Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 13 Μαΐου 2025
Και όστις ζήση καλώς κατά τον δοθέντα εις αυτόν χρόνον, πά- λιν επανελθών εις την κατοικίαν του οικείου εις αυτόν άστρου, θα ζη ζωήν ευδαίμονα και ειθισμένην , όστις όμως αμαρτήση, ούτος κατά την δευτέραν γέννησιν θα μεταβληθή εις γυναίκα , και αν ακόμη και τότε δεν παύση από του να πράττη το κακόν, συμφώνως με το είδος της κακίας του θα μεταβάλληται εκάστοτε, C. | καθ' ομοιότητα των ηθών τα οποία απέκτησεν, εις τοιαύ- την φύσιν θηρίου, και δεν θα εύρη την λήξιν των μεταμορφώ- σεων και των βασάνων τούτων, πριν ή ακολουθών την περι- φοράν εκείνου, όπερ εν εαυτώ είναι ταυτόν και όμοιον, και διά του λόγου καθυποτάξας τον πολύν όχλον, όστις και ύστερον έχει προσκολληθή εις αυτόν εκ μερών πυρός και ύδατος και αέ- Δ. | ρος και γης, όγκον θορυβώδη και παράλογον, επανέλθη εις την μορφήν της πρώτης και αρίστης καταστάσεώς του.
Όλα τα γεγονότα της ζωής του λαλούσι πειστικώς περί της δυνάμεως εκείνης του χαρακτήρος, και της καρτερικότητος και της αξιοπρεπείας και της ηλεκτρικής επιρροής, προσόντα τα οποία ουδείς δύναται να έχη, αν δεν είναι πεπροικισμένος με μεγάλα ανθρώπινα και πνευματικά δώρα. «Βεβαίως», λέγει ο Άγιος Ιερώνυμος, «φλοξ πυρός και λαμπρότης άστρου απήστραπτεν εκ του οφθαλμού του, και το μεγαλείον της θεότητος έλαμπεν εις το πρόσωπόν του». Η περιγραφή αύτη δύναται να θεωρηθή ακριβής· διότι η λέξις «θάμβος» είναι έκφρασις την οποίαν συχνάκις μεταχειρίζονται οι Ευαγγελισταί, όπως εκφράσουν το αποτέλεσμα όπερ είχεν η παρουσία του εις τους εχθρούς και φίλους του.
Και θα σου προσέθετεν ακόμη: — Ύπαγε και ειπέ εις τους ανίσους ανθρώπους, ότι ουδεμία μεταξύ των όντων και των πραγμάτων διαφορά υπάρχει· ύπαγε και είπε, ότι το συναίσθημα της ζωής ενυπάρχει παντού, το δε μυστήριον της ευδαιμονίας του κόσμου, είνε το μύρον, το οποίον κατά την νύκτα ταύτην αναπνέεις· είνε το χρώμα, τα οποίον καθηδύνει την όρασίν σου· είνε του ηλίου η ζωογόνος ακτίς· είνε του άστρου η χρυσή μαρμαρυγή, και οι μύχιοι παλμοί της αναδημιουργίας, ους, βυθισμένος εις τον βόρβορον της ζωής, δεν ακούεις πλέον· είνε τέλος του θείου έρωτος η φωνή, ήτις μάτην σε προκαλεί, απόκληρε της ευδαιμονίας, και μάτην εις το πρόσταγμά της αναπετάννυσιν ενώπιόν σου την χρυσήν πύλην της Ζωής!. .
Ούτε αι μεγάλαι δυστυχίαι, ούτε αι μεγάλαι ευτυχίαι, ούτε οι μεγάλοι έρωτες σβέννυνται από την ανάμνησιν, εφ' όσον δεν εδοκίμασες μεγαλειτέρους. Και το σκοτεινόν χάος διεπέρασεν η ακτίς του ηλίου και του άστρου η μαρμαρυγή· το σκότος όμως της ανθρωπίνης ψυχής τίποτε δεν το εφώτισεν ακόμη.
Απρόσβλητο πιστοποιητικό της αξίας του ο «Κόδρος», το επικό του ποίημα που το είχε στείλει στο Βουτσιναίο διαγωνισμό του 1874, και που πήρε το βραβείο, τη δάφνη με τις χίλιες δραχμές. Κριτικός εισηγητής μέσα σ' εκείνο το διαγωνισμό και διαλαλητής της ανατολής του νέου άστρου ο Αλέξανδρος Ραγκαβής πάντα.
Το γεγονός ότι ο Ευαγγελιστής Ματθαίος ομιλεί περί τοιούτου άστρου δύο ή τρία έτη ύστερον από την αξιοσημείωτον εκείνην πλανητικήν σύνοδον, και ότι το άστρον τούτο επεφάνη και πάλιν εν τω ουρανώ μετά 1600 έτη, οπότε δηλαδή και νέα σύνοδος εγένετο, δύναται μόνον να θεωρηθή ως περίεργος σύμπτωσις.
Το ανάχωμα αυτό απότομα ψηλώνει δεξιά απόνα πυκνό αλσύλλιο, αδιαπέραστο απ' το φως οποιουδήποτε άστρου, που μπροστά στην είσοδό του κάθεται ο κεραυνόπληκτος Θεσσαλός βασιληάς, βαστώντας ανάμεσα στα γόνατά του το φιλντισένιο κείνο κορμί, που μια στιγμή πρωτήτερα παραμέριζε τα πυκνά κλαριά με το ίσιο του μέτωπο και πατούσε πάνω στις τσουκνίδες και τα λούλουδα με πόδι που το είχε αγκυλώσει η ζήλεια και τώρα δίχως τρόπο να του δοθή βοήθεια βαρύ είναι κι ολότελ' ακίνητο, εκτός όταν ο ζέφυρος ανεμίζη τα πυκνά μαλλιά του.
Άνωθεν από τινος ανοικτού φεγγίτου κατήρχετο εις το βαθύ εκείνο υπόγειον η λάμψις φανού τινος, ως ακτινοβολία άστρου χρυσού εκ των αιθέρων, και συνάμα βοή συγκεχυμένη και αλαλαγμός, θόρυβος κόσμου, πλημμυρούντος εκείνην την ώραν την εγγύς κεντρικήν της πόλεως αγοράν, ον διέκοπτον κατά διαλείμματα οξύταται ως βουνού άγριαι φωναί ποιμένων: — Αρνιακά για πούλημα! — Αρνιά για σφάξιμο!
Ποτέ δεν φεύγω απ' αυτό του Σκότους το παλάτι. Εδώ θα μένω πάντοτε μαζή με τα σκουλήκια, που έχεις συνοδείαν σου. Εδώ, εδώ θα εύρω αιώνιον ανάπαυσιν. Εδώ θ' αποτινάξω απ' το τυραννισμένον μου κι' απηυδισμένον σώμα, τον βαρυτράχηλον ζυγόν του άστρου του κακού μου! Ιδέτε ύστερην φοράν, ω 'μάτια μου! Χαρήτε το ύστερον αγκάλιασμα, ω χέρια μου!
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν