Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 5 Μαΐου 2025
ΜΟΛΟΣΣΟΣ Ω, αλλοίμονον, τι θα μου κάμουν κ' εμένα και εις εσένα, μητέρα! ΜΕΝΕΛΑΟΣ Πηγαίνετε εις τον Άδην, διότι ήλθατε από εχθρικήν πόλιν. Πεθαίνετε και οι δύο από διπλήν απόλαυσιν. Συ μεν φονεύεσαι με την ιδικήν μου απόφασιν, το δε παιδί αυτό κατ' απόφασιν της Ερμιόνης. Μεγάλη αφροσύνη είναι ο εχθρός να φείδεται του εχθρού του, όταν ημπορή να τον φονεύση και ν' απαλλάξη από αυτόν την οικίαν.
Τελευταίον, επειδή είχεν υπερισχύσει ικανώς και το κυριεύον αυτόν πάθος του στήθους, απεφάσισε να αναχωρήση από τα Άγραφα, διότι δεν ήθελε δυνηθή ν' αντικρούση την κατ' αυτού ετοιμασθείσαν εχθρικήν δύναμιν.
Προσέτι οι στρατηγοί εκατέρων, εάν έβλεπαν πλοίον τι υποχωρούν, εκάλουν τον τριήραρχον ονομαστί και τον ηρώτων οι μεν Αθηναίοι αν την εχθρικήν γην, εις την οποίαν υπεχώρει, την εθεώρει ως μάλλον φιλικήν της θαλάσσης, την οποίαν απέκτησαν διά τοσούτων αγώνων, οι δε Συρακούσιοι, αν έφευγεν εχθρούς, οι οποίοι, ως εγίνωσκε καλώς, ουδένα άλλον σκοπόν είχε παρά να φύγουν.
Η αγόρευσις του Μανώλη συνεκίνησε τον πατέρα του και αν ήτο εκ των ανθρώπων που ανακαλούν εύκολα τον λόγον των και αν δεν ήξευρεν ότι η Πηγή ήτο αθώα τόσον διά την εχθρικήν σκαιότητα του αδελφού της, όσον και διά την υπερβολική ν αυστηρότητα του πατρός της, θα του έλεγεν ίσως· «Καλά, παιδί μου, έχεις δίκιο· και εγώ είμαι σύμφωνος να μη γίνη αυτός ο γάμος». Αλλ' εθεώρει την υποχρέωσίν του τοσούτο μάλλον απαραβίαστον καθ' όσον είχε γίνει αφορμή ν' απορριφθούν αι προτάσεις άλλου διά την Πηγήν, ανεγνώριζε δε ότι και οι Θωμαριανοί είχαν υπό τινας επόψεις δίκαιον.
Ο Καραϊσκάκης υποπτεύων μήπως συμβή τι απευκταίον εις τους εις Δίστομον, όντας ολίγους ως προς τοιαύτην εχθρικήν δύναμιν, απεφάσισε να υπάγη εις βοήθειάν των αμέσως· εσχεδίασεν όμως να πράξη και καθ' οδόν κανέν αξιόλογον έργον. Παρεκινούσε δε και αυτούς να μένωσιν άγρυπνοι και να ήναι έτοιμοι ώστε, άμα ακούσωσι την συμπλοκήν, να εξέλθωσιν από τας οικίας κατά των εχθρών.
Ο Μούρτος διωκόμενος ακαταπαύστως και θέλων να μεταβή εις Βάλτον ενέπεσεν εις ενεδρεύουσαν τινα εχθρικήν συμμορίαν και μονομαχήσας προς τον φιλοπόλεμον αυτής αρχηγόν εφόνευσε μεν τον αντίπαλον αλλά τρωθείς θανατηφόρως εζωγρήθη υπό των πολεμίων και παρέδωκε το πνεύμα εν βασάνοις. 0 προπάππος του Θανασούλα Φερεντίνου ήτο αυτάδελφος του Μούρτου.
Την τοιαύτην ακριβώς δύναμιν με πολλήν ευγλωττίαν εξέθεταν προς τον Χοσρόην οι Αρμένιοι οι σταλέντες ως πρέσβεις από εχθρικήν προς τον Ιουστινιανόν μερίδα λέγοντες· «Τι ουκ εκίνησε των καθεστώτων; ουχ ημίν φόρου απαγωγήν έταξε· και Τζάννους τους ομόρους ημών αυτονόμους όντας δεδούλωται και βασιλείς των αθλίων Λαζών άρχοντα Ρωμαίον επέστησε; Ου Βοσπορίταις μεν τοις Ούννων κατοικίοις στρατηγούς έπεμψε; ομαιχμίαν δε πεποίηται προς τας των Αιθιόπων αρχάς, ων και ανήκοοι Ρωμαίοι το παράπαν ετύγχανον όντες; Αλλά και Ομηρίτας τε και θάλασσαν την Ερυθράν περιβέβληται; αφίεμεν γάρ λέγειν την Λιβύην και Ιταλών πάθη». Εις ταύτα επρόσθεταν οι πρέσβεις τα εξής, με όλην την μεγάλην υπερβολήν και φοβεράν ποιητικήν έξαρσίν των, μαρτυρούντα τίνα ιδέαν είχε λάβει ο έξω κόσμος περί της δυνάμεως του Ιουστινιανού και περί των προς κοσμοκρατορίαν τάσεων αυτού: « Η γη τον άνθρωπον ου χωρεί σύμπασα · μικρόν εστιν αυτώ πάντων ομού των ανθρώπων κρατείν.
Εντός 20 ημερών ο Ηράκλειος έφθασεν εις τα σύνορα της Περσίας και την 25 Απριλίου εισήλθεν εις την εχθρικήν χώραν. Ο Ηράκλειος είχε μηνύση προς τον Χοσρόην, όστις ευρίσκετο όχι μακράν, ότι ήτο πρόθυμος να συνομολόγηση ειρήνην έντιμον.
Την επομένην λοιπόν ημέραν εμβήκαν εις πλοιάρια όλοι οι ανωτέρω στρατηγοί, έχοντες μαζύ των έως είκοσι στρατιώτας, και απέβησαν εις τον Πειραιά. Αλλ' ενώ παρατηρούντες την θέσιν επροόδευον προς την ξηράν, εμπίπτουσιν εις μίαν ενέδραν εχθρικήν πολύ ανωτέραν από αυτούς κατά την πληθύν των ανθρώπων.
Ώστε, ω Ευθύφρον, αυτό που κάμνεις σήμερον συ και ζητείς να τιμωρήσης τον πατέρα σου ως φονέα διόλου δεν είναι παράξενον, εάν, ενώ προσπαθείς να το κατορθώσης, διά μεν τον Δία κάμνης πράξιν ευάρεστον, διά τον Κρόνον όμως και τον Ουρανόν κάμνης πράξιν εχθρικήν, και διά μεν τον Ήφαιστον , αγαπητήν πράξιν κάμνης, διά δε την Ήραν μισητήν απαράλλακτα δε και δι' οποιονδήποτε άλλον από τους θεούς, οι οποίοι, με το να έχουν διαφορετικά αισθήματα δι' έν πράγμα ο ένας με τον άλλον, φιλονικούν δι' αυτό μεταξύ των, και δι' εκείνους, δι' άλλον μεν φαίνεσαι ότι κάμνεις πράξιν αγαπητήν, δι' άλλον δε μισητήν.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν