United States or Liberia ? Vote for the TOP Country of the Week !
Μα ο Νίκος είχε γίνει αέρας Σαν απόμεινε η Λιόλια μονάχη της, πήγε σε μια γωνιά της κάμαρης κι άρχισε, απ’ το φόβο κι απ’ τη συγκίνησή της, να σκούζη σα μικρό παιδάκι: παιδάκι ήτον ακόμα το κακόμοιρο το κορίτσι και δεν τούχαν τύχει ποτέ του τέτοια φοβερά περιστατικά.
Ο Αίας δε, της Σαλαμίνος το θρέμμα, διά των δώδεκα ευστροφωτάτων πλοίων του, παρατεταγμένων πλησίον των άλλων, συνάπτει το δεξιόν του στόλου κέρας προς το αριστερόν. Ω ! ποίον είδον πολεμοχαρές ναυτικόν στράτευμα ! Αλλοίμονον εις τα πλοία των βαρβάρων, όσα ήθελον τύχει προ αυτών ! Ουδέν θα επιστρέψη εις την πατρίδα του πλέον.
Πρέπει δε να υπολογίσωμεν την λεπτότητα των πλευρών και την οξύτητα των γωνιών και την σμικρότητα των μερών και την ταχύτητα της κινήσεως, διότι δι' όλα ταύτα το πυρ ον βίαιον και οξέως κοπτερόν κόπτει πάντοτε ό,τι ήθελε 62. | τύχει, και να ενθυμηθώμεν την γέννησιν του σχήματος του πυρός, ότι δηλ. είναι ακριβώς αύτη η φύσις και όχι άλλη, ήτις διαιρούσα τα σώματα ημών και εις μικρά μέρη κατακερματίζουσα αυτά παράγει το πάθος τούτο, το οποίον λέγομεν θερμότητα, και άμα το όνομα αυτού.
Τότες του λέει ο Αχιλιάς γλυκόλαλα του γέρου «Να, γέρο μου, όξω πλάγιασε, μην τύχει και προβάλει 650 κανείς εδώ άξαφνα αρχηγός, γιατί έρχουνται πολλοί τους κι' αντάμα εδώ σαν αδερφοί κάθε δουλιά μιλάμε.
Ναί, κάλια αφτό, κάλια ότι τύχει ας τύχει, αν είναι αφτόν ν' αφίσουμε στους ασπιστάδες Τρώες να μας τον σύρουν στο καστρί και να βουήξει ο κόσμος.» Και πάλε αφτά κάθε έλεγε χαλκοπλισμένος Τρώας 420 «Αδρέφια, κι' αν μας γράφτηκε να πέσουμε όλοι αντάμα κοντά σ' αφτόν τον ήρωα, κανείς μη φύγει βήμα!»
Άλλη από μένα δεν ημπορούσε να σε ελευθερώση από τα χέρια της, και με όλον που είμαι αδελφή της, αν αυτή απεικάση πως σε ελευθέρωσα, φοβούμαι να μη με παιδεύση σκληρώς· μα ότι και αν μου ήθελε τύχει δεν το μετανοώ διά το καλόν που σου έκαμα, και θέλω, διά να είσαι περισσότερον υπόχρεως, να σε βοηθήσω εις το να κάμης ευτυχισμένον το βασιλόπουλο, τον φίλον σου.
Ο Απόλοχος κι' αφτός με κάνει εμένα — ναι εκείνου γιος παινιέμαι εγώ πως είμαι — και στην Τροία να πολεμήσω μ' έστειλε και τόσα περικάλια μούκανε, πάντα στη σφαγή να φαίνουμαι απ' τους πρώτους κι' απ' όλους πιο καλύτερος, μην τύχει και ντροπιάσω «το γένος των πατέρων μου π' ατρόμητα κοντάρια και μες στην Κόρθο στάθηκαν και στης Λυκιάς τους κάμπους. 210 Λοιπόν να η φύτρα κι' η γενιά που μ' έσπειραν εμένα.»
Ή το χρυσάφι ακόμα θες που τύχει να μας φέρει και κάνας Τρώας προεστός για ξαγορά του γιου του, 230 που εγώ δεμένονε ή κανείς εδώ τον έφερε άλλος, ή καμιά κόρη πούφερε ναν την κρατήσει χώρια και μόνος ναν τη χαίρεται και ναν την αγκαλιάζει; Είσαι αρχηγός μας κι' άπρεπο να μας ποτίζεις πίκρες.
Αν τύχει από μεγάλη ψυχοπονιά και συμπάθεια να αισθάνεται ο κοινωνιολόγος σαν τους προλετάριους, μπορεί να γίνει κοινωνιστής, θεωρητικός όμως.
Εάν όμως θέλετε, θα σας ειπώ τα αληθή κατά τον ιδικόν μου τρόπον και όχι κατά τον τρόπον που ωμιλήσατε σεις, διά να μη γείνω γελοίος. Σκέψου λοιπόν, Φαίδρε, εάν σου χρειάζεται και ένας τοιούτος λόγος, εις τον οποίον θ' ακούσης περί του Έρωτος λεγόμενα μόνον τα αληθή, με λέξεις δε και τρόπον εκφράσεως απλούν και όπως ήθελε τύχει να έλθουν εις τον νουν μου.
Λέξη Της Ημέρας