United States or Antigua and Barbuda ? Vote for the TOP Country of the Week !


Και μάλιστα όταν λάχη Νάναι παληοί των σύντροφοι... Εμείς, ανατολίταις, Σύγνεφα διαβατάρικα, όταν περνούμ' εδώθε, Ομέρ Βριόνη, μάθε το, χαλάζι φορτωμένοι Κι' αστροπελέκια φλογερά, δεν έχομετο νου μας Παρά πώς να πλατύνωμε την ερημιά, το μνήμα. Ούτε το σπόρο μεςτη γη, ούτε κλαρίτο λόγγο, Ούτε παιδί μεςτην κοιλιά θ' αφήσωμε να ζήση. Ως τα θεμέλια ο χαλασμός.

Το παίρνεις εσύ τότες ταπομεινάρι τού έχει σου και πηγαίνεις, λέγοντας πως το βρήκες τέλος πάντων το δίκιο σου. Έχει, βλέπεις, κι ο Τούρκος δικαιοσύνη, μα δεν είναι καθώς η βροχή του Θεού. Πέφτει χαλάζι στον εαυτό του, και ψυχαλίδες στους άλλους. Δεν τους σώνει τάχα τους άλλους που τους αφίνει και ζουν; Τέτοιοι είναι κ' οι νόμοι του, κ' οι τέχνες του, κ' οι επιστήμες του.

Στα ξένα καιστα ξένα και στα μακρινά, περνούνε χώπερνούνε χώρες και βουνά, μα δε βρήκανε κονάκι σαν κι αυτό το χωριουδάκι. Στης Δέσπως. Χαγιάτι. Φώτα αναμμένα. Παίζουν τα παιχνίδια. ΔΕΣΠΩ, ΚΡΑΛΗΣ, ΚΩΣΤΑΝΤΗΣ, ΣΑΡΑΝΤΗΣ, ΘΑΝΑΣΗΣ, ΠΑΛΙΚΑΡΙΑ, ΒΙΟΛΙΤΖΗΔΕΣ ύστερα ΑΡΕΤΟΥΛΑ Μην το λυπάστε, παιδιά, το κρασί. Πλημμύρα το κρασί, και χαλάζι το μάλαμα! Μάννα, η νύφη, η νύφη να βγη να κεράση πάλε.

Πέφτουν τα τόπια 'σα βροχή, και η μπόμπες σα χαλάζι Κι' αυτά τα λιανοτούφεκα 'σάν άμμος της θαλάσσης. Αρκετά έτη προ της συστάσεως των φιλολογικών εταιρειών και της φιλικής συνέλαβε και την ιδέαν της απελευθερώσεως του Ελληνικού έθνους.

1866, Μάης μήνας κ' έπεσε φοβερό χαλάζι που στρώθηκε σα χιόνι στη γης. Έκαμε μεγάλες ζημιές. 1868 . Εχθροπραξίες αναμεταξύ Ελλάδος και Τουρκιάς. Άναψε ο Κρητικός πόλεμος. Κ' εδώ κρυφά κρυφά εστήθηκαν κομητάτα κ' έφερναν τουφέκια και μπαρούτες από την Ελλάδα, κ' ετοιμάζονταν για επανάσταση. 1869 . Το Γεννάρη μήνα έπεσε το χιόνι μέσα στα Γιάννινα μία πήχη.

Η Ουρανίτσα ξαφνιζότανε στον ύπνο της, άκουγε τόνομά της «Ουρανίτσα μου, χάθηκαΠεταγότανε από το στρώμα σαν την τρελλή. Τίποτε. Ήταν όνειρο. Μόνο η νοτιά βούιζε όξω, και τα κύματα, που σπάζανε στο μώλο, χτυπούσαν στα τζάμια σα χαλάζι. ...Εκείνο το πρωί σηκώθηκε ήσυχη κ' ευχαριστημένη. Είχε δει καλό όνειρο.

Πυκνοί 'σαν το χαλάζι οι ταχυδρόμοι έρχονται, κ' ένας μετά τον άλλον θριάμβους σου κ' επαίνους σου του διηγούνται νέους! ΑΓΚΟΣ Μας στέλλει να σ' εκφράσωμεν την ευχαρίστησίν του, και να σε οδηγήσωμεν ενώπιόν του. Όμως δεν σ' ανταμείβει με αυτό. ΡΩΣ Ως πρώτην αμοιβήν σου διέταξεν εκ μέρους του να σ' ονομάσω Θάνην Του Καουδώρ. Χαίρε λοιπόν, γενναίε Θάνη, χαίρε! ΒΑΓΚΟΣ Πώς!

Τρεις ώραις ανδρειεύονται... Πλακόνει κι' ο Βριόνης Σα μαύρη βαρυχειμωνιά... Χαλάζι το μολύβι... Σκάφτουν το χώμα τάλογα... Σίφουνας, συντελεία... Χνώτο με χνώτο πολεμούν... Αδερφωμένο βρέχει Το αίμα ταρβανίτικο τη γη με το δικό μας... Έχουν την ίδια τη βαφή... Αν σμίγουν πεθαμένα Πώς δε θα σμίξουν ζωντανά;..

Όσο για τους Πέρσους, ίσια γραμμή αυτοί αντίκρυ στους δικούς μας, με τους περίφημους «Αθάνατους» αποπίσω τους εφεδρεία. Άρχισε η μάχη κατά το μεσημέρι· χαλάζι οι σαΐτες. Έπεσαν κάμποσοι κι από τα δυο μέρη. Φυσώντας όμως ο άνεμος από της Δάρας το μέρος, το πιώτερο φονικό τόκαμαν οι ρωμαίικες σαϊτιές. Σα σώθηκαν τα βέλη άρχισαν τα κοντάρια, χέρι με χέρι.

Η όψι σύρριζα της γης αλλάζει! Άκου. . . Τι θόρυβος είνε αυτός! Ως το χαλάζι απ' όλες της γωνιές του κόσμου εισορμάνε οι Γότθοι, πάνθηρες λες, πού θέλουνε να φάνε κορμιά, με αίμα να μεθήσουνε κι' επάνω στα χαλάσματα των τόπων μας να στήσουνε από κουφάρια στην καταστροφή μια πυραμίδα. . . Καίσαρ Γαλέριε.