Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 30 Απριλίου 2025
Έχουμε κάτι πιώτερα και σπουδαιότερα να πούμε για το Χρυσόστομο. Κ' ίσως το καλλίτερο θα είναι να ισκιογραφήσουμε τη βιογραφία του σαν του Συνεσίου σε τούτο, και ναφήσουμε για ξέχωρα κεφάλαια ό,τι άλλα απομένουνε να σημειωθούν. Το ξέρουμε, και σα δεν το ξέρουμε, ταπομαντεύουμε το γιατί ονομάστηκε Χρυσόστομος.
Άλλα δέκα χρόνια έκαμε στην Αντιόχεια ο Χρυσόστομος διδάσκοντας καθώς πρώτα, κ' ίσως θάμνησκε εκεί ως το τέλος α δεν αντιλαλούσε και στην Πρωτεύουσα το μεγάλο του όνομα. Άμα λοιπό χήρεψε ο πατριαρχικός θρόνος στα 397 κι άρχισαν τα μαλλώματα ποιος να πρωτοσκαλώση, Βασιλέας και λαός, φτωχοί και πλούσιοι, όλοι μ' ένα στόμα το Χρυσόστομο φώναζαν.
Αυτό όχι μονάχα δεν το είχε, παρά και το ενάντιο δίδασκε. Τέτοια φερσίματα προς τους νόμιμους Κυβερνήτες ενός Τόπου, μα Γότθοι είναι, Ρωμαίοι είναι, ένα και μονάχο τέλος θα φέρουν· κ' ήρθε το λυπητερό το τέλος, ξέσπασε το κακό. Μοιράστηκε η Πρωτεύουσα σε δυο στρατόπεδα· τόνα με το Χρυσόστομο, τάλλο καταπάνω του.
Βράζοντας ο Θεόφιλος από ζούλια, που έβλεπε το Χρυσόστομο παντοδύναμο στην Πόλη, ανεβαίνει στην Χαλκηδόνα με μερικούς Επισκόπους, για νάχη, την πλειονοψηφία στη Σύνοδο που αποφασίστηκε να συστηθή και να κρίνη το Χρυσόστομο, καθώς και με κάμποσους θαλασσινούς, για να μπορή στην ανάγκη να το γυρίση και στη βία. Κωμωδία μονάχη εκείνη η Σύνοδο.
Ως κ' Εβραίοι κ' Εθνικοί πηγαίνανε για χάρη του στη Μητρόπολη. Απ' αυτού να νοιώσουμε τι πάει να πη Αντιόχεια. Ακούμε βαρβαρικές πλημμύρες και κατατρεγμούς, και φανταζούμαστε πως έπεφτε σε κάθε κόχη της χώρας ο μαύρος τους ίσκιος. Κι ως τόσο στην Αντιόχεια ο κόσμος τρελλαινότανε μ' ένα Χρυσόστομο, κι όχι από θεοφοβωσύνη όλοι τους, παρά και πολλοί από καλλιτεχνικό ενθουσιασμό.
Έγινε επίσημη κρίση για να βρεθή ο αίτιος της φωτιάς εκείνης. Άλλοι αβάνιασαν το Χρυσόστομο, άλλοι τους φίλους του· άλλοι την αποδώσανε σε θάμα, και τέλος μερικοί τη φορτώσανε στους Εθνικούς. Η αλήθεια είναι πως πολλοί οπαδοί του Χρυσοστόμου καταδιώχτηκαν τότες.
Άμα πέρασε ο Γαϊνάς από τη Χαλκηδόνα στην Πόλη και θρονιάστηκε εκεί μ' όλη του τη δόξα, πρώτη του έννοια στάθηκε να λευτερώση τους Αρειανούς Γότθους από τα Θεοδοσιακά τα ψηφίσματα, και να τους παραχωρήση εκκλησιά για να λειτουργιούνται. Με το να βρήκε όμως απρόσμενο κι αλόγιστο αντίπαλο το Χρυσόστομο, απότυχαν αυτά του τα μέτρα.
Βρίσκουμε τον Διονύσιο τον Αλικαρνασέα, τον Αρριανό της Νικομήδειας, τον Αππιανό της Αλεξάντρειας, το Δίωνα τον Κάσσιο, τον Ηρωδιανό, τον περίφημο αστρονόμο τον Πτολεμαίο, το μεγάλο γιατρό της αρχαιότητας — Γαληνό, το Δίωνα το Χρυσόστομο — από την Προύσα αυτός· το χαριτωμένο Λουκιανό, από τα Σαμόσατα της Φρυγίας, τον Αφρικανό τον Αθήναιο, τον Επίχτητο, από τη Φρυγία κι αυτός· το φιλοσοφικό βιογράφο Διογένη το Λαέρτιο, το Νεοπλατωνικό Πλωτίνο, άλλον Αφρικανό· έπειτα τους μαθηματικούς Νικόμαχο από την Ιεράπολη και Θέωνα από τη Σμύρνη· το μεγάλο μας γεωγράφο Στράβωνα τον Αμασηνό, τον άλλο μεγάλο μας ταξιδιώτη τον Παυσανία από την Καισάρεια.
Σαν το Χρυσόστομο, τα λεν και χίλιοι άλλοι . Ίδια η λέξη ελληνισμός δεν είχε διόλου, μα διόλου, τη σημασία που της δίνει ο κ. Σωτηριάδης κι άλλοι πολλοί.
Αυτός είναι ο χαριτωμένος μας ο Άγιος Γρηγόριος, που ως τα σήμερα τονέ γιορτάζουμε και τον προσκυνούμε μαζί με τους άλλους δυο μεγάλους Ιεράρχηδες, Βασίλειο και Χρυσόστομο. Καθώς είπαμε, τύπος καθαυτό ρωμαίικος· ρωμαίικος όμως από κείνους που έχουνε μεγάλη κι απλοϊκή καρδιά, βαθειά ευλάβεια και συμπάθεια, μερική αστασία, τέλος και κάποια δόση από ποίηση μέσα τους.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν