όμως και ο Ησίοδος.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν