Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 24 Μαΐου 2025
Άμα έγινε άφαντος ο Αθανάσιος, αυτοί δίχως μήτε της Επιτροπής το γύρισμα να προσμένουν, καταδικάζουν όπως όπως τον Αθανάσιο και τραβούν κατά τα Ιεροσόλυμα να εγκαινιάσουνε το βασιλικό ναό. Γύρισε τότες κ' η Επιτροπή από την Αλεξάντρεια. Όχι μόνο καταδικασμένο τον είχαν τον Αθανάσιο, μα και χερεμένο κήρυξαν το θρόνο της Αλεξάντρειας. Αυτού απάνω έρχεται του Κωσταντίνου το μήνυμα.
Του κάκου τον παρακαλούν οι Αλεξαντρινοί· όσο παρακαλούσαν, άλλο τόσο αυτός πείσμωνε, και τέλος όχι μονάχα από την Αλεξάντρεια, παρά κι απ' όλη τη χώρα τον ξόρισε. Βρήκε ως τόσο τρόπο ο Αθανάσιος κ' έμεινε στην πρωτεύουσα του, και παρηγόρησε τους πιστούς λέγοντας τους πως « σύννεφο είναι και θα περάση ». Πέρασε το σύννεφο, και γλήγορα μάλιστα.
Η φιλοσοφία αυτή, αν και καθώς είπαμε ξεπεσμένη, δεν είταν κι όλως διόλου σοφιστική. Για δαύτο κι όσοι είχαν κεφάλι γερό, καθώς ο Αθανάσιος, δε δυσκολευτήκανε να διαλέξουν τα γερά τους στοιχεία και να δυναμώσουνε μ' αυτά τη Χριστιανωσύνη.
Τηνέ μοίραζε αλύπητα στο λαό του ο Αθανάσιος. Αθώρητος βασίλευε και κυβερνούσε το ποίμνιο, κατατρεγμένο και βασανισμένο καθώς είταν από κακορρίζικο Βασιλέα.
Τέτοιος είταν ο Αθανάσιος, και τέτοιος φάνηκε στο πολύχρονο στάδιό του. Σ' αυτή την εποχή όμως δεν έβγαινε ακόμα ολομόναχος στην παλαίστρα παρά σα βοηθός του Μητροπολίτη. Και παίρνοντας θάρρος ο Αλέξαντρος από τον πεντάξυπνο διάκο του, αναθεμάτιζε Άρειο κι Αρειανούς. Ο Άρειος όμως αν είταν ένας, οι οπαδοί του είταν αμέτρητοι κι ολοένα πληθαίνανε.
Είπανε μάλιστα και πως ο Δράκος του Άη Γιώργη είναι ο Αθανάσιος, κι άλλα τέτοια που τα κατάπινε ο κόσμος, μαζί με πάμπολλα παρόμοια Βυζαντινά στρεβλώματα, ώσπου φάνηκαν ανθρωπινώτεροι ιστορικοί και μας τα ξεδιάλυναν. Ταιριάζει τώρα να ξαναπάρουμε το μακρινό και το πολύκομπο νήμα της ιστορίας του Αθανασίου, που καταντάει το ίδιο σα να λέμε της Ρωμιοσύνης.
Γένος που μπορούσε ακόμα να βγάζη ανθρώπους καθώς ο Αθανάσιος κι ο Βασίλειος, δίχως άλλο φύλαγε μέσα του μεγάλη δύναμη για καλό, μεγάλα μελλούμενα. Άλλο παράδειγμα, ο Γρηγόριος. Νους αν όχι τόσο Σωκρατικός καθώς ο Βασίλειος, χαριτωμένος όμως, κ' ίσως ίσως και πιο ρωμαίικος. Τότες που ξαναβγήκε στον κόσμο από τ' αναχωρητήρι του Βασιλείου, δεν έμεινε μέσα στην οχλοβοή και καιρό.
Πήγε να τρελλαθή ο λαός από τη χαρά του σαν τάκουσε πως ο αγαπημένος τους ο Αθανάσιος διορίστηκε Ιεράρχης. Σκύλιασαν οι Αρειανοί, εναντιωθήκανε μερικοί άλλοι Επίσκοποι, μα η φωνή του λαού έπνιξε κάθε αντίσταση και κάθε ραδιουργία. Πανηγύριζε το λοιπόν η Χριστιανωσύνη την εκλογή του νέου Φωστήρα της.
Πάλι όμως ο Αθανάσιος αποκρίνεται πως αδύνατο πράμα γυρεύει ο Βασιλέας. Τα ίδια και δυνατώτερα μάλιστα του ξαναπάντησε σε δεύτερο φοβεριστικό γράμμα του Κωσταντίνου ο Αθανάσιος. Κ' έπρεπε έτσι, αφού ο Βασιλέας δεν ήθελε να το νοιώση. Βλέπει ο Κωνσταντίνος τέτοια δύναμη και τέτοια επιμονή, και με τον κοινό του νου συλλογιέται πως δίκιο πρέπει νάχη ο νέος Μητροπολίτης.
Ήρθε ο Αθανάσιος στη Γαλλία στα 336, κ' οι μεγάλες τιμές που του κάμανε κληρικοί και λαϊκοί μας φανερώνουν πόσο καθάρια τον έννοιωθαν τον Αθανάσιο όσοι δεν έμνησκαν τυφλωμένοι από το πάθος. Ως κι ο μεγάλος ο γιος του Βασιλέα, ο Κωσταντίνος, πήγε και τονέ χεροφίλησε τότες.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν