United States or Heard Island and McDonald Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !
Σαν το Χρυσόστομο, τα λεν και χίλιοι άλλοι . Ίδια η λέξη ελληνισμός δεν είχε διόλου, μα διόλου, τη σημασία που της δίνει ο κ. Σωτηριάδης κι άλλοι πολλοί.
Δείχνεται μονάχη της με το βαθμιαίο κομματιασμό του ανομοιοκατάληκτου στίχου στα τελευταία δράματα, με την επικράτηση που δίνεται στην πρόζα και την υπέρμετρη σημασία που χαρίζεται στο χαρακτηρισμό.
Γιατί ποιος είναι ο αληθινός κριτικός αν μη εκείνος που φέρει μέσα του τα όνειρα, τις ιδέες και τα αισθήματα χιλιάδων γενεών και για τον οποίον καμμιά μορφή σκέψεως δεν είναι ξένη και κανένας παλμός συγκινήσεως δεν είναι άγνωστος; Και ποιος ο αληθινά μορφωμένος άνθρωπος αν μη εκείνος που με λεπτή μελέτη και ακατάδεκτη άρνηση έκανε το ένστικτο συνειδητό και διανοητικό και μπορεί να ξεχωρίση το έργο που έχει αξία και διακρίνεται από κείνο που δεν έχει αξία, κ' έτσι με συσχέτιση και σύγκριση γίνεται κύριος των μυστικών του ύφους και της σχολής και νοιώθει τη σημασία τους κι ακούει τη φωνή τους και αναπτύσσει εκείνο το πνεύμα της αφιλοκερδούς περιεργείας, που είναι η πραγματική ρίζα όπως είναι και το πραγματικό άνθος της διανοητικής ζωής, και μ' αυτόν τον τρόπο φθάνει στη διανοητική διαύγεια, κι αφού έχει μάθει «το καλύτερο απ' όσα ξέρουν και σκέπτονται οι άνθρωποι στον κόσμο», ζη — πραγματικά, όχι φανταστικά, όπως μπορούσε να υποθέση κανείς — με τους αθανάτους;
Ο κριτικός δεν μπορεί να είναι αμερόληπτος στην κοινή σημασία της λέξεως. Μονάχα για πράματα που δεν τον ενδιαφέρουν μπορεί κανείς να εκφράση μια πράγματι αβίαστη γνώμη κι αυτός είναι βέβαια ο λόγος που μια αβίαστη γνώμη είναι πάντα δίχως καμμιάν απολύτως αξία. Ο άνθρωπος που βλέπει και τις δυο όψεις ενός ζητήματος δεν βλέπει απολύτως τίποτε.
Στάθηκε μα την αλήθεια ο Αθανάσιος σ' αυτήν την κρίσιμη εποχή της ιστορίας μας σαν είδος Περικλής με τους Δημαγωγούς. «Επαινώντας τον Αθανάσιο επαινώ την αρετή», έλεγε ο Γρηγόριος. Κ' είχε αυτό τον τόπο του, μια και πάρουμε την αρετή στη μεγάλη της σημασία. Η αρετή του Αθανασίου δεν είτανε μονάχα ηθική αρετή, είταν και παλικαριά, καθώς στα παλιά τα χρόνια την εννοούσαν. Παλικαριά όμως της ψυχής.
ΓΙΛΒΕΡΤΟΣ. — Μου φαίνεται πως με την ανάπτυξη του κριτικού πνεύματος θα γίνωμε ικανοί να εκτιμήσωμε όχι μονάχα τη δική μας ζωή, μα και τη συνολική ζωή της φυλής κ' έτσι θα κατορθώσωμε να κάνωμε τους εαυτούς μας μοντέρνους στην αληθινή σημασία της λέξεως. Γιατί εκείνος, που το παρόν είναι το μόνο πράγμα που του είναι παρόν, δεν ξέρει τίποτε για την εποχή που ζη.
Η πληθύς δε αυτή, κατά την ομόφωνον της ιδίας πληθύος γνώμην, υπήρξε το μόνον ελάττωμα της λαμπράς εκείνης εσπερίδος, καθ' ην ημιλλώντο η αμίμητος καλλιτεχνική του οίκου διακόσμησις, ο άπλετος φωτισμός των περιχρύσων αιθουσών, η της ορχήστρας τελειότης, ο πλούτος και η κομψότης των εσθήτων, η χάρις των χορευτριών, η κοινωνική σημασία των προσκεκλημένων, του δείπνου η άφθονος και αριστοτεχνική ποικιλία, και επί πάσιν η προσηνής ευγένεια και περιποιητικότης των οικοδεσποτών.
Με ζήτω υποδέχθηκε τους λόγους του μεγάλα, όλος ο τσαγκαρολαός, ο άσπρος σαν το γάλα, κ' έβαλαν μόνον της φωνές όσοι χωριάτες ήσανε, και δεν το παρεδέχθηκαν, και κάπως τα ξυνίσανε. ΒΛΕΠΥΡΟΣ Φρόνιμοι άνθρωποι. ΧΡΕΜΗΣ Α, ναι• αλλά στην εκκλησία η μειονοψηφία τους δεν είχε σημασία, έκοβε δε του ρήτορα χίλια καλά η γλώσσα για της γυναίκες, και για σε — ου τόσα κι' άλλα τόσα! ΒΛΕΠΥΡΟΣ Τι είπε;
Τον καιρό αυτό μπόρεσα να παρακολουθήσω κάθε λεπτομέρεια κ' ένας λόγος ή ένα βλέμμα είχαν τη δύναμη να με κάμουν να τρέμω ίσια με το βάθος της ψυχής μου, γιατί γνώριζα τι σημασία είχαν. Την είδα να λιώνη εμπρός μου και μπρος στα παιδιά και να μιλή με κάτι αόρατο.
Διότι το έν και το είναι λέγονται μεν κατά πολλάς σημασίας, αλλ' η κυρία σημασία αυτών είναι η εντελέχεια . Ούτως έστω ότι έν των οργάνων τέχνης τινός είναι φυσικόν σώμα• λ.χ. ο πέλεκυς. Ανάγκη δε το λεγόμενον να παρατηρήσωμεν και επί των μελών του σώματος.
Λέξη Της Ημέρας