United States or Mauritius ? Vote for the TOP Country of the Week !
Τι τώρα αν σ' αμολήσουμε και πούμε ας πας καλιά σου, ξέρεις εσύ των καραβιών να ξαναβρείς το δρόμο, 450 να κάνεις ή κατασκοπιές ή να μας πολεμήσεις· μα αν σε χαλάσει ο λάζος μου και κατεβείς στον Άδη, δεν έχει πια των Αχαιών παιγνίδια ναν τους παίξεις.»
Έτσι όλοι αφού μαζέφτηκαν οι παινεμένοι Αργίτες, τότες σηκώθη ο ξακουστός γιος του Πηλέα κι' είπε 55 «Τ' Ατρέα γιε, τι βγάλαμε με τους θυμούς μας τάχα — κι' εσύ κι' εγώ — όταν πιάσαμε καρδολυσσάχτρα αμάχη να! για μια τσούπα, και το νου μας τύφλωσε το πάθος; Κάλια ας την είχε η Άρτεμη θερίσει στο καράβι τη μέρα όταν την πήρα εγώ πατώντας το καστρί της! 60 Τότε έτσι από κοντάρια οχτρών τόσοι Αχαιοί και τόσοι μ' αίμας τη γης δε θάβαφαν, σα μ' έπιασε το πείσμα.
Ανέτεινεν επάνω της θαλάσσης εις ύφος έμπληκτον, πλήρες ιλίγγου και σκοτοδίνης, και ήτο ποτε καλιά πλήρης ψυχών και φωνών, και τώρα ήτο έρημος πλήρης ερειπίων. Και δύο μεγάλοι αιγιαλοί ένθεν και ένθεν, απλώνονται, κάτω, εις τα θεμέλια δύο φοβερών κρημνών.
Και κάλια μου εδώ ή τον Αχιλέα να σφάξω κι' έτσι νικητής στο κάστρο να γυρίσω, ή διαφεντέβοντάς το εγώ να πέσω και σαν άντρας.» 110
Μα αν δεν πειστείς στα λόγια του κι' αψήφιστα μ' ακούσεις, φοβέριζε κι' αφτός εδώ πως να σε πολεμήσει θάρθει ανοιχτά, μα κάλια σου να τραβηχτείς νομίζει, 180 μη σου ρηχτεί, τι αφτός μαθές πολύ είναι ανότερός σου και πριν στα χρόνια· ωστόσο εσύ έτσι ίσος του να βγαίνεις λέει δε δειλιάζεις, του Διός που τον φοβάνται κι' άλλοι.» Τότες βαριά αγανάχτησε της γης ο σείστης κι' είπε «Ω φαντασία!
Μα, αδρέφια, γνώμη πιο καλή για μας δε μένει τώρα παρά ας σταθούμε αποκοντά, και την παλικαριά μας μαζί τους ας μετρήσουμε και τα βαριά μας φράξα. 510 Κάλια ή να πάμε μια φορά για πάντα ή να σωθούμε, κι' όχι να λιώνουμε άδικα σε μάχη δίχως άκρη, εδώ να! από μια φούχτα οχτρούς στα πλοία στρυμωγμένοι.»
Μα αφτός και δίνει εφτύς πολλά, κι' απέ έταξε πολλά άλλα, κι' άντρες τους πρώτους διάλεξε μες στο στρατό και στέλνει 520 να σου προσπέσουν, που κι' εσύ τους έχεις κάλια απ' όλους και που μη θες ο λόγος τους να ντροπιαστεί κι' οι κόποι· πριν όμως το πως θύμωσες δεν έχει κατηγόρια.
Κι' οι διο, όπως διο γαντζόμυτοι αητοί καρφονυχάτοι μ' άγριες στριγγιές ξεσκίζουνται σε σύραχο βουνήσο, έτσι κι' αφτοί στριγγίζοντας να φαγωθούν χοιμούνε. 430 Και σαν τους είδε, πόνεσε μέσα η καρδιά του Δία, κι' εφτύς της Ήρας λάλησε διο φτερωμένα λόγια «Ωχού, γραφτό 'ναι ο Σαρπηδός — θνητός που κάλια απ' όλους λατρέβω εγώ — να μου σφαχτεί με του Πατρόκλου χέρι.
Τώρα στ' ασκέρι πάλι ομπρός λαλείς και προφητέβεις πως τάχα τόσες συφορές για αφτό τους στέλνει ο Φοίβος, 110 τι εγώ στην πλούσια ξαγορά δεν έστερξα της κόρης, που κάλια αυτή τον πύργο μου να μου στολίζει θέλω.
Αφτός λοιπόν του Έχτορα του λέει μπροστά στους Τρώες «Έχτορα, ναι! η ατρόμητη μου λέει καρδιά μου εμένα πέρα να πάω ατά μελανά καράβια και να μάθω. 320 Μον σήκωσε έλα το ραβδί, κι' ορκίσου μου στο Δία πως χαλκοπλούμιστη άμαξα θα μου χαρίσεις κι' άτια, αφτά που παν στον πόλεμο τον ξακουστό Αχιλέα, κι' εγώ άκαρπος κατάσκοπος δε θα φανώ σου ή ψέφτης· γιατί ίσα τόσο ως το στρατό θα σύρω, όσο να φτάσω 325 το πλοίο το βασιλικό, που εκεί οι αρχόντοι τώρα θάχουν βουλή αν θα μείνουνε ή κάλια να μισέψουν.»
Λέξη Της Ημέρας