United States or North Korea ? Vote for the TOP Country of the Week !
ΑΔΜΗΤΟΣ Αλλ' αν το κάμω την καρδιά θα μου την τρώη η λύπη. ΗΡΑΚΛΗΣ Υπάκουσε· στο σπίτι σου ίσως σ' ευρή ευτυχία. ΑΔΜΗΤΟΣ Είθε να μην την έφερνες ποτέ απ' τους αγώνας βραβείο την γυναίκα αυτή. ΗΡΑΚΛΗΣ Όταν εγώ νικήσω είναι σαν να ενίκησες κ' εσύ. ΑΔΜΗΤΟΣ Καλός ο λόγος, αλλά όμως η γυναίκα αυτή ας φύγη. ΗΡΑΚΛΗΣ Ναι, θα φύγη, αν πρέπη. Αλλά κύτταξε πρώτα αν πρέπη.
Χωρίς να φροντίζη για την εθιμοταξία, την επήρεν από το χέρι και την έβαλε να καθίση σιμά του, ερωτώντας από ποιο βασίλειον έρχεται, ή αν είνε ουρανοκαταίβατη, γιατί δεν πιστεύει πως ημπορεί η γης να γεννήση γυναίκα τόσον ωραία. Η Μηλιά εκοκκίνησε και του αποκρίθηκε με πολλή σεμνότητα και χάρι ότι είνε μια ταπεινή χωριάτισσα και ήλθε ν' αγωνισθή με τους άλλους για το βραβείο.
Και σαν τον είδε ο ξακουστός λυπήθηκε Αχιλέας, και πάει στη μέση στέκεται και λέει αφτά τα λόγια 535 «Πιο πίσω ο πιο καλύτερος μάς έρχεται· μα ελάτε βραβείο εδώ ας του δώσουμε σαν που του πρέπει, αδέρφια, το δέφτερο· όμως του Τυδιά το πρώτο ο γιος ας πάρει.» Έτσι είπε, κι' όπως όριζε ναι τ' απαντήσανε όλοι.
Απρόσβλητο πιστοποιητικό της αξίας του ο «Κόδρος», το επικό του ποίημα που το είχε στείλει στο Βουτσιναίο διαγωνισμό του 1874, και που πήρε το βραβείο, τη δάφνη με τις χίλιες δραχμές. Κριτικός εισηγητής μέσα σ' εκείνο το διαγωνισμό και διαλαλητής της ανατολής του νέου άστρου ο Αλέξανδρος Ραγκαβής πάντα.
Να κι ο πρώτος αριθμός! Νάτο το πρώτο βραβείο ! Μπράβο, μπράβο ! Εύγε ! Και του χρόνου !» . . Κι απάνω σε δυο ρόδες πέρασε αργά-αργά μια βαρκούλα όλο από άσπρα τριαντάφυλλα, με το παννάκι της τανοιχτό, στολισμένο κι αυτό με γιρλάντες από γαλανά λουλούδια. . και την τραβούσανε δυο όμορφα ναυτάκια, ζεμένα στο τιμόνι του δίτροχου, και το καθένα κρατούσε στα χέρια του ψηλά από 'να περιστέρι άσπρο που φτεροκοπούσε. . μέσα στη βαρκούλα καθόταν ένα παιδάκι σαν ολόγυμνο, με τρικό ροζ, με φτερούγες στις πλάτες και με μια φαρέτρα γεμάτη βέλη-ο Έρωτας!-και κρατούσε στα χέρια του σα χαλινάρια τις ουράνιες κορδέλλες πούτονε δεμένα τα περιστέρια. «Α-ά-ά-α ! ! !» έκανε όλος ο κόσμος καθώς περνούσε και δος του χειροκροτήματα. . . Η Λιόλια χτυπούσε τα χέρια της σαν τρελλή και δάκρυζε απ’ την τόση ομορφιά, την τόση ευχαρίστηση.
Και το στερνό βραβείο ο γιος το πήρε του Νεστόρου, 785 και μες στη μέση του στρατού χαμογελώντας είπε «Πράμα, ορέ αδέρφια, θα σας πω γνωστό σας· πως ακόμα και τώρα τους παλαιϊκούς όλοι οι θεοί τιμούνε.
Από αυτόν την πήρα για έπαθλον της νίκης μου. Οι νικηταί του δρόμου έπαιρναν άλογα. Αυτοί που ενίκησαν στην πάλη και στην πυγμή, αγωνίσματα πιο δύσκολα, κοπάδια έπαιρναν βώδια, μα και μια γυναίκα παραπάνω. Αφού λοιπόν ευρέθηκα τυχαίως στους αγώνας κ' ενίκησα, δεν ήθελα τέτοιο βραβείο ν' αφήσω. Πάρ' την λοιπόν και φρόντισε γι' αυτήν. Γιατί δεν είναι γυναίκα που να έκλεψα. Μου εστοίχισε η νίκη.
Ομπρός, παιδιά, τι μείνατε έτσι πίσω; Μα άκου, ένα λόγο θα σας πω που θα σας τύχει κιόλας. 410 Δεν έχει χάδια πια για σας στο γονικό μας στάβλο, Μον θα σας κόψει αλύπητα ο λάζος τα λαρύγγια αν πιο αχαμνά απ' τον όκνο σας κερδίσουμε βραβείο. Μα δρόμο καταπόδι τους! Κι' εγώ έννια σας, δουλιά μου — 415 έχω το νου μου — στο στενό να προσπεράσω πρώτος.»
Τόση είνε η πλήξη και η μελαγχολία του, όπου κατήντησε να υποσχεθή το μισό του Βασίλειο εις εκείνον όπου κατορθώση να τον κάμη να περάση μία μόνη ώρα χωρίς χασμήματα η αναστεναγμούς. Πολλοί ήλθαν από όλα τα μέρη να δοκιμάσουν. Η δοκιμή γίνεται απόψε, και ως εις την πρωτεύουσα είνε μόνο πέντε ώρες δρόμος. Σήκω λοιπόν, Μηλιά, και συγυρίσου να πας εις το παλάτι να κερδίσης το βραβείο.
Είπε, και στο Νοήμο εκεί, συντρόφι τ' Αντιλόχου, δίνει να πάρει τ' άλογο, κι' ο ίδιος το λεβέτι πήρε τ' ολόλαμπρο. Έπειτα τα διο χρυσοκομάτια πήρε ο Μηριόνης, τέταρτος σαν έφτασε με τ' άτια. 615 Πέμτο βραβείο απόμνησκε, διπλόστηστη λαγύνα· αφτή του γέρο-Νέστορα την πήγε ο Αχιλέας και του την έδωκε μπροστά σ' όλους εκεί και τούπε «Να ετούτη, γέρο μου, κι' εσύ.
Λέξη Της Ημέρας