United States or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ευθύς που έκαμε τον όρκον ο Αναΐππης έδωσε την είδησιν του Μουζαφέρ, ότι ο ξένος είναι έτοιμος διά να κάμη τον Χουλάν· με συμφωνίαν ότι αύριον θα την χωρίση και θα μισεύση· τότε ο Μουζαφέρ προς το βράδυ έκραξε τον υιόν του Ταχέρ, όλην την οικογένειάν του, και έμπροσθεν ολωνών ο Αναΐππης εστεφάνωσε τον Κουλούφ με την κυράν, χωρίς να την ιδή, με το να έστεκε μπουλωμένη από προσταγής του Ταχέρ.
Και σαν τους είδε, χάρηκε ο πρωταφέντης τ' Άργους, και στέκεται και τους λαλεί δυο φτερωμένα λόγια «Αίιδες των χαλκόφραχτων αρχόντοι Δαναώνε, 285 σ' εσάς τους διο προστάγματα δεν παν, και μήτε λέξη δε θα σας πω· τι μόνοι σας με προθυμιά, το ξέρω, στήθος με στήθος το λαό να πολεμάει κεντάτε. Ε και να μούταν, Δία μου κι' εσύ Αθηνά κι' Απόλλο, σαν τη δική τους την καρδιά μες σ' ολωνών τα στήθια!
Τι καλούδια θα σας φέρη ο Γιάνν'ς μου ολωνών, όταν έρθ'!... Και τα παιδιά, ακούοντας ότι ο Γιάννης της Μήτραινας. θα τους έφερνε καλούδια, προντίζονταν και την άφιναν ήσυχη. Πέρασαν χρόνια και χρόνια, που εξακολουθούσε η κάκω η Μήτραινα να ελπίζη, κι' όλο να ελπίζη.
Κι' εκείνοι μόλις έφτασαν στου γέρου την καλύβα, ατοί τους πέζεψαν στη γης που θρέφει κάθε πλάσμα, κι' έλυσε τ' άτια ο παραγιός του γέροντα, ο Βρυμέδος. 620 Εκείνοι τότε απ' τα σκουτιά ξεστέγνωσαν τον ίδρο, κατά τ' αγέρι στέκοντας ομπρός στ' ακροθαλάσσι· έπειτα μέσα μπαίνουνε και στα σκαμνιά καθίζουν Τότες τους έφτιασε χυλό η όμορφη Εκαμήδη — π' απόχτησε απ' την Τένεδο ο γέρος, όταν πήρε 625 ο Αχιλέας το νησί — τ' Αρσίνου η θυγατέρα, πούχαν του γέρου οι Δαναοί χωρίσει μέσα απ' όλο το πράμα, τι είταν στη βουλή ο πιο ολωνών σοφός τους.
Κι' αφτοί προχώρησαν, μπροστά ο θεϊκός Δυσσέας, κι' ομπρός του στάθηκαν. Έτσι είπε, και τους έφερε πιο μέσα στην καλύβα και στα σκαμνιά τους κάθισε και τ' άλικά του πέφκια, 200 κι' εφτύς γυρνάει κι' εκεί κοντά φωνάζει του Πατρόκλου «Βάλε εδώ ομπρός μας, Πάτροκλε, κροντήρι πιο μεγάλο, άσ 'το έτσι το κρασί πιο αγνό, δώσε ολωνών ποτήρια· φίλους ξενίζει η στέγη μου τους πιο λαχταρισμένους.»
Σήμερα γεννήθηκε ένας άντρας λαμπρός, που θα γενεί ολωνών των Αργιτώνε αφέντης, γιος του Στενέλου, να ο Βρυστιάς απ' του Περσιά το γένος, αίμα δικό σου· πρέπει του να βασιλέβει στ' Άργος. Είπε, και λύπη φλογερή βαθιά του καίει τα σπλάχνα, 125 κι' αρπάζει αμέσως τη Λωλιά οχ τις σγουρές πλεξούδες, μέσα απ' το πάθος βράζοντας, και βαριορκίστηκ' όρκο το πως ποτές στον Έλυμπο, ποτές στ' αστρένια ουράνια δε θα πατήσει πια η Λωλιά π' όλους λωλαίνει πάντα.
Ανησύχησαν όλοι κι' άρχισαν με κλάμματα να την κουνούν, για ν' ανοίξη και να ιδούν για ύστερη φορά τα μάτια της, και ν' ακούσουν για ύστερη φορά τα ευλογημένα της τα λόγια. Η δόλια η Μάννα άνοιξε για ύστερη φορά τα μεγάλα τα μάτια, και κύτταξε όλους με την αράδα, σα να τους μετρούσε έναν έναν, και τους έδωκε την ευχή της ολωνών. — «Νάχετε όλοι την ευχή μου! Σας την δίδω με όλην μου την καρδιά!
Έβγαλε το μαντήλι και σκούπισε τα μάτια του. — Ο Θεός να μας λυπηθή να μας αναπάψη. Στον καφενέ, αμίλητοι όλοι, είχαν καρφώσει τα μάτια τους απάνω στον Μπαρμπα-Νικόλα και τον κύτταζαν. Βουρκωμένα τα μάτια ολωνών. Καθένας συλλογιζότανε τα δικά του τα χάλια. Το σκοτάδι άρχισε να πέφτη από τον ουρανό. Ο ξένος γύρισε και κύτταξε ολοτρόγυρα.
Ποιος δε θανοίξη τα μάτια του για να διή τι απόγινε μια γλώσσα που τη μιλούσαν ο Περικλής κι ο Σωκράτης στη μικρούτσικη τη χώρα που γέμισε τον κόσμο; Τόντις αξίζει τον κόπο να πέση κανείς κατακέφαλα σε τέτοια σπουδή. Τόσο το καλήτερο αν μπορεί να βγη από κεί μέσα κανένα όφελος για τα ιστορικά, εθνολογικά, ή φιλοσοφικά ζητήματα, που σήμερα κυριέβουν ολωνών την προσοχή στην Εβρώπη.
Και πιο γλυκιά άξαφνα ολωνών τους ήρθε τότε η μάχη παρά να παν στην ποθητή πατρίδα με τα πλοία. Κι' ο γιος τ' Ατριά σηκώθηκε και πρόσταξε στα όπλα 15 τους άντρες, κι' έβαλε κι' αφτός το θαμπωτή χαλκό του. Έβαλε πρώτα τα γερά τουσλούκια στα καλάμια, πανώρια, πούταν μ' αργυρά θηλύκια αρμοδεμένα.
Λέξη Της Ημέρας