United States or Russia ? Vote for the TOP Country of the Week !


Μα πιος, λεβέντη Πάτροκλε, σούμπηξε τ' όπλο πρώτος· δε σ' έσφαξε όμως, μον ξανά τ' άρπαξε εφτύς τρεχάτος κι' έφυγε πίσω ως στο σωρό χωρίς να σε προσμείνει. 814

Έφκολα ακούραστος λαός πολεμοκουρασμένους θα διώξει πίσω ως στο καστρί αλάργα απ' τις καλύβες45 Έτσι είπε περκαλώντας τον ... α τι τυφλός, γιατί είταν δικό του χάρο και κακό να περκαλέσει τέλος! Τότε αναστέναξε βαθιά και τούπε ο Αχιλέας «Ωχού, τι λόγο, Πάτροκλε θεόσπαρτε, μου κραίνεις!

Τώρα έλα βάλε, Πάτροκλε, τα ξακουστά άρματά μου να πας στη μάχη τα παιδιά που λαχταρούν κοντάρι, 65 τι μάβρο σύγνεφο, οι οχτροί, δες! πλάκωσαν τα πλοία βαριά, κι' είναι όλοι οι Δαναοί ρηγμένοι στ' ακροβράχια άκρη άκρη· λίγο κι' ο γιαλός θαν τους χωνέψει πίσω.

Τότ' είπες, Πάτροκλε αλογά, με την ψυχή στο στόμα «Τώρα καμάρωνε, Έχτορα, όσο μπορείς, τι ο Δίας νίκη κι' ο Φοίβος σούδωκαν που μ' έσφαξαν εμένα· 845 τι σαν κι' εσένα κι' είκοσι να θε μου βγουν, εδώ όλοι 847 θάτρωγαν χώμα, απ' το γερό χαλκό μου καρφωμένοι.

Και σαν τον είδε ο θεϊκός τον πόνεσε Αχιλέας, 5 και κράζοντάς τον του λαλεί διο φτερωμένα λόγια. «Τι κλαις σαν κόρη, Πάτροκλε, μικρούλα που της μάννας ζητάει, μαζί της τρέχοντας, στα χέρια ναν την πάρει, και την τραβά ενώ βιάζεται, κι' ως που ναν τη σηκώσει τη βλέπει πάντα ολόδακρη πιασμένη απ' την ποδιά της; 10 Έτσι τα δάκρια, Πάτροκλε, σαν κοπελούδι χύνεις.

Τότε απαντάει ο Βρύπυλος, ο λαβωμένος άντρας «Όχι, άρχοντά μου Πάτροκλε, ολπίδα πια οι Αργίτες δεν έχουν, μον μες στα γοργά θα πέσουνε καράβια· γιατί όλοι εκείνοι, όσοι είταν πριν οι πιο καλοί μας, όλοι 825 σακατεμένοι κοίτουνται στα πλοία από κοντάρι ή σπάθα οχτρών, και πάντα αφτών πληθαίνει η δύναμη τους.

Τότε πιους πρώτους, Πάτροκλε, πιους ρήμαξες κατόπι, όταν τα βρόχια πια οι θεοί σού στήσανε του χάρου; Τον Άδραστο θανάτωσες και το Μεγάδη πρώτους, το Έλασο το Βίστορα τον Έχεκλο τον Πέρμο, 695 κατόπι το Μελάνιππο το Μόλη τον Πυλάρτη· όλους αφτούς, ενώφεβγαν αλαφιασμένοι οι άλλοι.

Κι' οι σκλάβες σαν τον έπλυναν κι' αλείψανε με λάδι, 587 τον τύλιξαν μες στο σκουτί και στ' ώριο πανωφόρι· και τότε αφτός τον σήκωσε κι' απίθωσε στο στρώμα, κι' οι παραγιοί τον έβαλαν κι' οι διο μαζί στο κάρο. 590 Τότε έσπασε στα κλάματα και του Πατρόκλου κράζει. «Μη μου χολιάσεις, Πάτροκλε, σα μάθεις μες στον Άδη πως τώρα στον πατέρα του πάει ο φονιάς σου πίσω, τι έλαβα δίκια ξαγορά.

Και τότε ο Αχιλλέας χτυπάει τα διο του γόνατα και κράζει του Πατρόκλου 125 «Πάτροκλε, ομπρός, θεόσπαρτε, γενναίε αμαξομάχε, να! βλέπω γλώσσα ανήμερη φωτιάς κοντά στα πλοία. Τρέχα, μην πια τα κάψουνε και γλυτωμό δεν έχει. Οπλίσου, μην αργείς, κι' εγώ τους άντρες παρατάζω

Τότε ο γοργός τ' απάντησε γιος του Πηλιά και τούπε «Γιε του Μενοίτη θεϊκέ, μυριάκριβό μου αδρέφι, τώρα θαρρώ πια οι Δαναοί στα πόδια θα μου πέσουν με περικάλια, τι ψαχνό πια αγγίζει το μαχαίρι. 610 Μον σύρε εκεί το Νέστορα κι' αρώτα, Πάτροκλέ μου, πιόν τάχα αφτόν απ' τη σφαγή να φέρνει λαβωμένο; Πίσωθε αν κρίνεις, σ' όλα του με το Μαχά λέω μιάζει, το θρέμμα τ' Ασκληπιού, μα ομπρός την όψη του δεν είδα, τι ίσα τραβώντας τ' άλογα με πέρασαν τρεχάτα615