United States or Armenia ? Vote for the TOP Country of the Week !
Αφτή είναι η μεγάλη και σοβαρή δουλειά· τέτοιο έργο θέλησε και κείνη να το παινέση. Και τούτος ο λόγος μου ίσια ίσια με κάμνει τώρα να σας μιλήσω για τάλλα δυο ζητήματα που ήθελα να μελετήσουμε σήμερα μαζί, — ένα λεξικό και μια γραμματική. Φαντάζουμαι, τώρα που μιλώ στο Σύλλογο μπροστά, που μιλώ μπροστά σε καμιά Ακαδημία.
Δεν ταιριάζει να τις το λέμε. Εγώ ντρέπομαι να μιλώ για γλωσσολογία και γραμματική με τις κυρίες, γιατί θα μοιάζω δάσκαλος και δεν είναι και δουλειά τους. Παιδιά, άλλο πρέπει να τις πούμε. Να τις πούμε πως γράφουμε τη δημοτική, γιατί έτσι μας αρέσει. Και γιατί τάχατις έτσι να μας αρέση; Μας αρέσει έτσι, γιατί πολύ πιο δύσκολο είναι να γράφουμε τη δημοτική.
Στο Παρίσι, που λέω πια την ιδέα μου παστρικά, και μιλώ για τα θρησκεφτικά ζητήματα μ'όλο το θάρρος, δεν μπορείτε να φανταστήτε τι ωραία που τα πηγαίνουμε με τους παππάδες. Τι να πω τώρα για τους δικούς μας; Βέβαια θα διάβασαν το Ταξίδι μου και θα είδαν πως τη θρησκεία, δεν την πειράζω, μάλιστα πως λέω και τα καλά της.
ΚΛΕΟΝΤ Να της δείχνω όλη την αγάπη και όλη την τρυφερότητα που μπορεί κανείς να φαντασθή· να μην αγαπώ κανέναν άλλον στον κόσμο και να μην έχω καμμιάν άλλη σκέψι στο νου μου παρά μόνον εκείνη· να είνε η μόνη μου φροντίδα, η μόνη μου λαχτάρα, η μόνη μου χαρά να μη μιλώ παρά μόνο για κείνη, να μη συλλογίζωμαι παρά μόνο εκείνη· να ονειρεύωμαι μόνο εκείνη, ν' αναπνέω και να ζω μόνο για 'κείνη, και ποια είνε η ανταμοιβή όλης αυτής της αγάπης μου; Είχα δυο ημέρες να την 'δω, που για μένα είνε δυο ολόκληροι αιώνες· την απαντώ τυχαίως στο δρόμο· η καρδιά μου κτυπά παράφορα, η χαρά μου ζωγραφίζεται στο πρόσωπό μου, τρέχω κατενθουσιασμένος, και η άπιστη εκείνη στρέφει τα μάτια της απ' κεί και περνάει βιαστικά σαν να μη με είχε 'δεί ποτέ στη ζωή της.
Μη με παρακαλής να σ' αφήσω. Δεν μπορεί να σ' αφήσω. Φέβγει εκείνος και μ' αφίνει, και μας αφίνει, και μου το γράφει ο ίδιος. Τι άλλο θέλεις; Έτσι όλα πάλε καλά, σιάζουνται όλα και μνήσκουμε ήσυχοι οι δυο μας. Διές τι ήσυχη που είμαι. Πέρασε τώρα. Μην το συλλογιέσαι. Μιλώ μαζί σου, σα να μιλούσα μοναχή μου. Είχα λίγη ζάλη· μα δεν είναι τίποτις. Πάλμο, μη φοβάσαι.
Τι θαρρείτε; Σήμερις στο Παρίσι, ως και του Λοτή, ως και του Ζολά τις πολλές τις περιγραφές, αρχίζουμε λιγάκι και τις βαριούνται. Αφτό που σας λέω δε θα πη, όπως μπορεί κανένας ίσως να το πιστέψη στην Ελλάδα, πως μιλώ από μίσος ή πως τάχω κακά με το Ζολά. Διόλου. Δεν είμαι και τίποτις, για να τάχω ή καλά ή κακά μαζί του.
Άρχισε να γράφει γλήγορα-γλήγορα, χωρίς να σταματά για να σκεφτεί. «Αγαπημένη μου. Βέβαια δε θα λάβεις το γράμμα μου, όμως σε μένα έρχεται καλλίτερα την ώρα που μιλώ με τον εαυτό μου, να νομίζω ότι μιλούμε μαζί. Πόσος καιρός είναι από τότε που δε σε βλέπω! Δε θυμούμε τώρα ούτε μπορώ να λογαριάσω. Ο ήλιος εδώ είναι άφθονος και με γεμίζει από την επιθυμία για σένα.
Ποτέ δε θέλησα ναλλάξης κάτι μέσα σου για χάρη μου. Την ιδέα αυτή σου την έδωσε η αγάπη σου κι όχι εγώ. Κοίταξε μπροστά της σα να ψηλαφούσαν οι στοχασμοί της να βρούνε κάτι στο μακρινό περασμένο. — Νομίζω πως εσύ ήθελες να γίνω σαν εσένα, είπε. — Ποτέ, απάντησα, ποτέ δεν πεθύμησα τέτοιο πράμα. Ήθελα να μπορούσα να μιλώ μαζί σου για όλα όσα στοχαζόμουνα κ' αιστανόμουνα.
— Γεια σας, χωριανοί μου. — Καλώς κοπιάζεις. — Παπά δεν έχετε, Παπά γυρέβετε. Μου δίνετε υπογραφάδες στο Δεσπότη, να με κάνετε Παπά, όπου έχω από προσπάπου μου, να μιλώ με το Θεό, όποτε θέλω να βρέχη κι όποτε θέλω να μη βρέχη; Ήταν και μεγάλη ανεβροχιά κείνον τον καιρό· είχαν έλλειψη κι από Παπά οι χωριανοί. — Σε κάνουμε, του λένε, Παπά. Του δίνουν και υπογραφάδες, γίνεται Παπάς.
Έπρεπε να εξατμίσει, ν' αδειάσει, αδιάφορο πως, όλο το αίσθημα της γυναίκας. Η πλημμύρα του θα τον έπνιγε. — Δεν έχω καμιά φιληνάδα ή ερωμένη έξω, είπε, μα δεν με νοιάζει. Θα γράψω ένα γράμμα στη γυναίκα και θα της πω ό,τι αισθάνομαι γι' αυτήν ή από την έλλειψη της. Πιστεύω ότι μπορώ έτσι να νομίζω ότι μιλώ με κάποια, και ότι την έχω κοντά μου και μ' ακούει.
Λέξη Της Ημέρας