United States or Honduras ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ο Αμλέτος έπεσεν εις ηθικήν ατονίαν, και όταν ο φίλος του τον παρακινεί πλαγίως να λάβη μίαν απόφασιν πριν ο Κλαύδιος μάθη τον θάνατον των δύο απεσταλμένων και τα πράγματα περιπλεχθούν, ο Αμλέτος δεν κάμνει κανένα σχέδιον, φαίνεται ότι αναπαύεται εις την πεποίθησιν ότι έως τότε ή και τότε θα του παρουσιασθή η ευκαιρία, το φοβερόν εκείνο δευτερόλεπτον,
Ο Αμλέτος εστάλη νέος να μορφωθή εις ξένον ανώτερον Εκπαιδευτήριον· και ενώ η υψηλή διδασκαλία εκαλλιέργησε την εκλεκτήν εκείνην φύσιν, την έφερεν εις τον ανώτερον βαθμόν της αναπτύξεως, την επροίκισε με ποικιλίαν γνώσεων και ελέπτυνε την φυσικήν καλαισθησίαν, οι σχολαστικοί τύποι και η θετική μάθησις δεν επεριώρισαν ποσώς την αυτεξουσιότητα του πνεύματος και δεν αφαίρεσαν τίποτε από την αγνότητα του αισθήματος και από την ζωηρότητα της φαντασίας.
ΟΡΑΤΙΟΣ Λοιπόν ο Ροζενκράς και ο Γυιλδενστέρνης πήγαν. ΑΜΛΕΤΟΣ Ε! φίλε μου, δεν βλέπεις; κείνοι αφ' εαυτού των τούτην την εντολήν εζήλευσαν να λάβουν· βάρος δι' αυτούς δεν έχω 'ς την συνείδησίν μου· από τον δουλικόν τους ζήλον εχαθήκαν. Παθαίνουν οι αγενείς, όταν τον εαυτόν τους 'ς την μέσην βάζουν από ξίφη μανιωμένα δυνατών αντιπάλων. ΟΡΑΤΙΟΣ Θε! τι βασιλέας είναι τούτος!
Εις τον υψηλόφρονα χαρακτήρα του δεν έχει τόπον το πάθος της φιλαρχίας καθ' εαυτό, αλλά ο Αμλέτος αγανακτεί διότι και μεγιστάνες και λαός αναίσθητοι εις την στέρησιν αγαθού βασιλέως, ο οποίος είχε δοξάση και μεγαλύνη την πατρίδα, αναβιβάζουν εις τον θρόνον την εξαχρείωσιν και την ανομίαν.
ΠΝΕΥΜΑ Κ' εκδικητής να γίνης, άμ' ακούσης, πρέπει. ΑΜΛΕΤΟΣ Και τι;
ΑΜΛΕΤΟΣ Αχ! να ημπορούσε τούτη τόσο στέρεη σάρκα να ξεπαγώση και ως αχνός δροσιά να γίνη! ή τον νόμον του ο Πλάστης να μην είχε στήση να τιμωρή τον αυτοφόνον! Θε μου, ω Θε μου, πόσο άνοστα, κοινά και ανώφελα και αχρεία φαίνοντ' όλα 'ς εμέ τα έργ' αυτού του κόσμου! Φάσκελα να 'χουν! Κήπος είναι χορτιασμένος μες το ξεσπόριασμά του, και όλον τον γεμίσαν χοντροειδή φυτά και ξεβλασταρωμένα.
ΑΜΛΕΤΟΣ Έχω ακουστά και τα ζωγραφίσματά σας, αρκετά· ένα πρόσωπο σας έδωκεν ο Θεός και σεις πλάθετε του εαυτού σας και άλλο· ακροπηδάτε, λυγίζεσθε, ψιθυρίζετε και παρο- νομάζετε τα πλάσματα του Θεού, και την θερμότητά σας παρασταίνετε ως απλότητα. Πηγαίνετε· τα βαρέθηκα· μ' ετρέλλαναν.
Η έννοια και η αφορμή τοιαύτης ενεργείας εξηγείται καθαρώτερα εις τον αμέσως ακόλουθον Μονόλογον^ αυτού ο Αμλέτος φανερόνει ό,τι συνέβαινε μέσα εις την ψυχήν του ενώ ο ηθοποιός με τόσην τέχνην και με τόσο πάθος απήγγελλεν απόσπασμα παλαιού δράματος.
Νεανίσκος τις, εκ των νησιωτών, με το καπέλλο του στραβά, με το μεταξωτό ζωνάρι, μ' ένα μανδήλι αλεξανδρινόν επί του λαιμού, ωμοίαζε καταπληκτικώς προς τον υιόν της, τον αγνοούμενον. Ήτο αρραβωνισμένος κ' εκάθητο παρά τους πόδας της μνηστής του, ως ο Αμλέτος ο δύσερως. Ιδούσα η χήρα καπετάνισσα την ποθεινήν εκείνην του ονείρου της εικόνα ηλλοφρόνησε.
ΑΜΛΕΤΟΣ Εις το σπαθί μου, 'ς το σπαθί μου. Ορκισθήτε. ΑΜΛΕΤΟΣ Α! Α! συ, παλληκάρι, τούτο λέγεις; Είσαι κει κάτω, τιμημέν' εργάτη ; — Ελάτε· ακούτε τον άνθρωπον αυτόν 'ς τα κατωκέλλι· στέρξτε να ορκισθήτε. ΟΡΑΤΙΟΣ Τον όρκον, Κύριε, πρόβαλέ μας. ΑΜΛΕΤΟΣ Ό,τι έχετε ιδή, ποτέ να μην ειπήτε. θα ορκισθήτε 'ς το σπαθί μου.
Λέξη Της Ημέρας