United States or Gambia ? Vote for the TOP Country of the Week !


Και όμως είναι ανάγκη, όταν κανείς εννοήση τα κοινά γνωρίσματα των πολλών πραγμάτων, να μην απομακρυνθή πριν να εύρη όλας τας διαφοράς όσαι υπάρχουν εις τα διάφορα είδη, και πάλιν όταν παρατηρήση εις έν πλήθος πραγμάτων διαφόρους ανομοιότητας να είναι αδυσώπητος και να μην παύη, προτού να περικλείση όλα τα κοινά μέσα εις μίαν ομοιότητα και να τα περιλάβη με την φύσιν ενός οποιουδήποτε γένους.

Καθώς δε είπομεν ότι άλλοι ευκόλως απατώνται διά τούτο το πάθος και άλλοι δι' άλλο, ούτως ο κοιμώμενος απατάται υπό των κινήσεων του ύπνου και της κινήσεως των αισθητηρίων και των άλλων, τα οποία συμβαίνουσιν εις την αίσθησιν, ούτως ώστε τα έχοντα μικράν ομοιότητα συγχέομεν μεταξύ των. 8.

Λοιπόν δεν θα κριθή ορθώς με την ηδονήν εκείνο μόνον το οποίον δεν προσφέρει ούτε καμμίαν ωφέλειαν, ούτε αλήθειαν, ούτε ομοιότητα, ούτε πάλιν βλάβην βεβαίως, αλλά συμβαίνει μόνον προς χάριν εκείνου το οποίον παρακολουθεί τα άλλα, δηλαδή της ευχαριστήσεως την οποίαν βεβαίως κάλλιστα ημπορεί κανείς να την ονομάση ηδονήν, όταν δεν την συνοδεύη κανέν από αυτά; Θα εννοής μόνον την αβλαβή ηδονήν.

Το ίδιον λοιπόν πράγμα ημπορούμεν να ίδωμεν ότι γίνεται και εις τας ομιλίας, ότι δηλαδή τα μεν ουράνια και θεία πράγματα μένομεν ευχαριστημένοι και όταν τα λέγη κανείς με μικράν ομοιότητα, τα δε θνητά και ανθρώπινα πράγματα τα εξετάζομεν με ακρίβειαν.

Και συ λοιπόν δεν γνωρίζω προς ποίον εκ των κιναίδων των συναναστρεφομένων τους ορχηστάς ομοιάζεις• αλλ' ότι θεωρείσαι υπό πάντων ότι έχεις πάθη μανίαν πραγματικήν δι' εκείνην την ομοιότητα, γνωρίζω ασφαλώς.

Ο Βρουνόβσκι, ο μαθητής του Κεπρέλου, όστις ανεκάλυψε πρώτος το άστρον εκείνο, λέγει ότι έλαμπεν εναλλάσον χρώματα ως αδάμας, και ότι δεν ήτο καθόλου νεφελώδες και δεν παρουσίαζε καμμίαν ομοιότητα με κομήτην.

Πλησιάζει η ώρα της σκηνικής παραστάσεως, και ο Αμλέτος την κανονίζει προνοητικώτατα, ώστε ν' ανταποκριθή επιτυχώς εις τον σκοπόν του· προσθέτει εις το δράμα μέρος το οποίον περιέχει άμεσον ομοιότητα με το μυστικόν κακούργημά του Κλαυδίου· δίδει εις τους ηθοποιούς οδηγίας διά να καταστήσουν την παράστασιν τόσον εναργή ώστε να ήναι αληθής καθρέπτης της φύσεως · κάμνει να προηγηθή παντομίμα, εις την οποίαν άφωνα πρόσωπα προεικονίζουν την αρχήν του δράματος και την λύσιν, και τούτο με τον σκοπόν να φέρη διπλούν κτύπημα εις την συνείδησιν του Κλαυδίου, η οποία, όσον και αν ήναι παγωμένη, δεν θα δυνηθή να μη ταραχθή από επανειλημμένην αντιπαράστασιν του ανομήματός της.

Τόρα όμως νομίζω, εάν ενδιαφερώμεθα οπωσδήποτε διά την ομοιότητα του προσώπου μας, πρέπει να ερωτήσωμεν αν είναι ζωγραφικός και τα λέγει αυτά, ή μήπως δεν είναι. Θεαίτητος. Έτσι φαίνεται. Σωκράτης. Λοιπόν σε ερωτώ, είναι ζωγραφικός ο Θεόδωρος; Θεαίτητος. Όχι, εξ όσων εγώ τουλάχιστον γνωρίζω. Σωκράτης. Άραγε δεν είναι ούτε γεωμετρικός; Θεαίτητος. Αυτό μάλιστα, καλέ Σωκράτη. Σωκράτης.

Υπήρχε κάποια ομοιότητα μεταξύ εκείνου που αιστάνθηκα τότε και κείνου που με γέμιζε τώρα μ' ευτυχία κ' ελπίδα, και την ίδια στιγμή μου ήρθε στο νου πόσα χρόνια έθρεφα τον πόθο της θάλασσας. Σαν δράμα παρουσιάστηκε μπροστά μου μια ανάμνηση, που την είχα λησμονημένη πολύν καιρό. Ένα παιδί στέκει σ' έναν ψηλό βράχο και κοιτάζει πέρα τη θάλασσα.

Ότι δε και ολιγώτερον απαντώσι και ολιγώτερον διατηρούνται αι τοιαύται φιλίαι, το είπαμεν. Φαίνεται όμως ότι από ομοιότητα και ανομοιότητα ως προς έν και το αυτό πράγμα υπάρχουν και δεν υπάρχουν φιλίαι.