Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 10 Μαΐου 2025
Δεν έμεινε όμως πολύν καιρό γενικός Αυτοκράτορας, επειδή στα 395, Γεννάρη μήνα, απέθανε από δρώπηκα αφού μοίρασε το Κράτος στους δυο του γιους, Αρκάδιο κι Ονώριο. Τέτοιος είταν ο Μεγάλος ο Θεοδόσιος. Ανάγκη δεν είναι να ξεδιαλύνουμε πάλι το χαρακτήρα του. Ξεδιαλύθηκε αρκετά με τα έργα του, και φάνηκαν τα προσόντα του, και καλά κι αχαμνά. Ένα όμως πράμα πρέπει ναναφερθή.
Μα και μέρα βγαίνει και τότε κανείς δεν τονέ βλέπει, γιατ' είναι ντυμένος με του ήλιου τις αχτίδες και πιο φεγγερός από τον ήλιο. . .! Και πιο πέρα πιάνουν κάμποι κι άλλοι λόφοι, που πρασινίζουν απ' το Γεννάρη, πλατιά ξαπλωμένοι· κι ανεβαίνουν αγάλια-αγάλια όλοι μαζί αψηλά και με τον άσπρο δρόμο του Φαλήρου αντάμα, σα να τον πιάνουν απ’ το χέρι να τονέ σηκώσουν, ίσαμε το σπιτάκι· κ’ έπειτα τρέχουν πάλι όλοι μαζί τον κατήφορο ως πέρα στη θάλασσα.
1866, Μάης μήνας κ' έπεσε φοβερό χαλάζι που στρώθηκε σα χιόνι στη γης. Έκαμε μεγάλες ζημιές. 1868 . Εχθροπραξίες αναμεταξύ Ελλάδος και Τουρκιάς. Άναψε ο Κρητικός πόλεμος. Κ' εδώ κρυφά κρυφά εστήθηκαν κομητάτα κ' έφερναν τουφέκια και μπαρούτες από την Ελλάδα, κ' ετοιμάζονταν για επανάσταση. 1869 . Το Γεννάρη μήνα έπεσε το χιόνι μέσα στα Γιάννινα μία πήχη.
Έπαρχος της αυλής αυτός, ας πούμε γενικός αρχιγραμματέας. Άμα του γύρευε χρήματα ο Ιουστινιανός, έβαζε τους βασανισμούς του σε δρόμο ο Καππαδόκης. Τρίτος τύραννος είταν ο Καλοπόδιος, σπαθάριος αυτός, δηλαδή αρχηγός της βασιλικής φρουράς, Πράσινος άλλοτες, τώρα Κυανός. Είτανε δεκατρείς Γεννάρη, 532. Ο αυτοκράτορας κ' η αυτοκρατόρισσα θρονιασμένοι στο κάθισμα σεριάνιζαν τους αγώνες.
Επειδή μεθ' όλας τας παρακλήσεις της αι ημέραι του Γεννάρη εξηκολούθουν νιφετώδεις και παγεραί, έφερε τας κατσίκας εντός της καλύβας, όπου εκοιμάτο, ήναψε πυράν εις το μέσον και ήρχισεν αυτή, ως μαία, να τας βοηθή εις τον τοκετόν. Μετ' ολίγον η καλύβα εγέμισεν από μικρά κατσικάκια, τα οποία την εξεκώφαναν από τα βελάσματα. Αλλά δεν ήτο μόνον να γεννηθούν, έπρεπε να ξεπεταχθούν κι' όλα.
Σε κείνον που πόνεσε πρέπει το γαλανό σκοτάδι της βιολέττας στο χέρι του ξανθού Γεννάρη της Αθήνας. Σε κείνον που πόνεσε πρέπουν τα μύρα του δάσους των πεύκων μετά τη βροχή. Ακόμα λίγο — τελευταίοι στοχασμοί του ήλιου . . . Μη φεύγετε, χρώματα, χρώματα! Η στέγες σας χάνουν, απ' τον κάμπο φτερουγίσατε — η γαλανή βραδυνή σκιά σας ακολουθεί... Σταθήτε λίγο ψηλά.
Είναι Φιλότιμο. Φιλοτιμιέται ο καθένας κάτι να φανή και να βάλη κάτω το γείτονα του. Κάπου κάπου χολοσκάνει που δεν μπορεί να το πιτύχη, και που τον άφησε πίσω μακριά ο γείτονας του. Όπως όμως κι αν είναι ή κι αν το πης, πολεμά, ιδρώνει και κοπιάζει. Αγαθή δ' έρις ήδε βροτοίσι . Μα ίσως είναι καλό να μην το παρακάμουμε μήτε αφτό στην Ελλάδα. Ο φίλος σου ΨΥΧΑΡΗΣ Παρίσι, μήνα Γεννάρη, 1891.
&1868&. Εχθροπραξίες αναμεταξύ Ελλάδος και Τουρκιάς. Άναψε ο Κρητικός πόλεμος. Κ' εδώ κρυφά κρυφά εστήθηκαν κομητάτα κ' έφερναν τουφέκια και μπαρούτες από την Ελλάδα, κ' ετοιμάζονταν για επανάσταση. &1869&. Το Γεννάρη μήνα έπεσε το χιόνι μέσα στα Γιάννινα μία πήχη. Από το κρύο δε μπορούσαν να δουλέψουν ο κόσμος. Το παζάρι κλείστηκε όλο. &1869, Θερτή 10&. Ήρθε δεσπότης ο Σωφρόνιος.
Το κέντρο σε όλα αυτά είναι φυσικά η γυναίκα μου. Αν βαδίζη προς την υγεία ή προς το χαμό, δεν το γνωρίζω. Αυτό μου φαίνεται τώρα πως είναι κατιτίς, όπου δεν μπορώ να κάμω τίποτε. Κάποτε μου φαίνεται σα να στέκω έξω, σα να μην έχω κανένα μέρος σ' αυτό και να μην μπορώ να το φτάσω ποτέ. Και σ' όλα αυτά δεν υπάρχει καμμιά έξαψη, μα μόνο ένας καρτερικός πόθος, που είναι δίχως χρώμα. 25 του Γεννάρη
— Αμ' δε, είπε ο ψαράς, κουνώντας το δασωμένο από γένεια κεφάλι του. Σούνε μιαν αντάρα αυτή, σούνε μιαν αντάρα! Τη φοβήθηκε το μάτι μου αυτή την καταχνιά. Έχω είκοσι χρόνια τόρα που τη γνωρίζω. Να μη βάλη το ποδαράκι της... Τόρα δα δε το Γεννάρη, και βδομάδα κάνει να σηκωθή. — Περίεργο! αυτή η λίμνη, δυο κουταλιές νερό! έκαμε ο μηχανικός. — Όπως ντέση, κυρ μηχανικέ, όπως ντέση.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν