United States or Jordan ? Vote for the TOP Country of the Week !
Κοίταξέ το, που και καλά να ξεκινήση γυρεύει. Στεφ. Σου δίνω ένα φλουρί, σου δίνω κατόπι και την ευκή μου, Κεριάκο. Κερ. Ας είσαι καλά για το φλουρί, αφεντικό, μα η ευκή από πού κι ως πού; Στεφ. Είταν παπάς ο πατέρας μου, Κεριάκο· γιατί τάχατες να μην παπαδέψω και γω; Κερ. Είταν παπάς, και καλός παπάς ο μακαρίτης, αφεντικό.
Λένε πως οι ετοιμοθάνατοι, πριν αφήσουνε την τελευταία πνοή, βλέπουνε να περνά μπροστά τους η ζωή τους ολάκερη και πως όλα όσα ζήσανε τα ξαναβλέπουνε με νέο φως. Απομέρος μου γνωρίζω πως την τελευταία νύχτα, όταν ξημέρωσε τόσο αργά και τα παιδιά κουρασμένα πια πήγανε να ησυχάσουν, είδα όπως δεν την είδα ποτέ προτήτερα και τη δική μου ζωή κι όλα όσα ζήσαμε μαζί εκείνη και γω.
Ωστόσο τη ρωτούσα και πολλές φορές μπορούσε να μου χαμογελά με μια τέτοιαν έκφραση, σα να έτρεχε η ψυχή της μακριά, με μιαν έκφραση, που μου βασανίζει ακόμα την ανάμνηση, γιατί ίσια ίσια αυτή η έκφραση είταν εκείνο, που προσπάθησα να νικήσω τόσα χρόνια κι ωστόσο κυριάρχησε και με νίκησε. — Δεν πρέπει να με ρωτάς, μου είπε μια φορά. Δεν το γνωρίζω και γω τι είναι.
ΜΑΚΔΩΦ Κι εγώ τ' ομνύω! ΠΑΝΤΕΣ Όλοι μας! ΜΑΚΒΕΘ Πηγαίνωμεν αμέσως την ανδρικήν να βάλωμεν στολήν μας, και κατόπιν εδώ ενταμονόμεθα όλοι μαζί. ΠΑΝΤΕΣ Προθύμως. ΜΑΛΚΟΛΜ Συ τι σκοπεύεις; Απ' αυτούς ν' απέχωμεν προκρίνω. 'Σ τον άπιστον είν' εύκολον να προσποιήται λύπην. Εις την Αγγλίαν 'πάγω 'γώ. ΔΟΝΑΛΒΑΙΝ Κ' εγώ 'ς την Ιρλανδίαν. Ασφαλεστέρα χωριστά η τύχη καθενός μας.
Λίγο λίγο κατάλαβα· κατάλαβα πως το παραμυθάκι δεν έχει μόνο φιλολογική σημασία· μπορεί νάχη και πολιτική. Για τούτο σήμερα και γω αποφάσισα να ταφιερώσω ενός Μεγαλοπολίτη — του Τρικούπη. Ο φίλος σου ΨΥΧΑΡΗΣ Είναι απλό γράμμα. Δεν το βάζω με τα ιδιαίτερα γράμματα, παρακάτω, γιατί μπορεί νάχη και κάποια φιλολογική σημασία.
Ο Μαθιός τραβήχτηκε μουρμουρίζοντας φοβέρες. Σαν πήγε λίγο μακρύτερα κοντοστάθηκε κ' έβαλε τις φωνές, σαν ντελάλης: — Φταίω γω που σας λυπήθηκα παληοθηλυκά και δε σας τώλεγα καθαρά και ξάστερα. Από ποιόνε περιμένετε γράμματα; Ο γαμπρός σας δεν αδειάζει να σας γράψη... Παντρεύτηκε! Νάταν κι' άλλος. Μια νεκρική σιωπή χύθηκε τριγύρω. Μια φωνή γυναικεία ακούστηκε έπειτα: — Να φας τη γλώσσα σου! Ψεύτη!
Ξέρω και 'γώ; Ξένος. Νομίζω ότι πουθενά πλέον δεν είναι εύκολον. Διότι, εάν ένα πράγμα δεν κινήται, πώς είναι δυνατόν να μη στέκεται; Ή αντιθέτως εκείνο, το οποίον δεν στέκεται διόλου, πώς δεν κινείται; Και όμως απεδείξαμεν προηγουμένως, ότι το ον ευρίσκεται έξω από αυτά τα δύο. Ή λοιπόν είναι ποτέ δυνατόν τούτο; Θεαίτητος. Αυτό βεβαίως είναι των αδυνάτων αδύνατον. Ξένος.
Ο γιατρός υποσχέθηκε πως θα έρθη και γω ανέβηκα πάλι τη σκάλα, όπου άκουσα από την ανοιχτή πόρτα της κάμαρας την αναπνοή της γυναίκας μου, που φαινότανε πως αυτή μόνη κυριαρχούσε στο σιωπηλό σπίτι. Εκεί είδα τον Ούλοφ, που έστεκε άφωνος στη σκάλα και φαινότανε πως ακροαζόταν. Άγγιξα με το χέρι τον ώμο του και συλλογίστηκα να περάσω χωρίς να σταματήσω.
Έτρεμε δε σύσσωμος και έβλεπε κάτω εις στάσιν καταδίκου. Ο Μανώλης ωπισθοδρόμησεν ολίγον και την παρετήρησε με μάτια διαπλατυσμένα, ως να έβλεπε φάντασμα· και είπε με φωνήν πνιγμένην: -Εσύ 'σαι, μωρή!!.., Εσύ, διάλε τσ' αποθαμένους σου; Η χήρα ύψωσε προς αυτόν μάτια παράφρονος και με φωνήν ικετευτικήν και κλαυθμηράν του είπε: — Ντα δε σ' αρέσω 'γώ, Μανωλιό;
Μα φαίνεται πως έχει μέσα του κάτι. — Γιατί δεν το βαστά εκεί που τόχει; του κάμνω και γω. Χαμογέλασε το παιδί και μου έδειξε πάλε το Άστυ. — Τρώγουνται, λέει. Είναι νόστιμο το ξαδερφάκι μου πολύ. Μετρημένα τα λόγια του, μα σωστούτσικα. Ναι! τρώγουνται πάρα πολύ. Έτσι μοιάζει πως είναι, και δε γιατρέφτηκε ακόμη το κακό.
Λέξη Της Ημέρας